Ogród Jane Austen

dodam swoje trzy grosze- czym innym jest pewna suma w rękach kawalera Bingleya, czym innym w rękach pana Benneta, ojca 5! córek i męża swojej żony.

Znalazłam w necie takie wyłapane "podknięcia" z filmu '05 :

- W scenie, w której Lizzie siedzi z wujostwem w lesie ślady na jej jabłku zmieniają miejsca pomiędzy ujęciami.

- Kiedy Bingley i Darcy wracają do Longbourn Darcy ma na sobie kremowo-beżową kamizelkę. Kiedy rozmawia z Bingley'em nad jeziorem ma na sobie szarą kamizelkę, a kiedy wraca z Longbourn ma znów kremowo-beżową.

- W scenie, w której Charlotte i Lizzy wpadają na pana Darcy'ego, a ten prosi Lizzy do tańca, kiedy podgłośnić dźwięk można usłyszeć ekipę rozmawiającą w tle o ustawieniu mikrofonu.

- Kiedy pan Darcy pomaga Elizabeth wsiąść do powozu widać, że Lizzy siada. Jednak chwilę później nadal stoi.

- Podczas drugiego tańca, który Jane tańczy z Bingleyem, pomiędzy ujęciami Darcy wielokrotnie zmienia swoją pozycję koło kominka.

- Podczas sceny obiadowania w Rosings druga świeczka po lewej stronie świecznika jest kolejno zakrzywiona i prosta podczas rozmowy Lizzy i Lady Catherine.

- w XVIII wieku fortepiany nie brzmiały tak jak dziś. Jednak w filmie wszystkie fortepiany brzmią tak jak te nowoczesne.

- Na balu w Netherfield, podczas gdy pan Collins przedstawia się panu Darcy'emu, za nim widoczna jest Mary. Jednak chwilę później słychać ją, gdy śpiewa przy fortepianie.

- Kiedy pan Darcy wyznaje Lizzy swoją miłość grzywki obu postaci zmieniają swoją pozycję, w zależności od ujęcia.

- Fartuszek pani Bennet znika się i pojawia w czasie sprzątania pokoju przed przybyciem pana Bingleya i pana Darcy'ego do Longbourn.

- Kiedy siostra pani Bennet przywozi Jane z Londynu do pokoju wpada płacząca Kitty. Siostra pani Bennet mówi " They probably can't afford it", a jej usta ruszają się jeszcze przez chwilę po skończonej kwestii.

Ten, kto te wszystkie szczególiki wyłapał, musiał chyba oglądać film klatka po klatce... Tylko po co to robił?

Kamizelki to też stały motyw...sama kiedyś zauważyłam różne krawaty w "Love Actually"

No dobrze...to przy okazji dołożę jakie są moje wrażenia dotyczące filmu... nic odkrywczego.
Wczoraj specjalnie zafundowałam sobie powtórkę aby nieco odświeżyć wrażenia...i nic się nie zmieniło od ostatniego oglądania.
Ja jestem na TAK. Ale to zapewne dlatego, że nie oceniam tego flimu na tle wersji serialowej, ani na tle łamania podstawowych zasad epoki Jako film w konwencji romantycznego filmu obyczajowego z elementami humoru, bazującego na powieści Jane, wyróżnia się w zalewie hollywodzkiego badziewia...

Do rzeczy! Plenery - wspaniałe, muzyka - jeszcze bardziej...ścieżka dźwiękowa jak dla mnie za króciutka...oj za króciutka...Gra aktorska - nie mam wielkich pretensji, MM się spisał, może ciut za wiele tych smętnych spojrzeń, a za mało arystokratycznej angielskości...głos troszkę za suchy...jednak jak dla mnie dobry, acz ryzykowny wybór.
KN rzeczywiście rzuca się w oczy głównie brakiem biustu i nadmierną swobodą, ale nie wzbudziła we mnie niechęci, a to wiele znaczy Pozostałe siostry są rewelacyjne: Jane prześliczna i skryta, Mary mdła do bólu, a młodociane tak idiotyczne, jak można było oczekiwać Żeby się nie rozpisywać - wyróżnia się Tom Hollander (w każdym filmie teraz widzę go jako pana Collinsa i nie ma przed tym ratunku!) i niezła jest też Claudie Blakley jako Charlotte Lucas...chociaż wydała mi się troszkę mądrzejsza niż Charlotte książkowa... Pan Bennet przekonał mnie w ostatniej scenie. Właściwie doczepiłabym się, jak większość z Was jedynie do Bingley'a...nieśmiałość nieśmiałością, zauroczenie zauroczeniem, ale to nie czyni człowieka imbecylowatym fircykiem - możnaby się zastanawiać, jak on się uchował przy tak cynicznej siostrze...No ale jeśli już zapomnieć o zgodności z powieścią, też ma ta postać swój urok.

