Ogród Jane Austen

Ech, moje ciasteczko dzisiejsze będzie chyba ni w pięć ni w dwadzieścia, Wy na wyżynach rozkoszy, a ja tu dramatem, tragedią i niemal patologią pojadę, na dodatek prawdopodobnie lekko psując obraz jednego z najbardziej lubianych bohaterów, ale cóż, słowo się rzekło, kobyłka u płotu, czyli:

wielkie dzięki Carol... nie do końca wiem co miałaś na myśli mówiąc o tym psuciu obrazu Higginsa, bo chyba jego miałaś na myśli.
Ludzka reakcja, nawet patologii nie zauważyłam. Podobał mi się ten fragment, choć smutny.

Migotko
Bardzo bardzo mi milo

narazie jestem zafascynowana Gosieńkowym wygaszaczem z ONE OGLADAM I SłUCHAM W KÓłKO;)

Hihi! Ja też! Ustawiłam sobie tak, że włącza sie co 3 minuty... I co 3 minuty "wyję" razem z Bono!

GosiuJ, a czy to, co wysyłałaś wczoraj, to sam początek fanficka? Bo miałam wrażenie, że wcześniej też coś było

Migotko
Bardzo bardzo mi milo

no piękny jest i ten Bono i jasiek nw tym wygaszczu

To ja ci Margośkę wkleję z rozchylonymi usty - nie dziwię się, że ona go omamiła tymi ust malinami ...uhhhh

Śliczna ta fotka

maaaaatko 8) niezły ten fanfick cały , a dalszy ciag bedzie? bo to tak urwane...

A bo to taki zabieg reĹźyserski w stylu Hitchcocka :-)

Trzęsienie ziemi już było, teraz napięcie powinno rosnąć 8)

Wlasnie ze ziemia sie jeszcze nie zatrzesla
Moze dzis?
Dobra, przesylka otrzymana, pograzam sie w lekturze .....
.......bardzo powaznego eseju o nieznanych watkach kultury wiktorianskiej

Ech, moje ciasteczko dzisiejsze będzie chyba ni w pięć ni w dwadzieścia, Wy na wyżynach rozkoszy, a ja tu dramatem, tragedią i niemal patologią pojadę, na dodatek prawdopodobnie lekko psując obraz jednego z najbardziej lubianych bohaterów, ale cóż, słowo się rzekło, kobyłka u płotu, czyli:
Bessy i Higgins cz.1 (Rozdział XXVIII, „Comfort in sorrow”, s. …)

Dzięki, Caroline. Fragment bez motylków, ale bardzo emocjonalny. Przyznaję, że się wzruszyłam, kiedy przeczytałam go po raz pierwszy kilka godzin temu... Dziękuję.
Pięknie jest ta scena zagrana przez Brendana Coyle'a.

Ze tak powiem, bardzo pouczajacy fragment tego eseju :oops:
Nie mialam pojecia, ze tam wtedy taka rozwiazlosc obyczajowa panowala
No i Margaret prawie bez zahamowan ...
Najlepsze fragmenty (a raczej te jedyne, ktore mozna swobodnie cytowac):

"Chciał, by można było zatrzymać czas i by mógł delektować się tą chwilą na wieczność".
„Jest pan zbyt łaskawy”.

Aaa, czyli dobrze zgadywałam, że jakiś slub przed tym consumatum musiał jednak być
To czekam na ciąg dalszy

Oj tak :oops: Chcialabym sie tam znalezc dzis w nocy ...
Chyba fanfik podzialal
Gosiu! Kategorycznie kaze Ci tlumaczyc go dalej!

Wasze życzenie jest dla mnie rozkazem :-) Aragonte, oczywiście, że był ślub! Ja w ogóle nie wiem, dlaczego przychodzą Ci takie bezeceństwa na myśl, jak brak ślubu! W epoce wiktoriańskiej??
;-)

Gosiu, może coś się przyśni... :-)

"Jest pan zbyt łaskawy" - powalił mnie ten fragmencik...