Ogród Jane Austen

zawsze mi smutno, że Prus nie dał mu szczęśliwego zakończenia, tylko tę okropną pannę Izę do kochania (chociaż ona sama w sobie jest ciekawą postacią).

ewidentny dowód na to że Prus nie był kobietą Szkoda, że nie pisał bardziej dla "pokrzepienia serc" i nie doceniał szczęśliwych zakończeń...

Ja pisałam o dwóch krawatach tym przed herbatą i tym po spacerze .
Widocznie niejasno się wyraziłam

Ewidentnie chodzi o scene po spacerze.
No jest w niej cos takiego... no tego sie naprawde nie da wytlumaczyc .. takie to erotyczne.... :oops:
Ja kiedys sadzilam, ze to tylko ja na ten moment tak jakos dziwnie reaguje, a okazuje sie ze jest nas wiecej

och Alison, dzięki, cudownie przeczytać coś takiego, tym bardziej że ja na świeżo (no dobrze po paru godzinach snu ) po pierwszym obejrzeniu filmu, choć rzecz jasna o innych scenach bardziej myślałam...

Ok, przyznaj, które zrobiły na Tobie największe wrażenie :-) I pamiętaj, że potem trzeba zagłosować w wątku na ulubioną kwestię filmową :-)

największe wrażenie to chyba scena finałowa - ten uśmiech JT, taki beztroski, pierwszy taki chyba w całym filmie (dobrze że zdążył ) i zapłoniona Margaret z tą "business proposition"...
także scena napadu na Marlborough Mill - te emocje tłumu ludzi i biegnący JT i oburzona Margaret - i to zawiśnięcie mu na szyi (no i jak można było nie pomyśleć, że go kocha, przecież zwykłego znajomego po prostu wpychałaby do środka...)
generalnie kaĹźda scena z Margaret i JT razem...
o jeszcze uścisk dłoni na przyjęciu, oświadczyny (tyle uczucia i ten głos!!!, moment gdy ją pyta "you're ill?"([color=brown]głos!!!)

kurcze, zaraz wyjdzie że w sumie wszystkie sceny mi się podobały :oops:

Ale cudnowne że są takie filmy, które oglada się z takim... uciskiem w piersiach, i nie można przestać aż do końca.

Cieszę się, że film zrobił na Tobie takie wrażenie; znam te emocje, ściskanie w żołądku, gadanie do siebie w myślach - "Powiedz mu prawdę!" albo, co gorsza, wykrzykiwanie przed ekranem - "O Boże, to ON jest w pociągu!";-) Ech, to trafia porządnie i na stałe!

och ogromne wrażenie. Dziś zareklamowałam go chyba wszystkim z którymi rozmawiałam - i to tak, że oni (właśnie również mężczyźni- w rozmowie z facetami mówiłam bj o rewolucji przemysłowej etc :twisted: ) już chcą to obejrzeć
a ja popołudniową drzemkę synka przeznaczyłam na... tak zgadłyście, na oglądnięcie co ciekawszych scen N&S

Ciekawe na ile filmowa pani Thorton różni się od tej z powieści?
Czy pani Thorton łatwiej byłoby pogodzić sie z odejsciem Johna gdyby nie chodziło o pannę Hall?
Przypominam sobie słowa matki Johna .......żeby się wystrzegał panny bez grosza, a taką właśnie była Margarett
I słowa Fanny na wystawie ( znane mi tylko z filmu)
......a oto panna Latimer , którą mama bardzo akceptuje...i chyba cos tam o rozsądku Johna
Myślę , że starszej pani Thorton nie chodziło o to , że John ulokował w końcu swoje uczucia w jakiejś kobiecie, ale chodziło o TĘ kobietę

też mam wrażenie, że to Margaret drażniła panią Thorton, głównie dlatego, że nie doceniała jej syna. Że to z czego on i jego matka byli dumni było niczym dla tej dziewczyny z południa, która wyznawała zupełnie inne wartości...

