Ogród Jane Austen

Zdjęcia, operowanie światłocieniem- po prostu mistrzostwo. Tak sobie pomyślałam, że do roli Jeana musieli znaleśc kogoś nie tylko wyglądającego naturalnie bez uśmiechu, ale wręcz potrafiącego pokazać bezduszne oczy, pozbawione jakiegokolwiek uczucia. Jedynie tworzac kopozycje ożywiał się, pojawiała się w\u niego pasja.
Film, jak i ksiązka, jest obrzydliwie dobry. I naprawdę straszny. Nie ma scen stricte brutalnych - krwi, epatowanie przemocą . Ale ta zimna kalkulacja, to jak niewiele było dla Grenouille warte ludzkie życie, człowiek sam ws obie.

No i jeszcze zwrócuiłam uwagę to jaki on jest chudziutki. skądś znam tą warz i nie wiem skąd. Nie widziałam go w żadnym filmie (chyba) może znam kogoś podobnego? Cały film się zastanawiałam "skąd ja go znam??"
Iostatnia rzecz - poczatkowo jakodczytywali mu wyrok, było mi go bardzo żal - tyle cierpienia. Potem, jak już było widomo co jak i dlaczego zrobi - jakoś moje współczucie było uśpione. chyba o to chodziło autorom

Moja znajoma ostatnio była i powiedziała coś takiego -- że było to dla niej przeżycie i cieszy się, że na filmie byla (zresztą miała napad opowiadania o filmie, co nie trafia się jej często; a to o czymś świadczy), ale drugi raz by się nie wybrała. (Identyczne zdanie, choć z nieco innych powodów, miała o "Wieku niewinności".)

wiesz, mam nadzieje ze nie bede spoilerować, ale film rozpoczyna się tak, że widzom jest go żal - taka okrutna kara, dlaczego? Za co? Śmierć - no bardziej zrozumiałe, ale pastwienie się nad nim? Potem, w miarę jak go poznajemy ten stosunek się zmienia i na koniec już mało kto się dziwi dlaczego wyrok był taki a nie inny. Tutaj już nie chodziło o to że zabijał, ale dlaczego...
mam nadzieje ze napisałam to w miare zawile, przynajmniej an tyle, zeby nie odebrać Ci przyjemności czytania

Rok temu kupiłam ten film ale dopiero wczoraj go obejrzałam. Tak jakoś okazji nie było żeby zrobić to wcześniej.

Książki nie czytałam, ale film fajnie był zrobiony.

Tylko wiecie co? Może okrutna jestem, ale ucieszyłabym się, gdyby od razu na tym placu spotkała go zasłużona kara. Fakt, że koniec końców i tak niezbyt dobrze skończył, ale w zasadzie to był jego wybór.

Nawet nie wiedziałam, że jest taki temat.
Książki nie widziałam, ale film obejrzałam ponad pół roku temu, oglądałam razem z koleżanką, obie byłyśmy nastawione na coś super, ale w miarę oglądania wzbierało w nas uczucie, którego nie mogę określić inaczej niż "wtf", z wielkim "WTF" na koniec . Czyli ogólnie film do mnie nie przemówił ani trochę i do książki też nie zachęcił...

A mi sie podobal. To jeden z bardziej udanmych filmow kostiumowych, w dodatku opowiedziany w bardzo ciekawy sposob, duzo ciekawszy, niz ksiazka. Samo tylko zkaonczenie bardzo mi sie nie podobalo. Dodajac watek fantastyczny (magiczny eliksir totalnej milosci), film nagle przeskoczyl w zupelnie inna kategorie, co mnie, jako widza, calkowicie zaskoczylo. Nie rozumiem tez ostatecznej decyzji bohatera co do swego losu.