Moje ulubione sceny to zdecydowanie: oświadczyny ( trzy ), moment kiedy Lizzie wsiada do powozu wspomagana nieznacznie przez Darcy'ego, tance ( z Darcym i z Collinsem - ze względu na miny obojga) i rozmowa Lizzie z ojcem. Aczkolwiek mogłabym wymieniać i wymieniać

Co mi przeszkadzało? No, jednak te przekłamania. Bingley w sypialni Jane, zaczepianie oficerów, Darcy dowożący listy po nocy, Lizzie obrażająca własną matkę...chociaż chyba szczytem jest dla mnie romantyczny wstęp Bingley'a do oświadczyn: "I must tell you I've been the most unmitigated and comprehensive ass" (hę?!)

Mimo tych rys jednak D&U zostaje jednym z moich ulubionych filmiszczy...pod warunkiem że nie myślę o nim jako ekranizacji powieści Jane Austen

Nie wiem, czy tu ktos wczesniej wspomniał, ale trafiłam na fajną stronę www.youtube.com - gdzie mozna
obejrzec 'na Ĺźywo' kilkuminutowe fragmenty nie tylko "Dumy", ale i najnowszych filmĂłw wg JA, jak:
Mansfield Park2007, Perswazje2007, Northanger Abbey2007, Becoming.. i moĹźe jeszcze starsze wersje.
Jako ciekawostkę podaję, ze można obejrzec 'wymieszane' postacie z obu wersji Dumy95 i 05 w 'jednym'!
Np.parę M.Macf.plus Jennifer Eyle. Jakie są Wasze wrazenia? Dla mnie są bardzo zabawne!

Rosenblaeter napisał:

Jako film w konwencji romantycznego filmu obyczajowego z elementami humoru

Przepraszam, a gdzie tam były te elementy humoru? Bo raczej nie zauważyłam nic wiecej oprocz klejnotów świni. A i to nie jest zbyt dobry element humoru,bo bazuje na niskich instynktach.
Chyba musze sobie odswiezyc ten film. Juz przetrawilam brak pewnych czesci ciala u Lizzy, spojrze na film jeszcze raz.

[tak w ogóle - nabiłam 5000 posta w tym temacie - jestem wielka ;P]

Ostatnio edytowany przez Loana (2007-05-29 14:16:55)

Pak - jak to mowia chinscy medrcy, kobietom nie wytyka sie trzech rzeczy: wieku, wagi i ocen w szkole. ;-P

Jak dla mnie, DiU miala sporo humoru. ;-) Mrs Bennet, zwlaszcza, byla przesmieszna. Na Jowisza, gdybym mial taka zone, to bym sie otrul. O_o Albo raczej ja...

No właśnie...nie miałam na myśli klejnotów jakichkolwiek
Ogólnie jest wiele momentów w których ja osobiście się krztuszę...choćby scena oświadczyn pana Collinsa - miny Lizzie kiedy kładzie jej tego kwiatka na talerzyk...albo Darcy prawie rozszarpujący swoje rękawiczki Mrs Bennet - jak zauważył Mike (np. scena na balu kiedy plami dżentelmena swoim deserkiem )
Przecież nasza Jane kochana w książkach zawarła mnóstwo humoru i jego przeważającej części nawet to współczesne kino nie zabiło...

O taaak..."Zachowujcie się naturalnie" hi hi.

Kiedy tylko objerzałam D&U z 2005r. od razu wiedziałam,że będzie to mój ulubiony film, głównie ze względy na bardzo przystojnego Pana Darcy'ego ;P Lizzy też niczego sobie ;] Ogólnie piękna posiadłość PD w Derby, kostiumy, Netherfield i wogólę wszystko mi się podobało ;]
Ale ogólnie film na prawdę mi się podobał. I jest to mój najulubieńszy film.

AineNiRigani napisał:

Mnie zawsze bami Miss Beenet, Misss Bennet, Miss Bennet i Miss Bennet, czy cus takiego
Oczywiscie znowu sie przyklepie, ze z historycznoscia to nie mialo nic wspolnego, ale za to bylo dowcipne

Ja niestety nie umiem już nie patrzeć na niezgodność z epoką, obyczajami itp. i wszystkie niezgodności bardzo mnie rażą, nie to, że siedzę i tylko wypatruję, że tu ktoś się nie tak ukłonił, a ta ma talię w sukience odrobinę za nisko, po prostu zauważam, czy tego chcę, czy nie chcę. Z jednej strony to może dobrze, że mam przynajmniej jakąś wiedzę i potrafię z niej skorzystać, ale kto wie, czy nie psuje mi to przyjemności oglądania, choć akurat w przypadku tej ekranizacji i tak całą przyjemność psuła mi Keira... .

Ja rozumiem, tylko mówię, że ja, nawet jakbym chciała, nie potrafię oddzielić, jak piszesz, historyczności od treści. Coś mi się nie zgadza - już razi i choćby nie wiem jak było zabawne czy fascynujące, nie mogę się do tego przekonać.