Ale widziałyście uśmiech Higginsa jak JT powiedział "to był jej brat"

Oj tak!
On tak nad nimi czuwał, i jestem przekonana, że się nie wygadał tylko dokładnie wiedział co robi i zrobił to specjalnie. Przeciez tak ni z gruszki ni z pietruszki wrócił od petycji do panny Margaret ;-)
Ja to go jeszcze bardzo lubie jak on się tak uśmiecha wypuszczając Thorntona z domu. tamten mówi - mogłeś mi powiedzieć, że to panna Hale była tą kobieta, która namówiła cie żebys do mnie przyszedł, a Higgins: A co? Byłby pan bardziej uprzejmy?
fajną mine robi tez kiedy otwieradrzwi - taki niby triumf połączony z dzika radością. Och fajni są aktorzy w tym filmie :-)

Tego sie chyba nie da wytlumaczyc.
Moze to chodzi o to, ze wczesniej jest taki zapiety pod szyja.
I nagle z taka lekka niedbaloscia pociaga za ten krawat, i za chwile pokazuja go z lekko rozchylonymi kolnierzykami koszuli , i ten profil, i slowa, i spojrzenie na matke...
No super przystojny jest w tej scenie...

Ja też przy pierwszym oglądaniu zwróciłam uwagę na ten fragment, Gosia chyba najlepiej to ujęła, poza tym po raz pierwszy w ogóle w filmie widzimy go nie zapiętego pod szyję, sztywnego, zasurdutowionego. Ewidentnie chodzi o kontrast, ale też nie umiem lepiej wyjaśnić dlaczego porusza

A pan Bell w tych swoich modnych kraciastych spodniach??

On tez był dobrym duchem Margaret i Johna. To jego bystry umysł i oko pierwsze dostrzegło miłość Johna do Margaret
Myślę , że nie tylko przyjechał do Johna uporządkować papiery , ale chciał wyjaśnić okoliczności których nigdy nie wyjasniła Margaret.
Ten zabieg się nie udał , ale pieniądze które po sobie pozostawił załatwiły dwie rzeczy na raz
Uratowały fabrykę i połączyły szczęśliwie tych dwoje
To był jego testament

Mnie sie jeszcze dziś przypomniało, że od początku bardzo lubiłam tą scenę, kiedy John po wyjściu Fanny mówi o tych spekulacjach (jest w białej koszuli!) i potem mówi, do matki żeby się modliła o gorące lato itd. i zeby Fanny nie miala tyle czasu po sklepach biegać. Jego mama tak się wtedy szczerze śmieje, chyba jeden jedyny raz w tym filmie, i tak go głaszcze po głowie, a on robi taką minkę pochwalonego dziecka. To chyba najintymniejsza scena między nimi. Bardzo ja lubię.

Och, też lubię tę scenę. Podobnie jak tę z pierwszego odcinka, kiedy John wchodzi do salonu, przewraca oczami, gdy słyszy, jak Fanny coś tam podśpiewuje fałszywie z oddali... I potem następuje rozmowa z matką na temat tego, że Margaret nie chce go złapać (minka kalendarzowa z kwietnia ;-)) W końcówce ona poprawia mu krawat, a on przypomina jej o oknach, ma wspaniały uśmiech. To scena w wymowie podobna do tej, o której mówisz, którą zresztą tez uwielbiam.

Dobry kicz i tandeta nie są złe! Ja je popieram! Byle nie pachniały Dynastią albo jakoś tak... :?

No to ja chyba tez tandetna sie robie
No trudno, jakos to przezyje ...

Małgoś, a kiedy Ty zdążyłaś 200 postów więcej ode mnie napisać, jak przyszłaś tu później niż ja?
Acha, bo Ty pewnie jak Kmicic jesteś gorączka wielki i w najgorętszym okresie oglądania tak trzaskałeś tymi pościkami ;-)

Tak, to fajna scena.
A potem jej wszystko tlumaczy i tak ladnie sie przechyla do niej z lekkim usmiechem ..

W tym filmie jest wiele ladnych scen. Ja nie wiem jak mozna sie nim nie zachwycac

A wielu takich znasz? ;-)