Ogród Jane Austen

Ech nie wszyscy potrafia wyciagnac wnioski...

:? tak wtedy jak i teraz motywacje do przyjecia oswiadczyn bywaja baaaaaaaardzo rozne...

Pani Bennet, Matka Roku:
"Pani Bennet hojnie darzy?a córk? najlepszymi ?yczeniami szcz??cia, zalecaj?c jej, aby nie przepu?ci?a ?adnej okazji i bawi?a si?, ile tylko b?dzie mog?a"

lubi? t? cz??? DiU (cho? w zasadzie podoba mi si? ca?o?? ) zw?aszcza ten moment gdy Lizzy spotyka Darcy'ego w Pemberley i zaczyna by? widoczne, ?e jej na nim zale?y, a jego zmiana jest tak du?a ?e dla wszystkich - prócz Lizzy - jest oczywiste, ?e ona nie jest mu oboj?tna

mam wra?enie, ?e tam jest wi?cej napi?cia mi?dzy zakochanymi ni? wcze?niej i tak mi?o sobie wyobra?a? to co oni mog? sobie wyobra?a?

Rzeczywi?cie podczas wizyty pada zdanie "I tego wszystkiego mog?am by? pani?" (cytat niedok?adny), uroki Pemberley rzuci?y nowe ?wiat?o na osob? Darcy'ego.
Wszyscy zreszt? znamy filozofi? JA, je?li chodzi o ma??e?stwo i pieni?dze.
Nie dra?ni? Was cho? troch? te materialistyczne wtr?ty w DiU?

Mozliwe ze masz racje Gosiu, ale to tlko nasze spektakulacje , a co przez to chciala wyrazic Lizzie wie tylko tworczyni jej postaci

A potem nast?puje ta wspania?a scena, w czasie której Elizabeth zauwa?a zmian? zachowania Darcy'ego i kiedy on "zapomina j?zyka w g?bie" - kilkana?cie zda?, ale jak napisane! :-)

W?a?ciwie wszystko w momencie, kiedy El?bieta widzi Pemberley, uk?ada si? w ca?o?? i jest jakby na przekór El?biecie - chcia?aby zobaczy? jakie? uchybienie, co?, co by ?wiadczy?o o braku gustu pana domu, a tu jak na z?o?? - brzegi rzeczki nie s? sztucznie upi?kszane, umeblowanie w sam raz. No i opowie?? pani Reynolds o Darcym, która te? jest inna ni? mog?aby sobie to wyobra?a? Lizzy. Wydaje mi si?, ze chce dostrzec najmniejsze wady, aby nie dopu?ci? do serca coraz wi?kszego uczcuia - ale zupe?nie jej to nie wychodzi.

Rzeczywi?cie, jakby wszystko sprzysi?g?o si? przeciwko niej.
Od momentu, kiedy przeczyta?a jego list i dowiedzia?a si? prawdy o Wickhamie, El?bieta nie czu?a si? wobec Darcy'ego w porz?dku. By?o jej wstyd za swoje zachowanie i dlatego wola?aby go wi?cej nie zobaczy?. Pod?wiadomie chyba ba?a si? te?, ?e przy kolejnym spotkaniu b?dzie si? próbowa? odegra? za wszystkie nies?uszne oskar?enia. Do Pemberley zgodzi?a si? wi?c pojecha?, ale po d?ugich oporach i tylko dlatego, ?e gospodarza mia?o tam nie by?.
A tu najpierw pani Reynolds przedstawia go jako obraz wszelkich cnót, a potem on sam zjawia si? niespodziewanie i jest tak uprzejmy i czaruj?cy, jak nigdy wcze?niej.
I có? ona, biedna, mog?a poradzi??

Daj Bo?e ?eby cho? po miesi?cu ;-)
Mimo wszystko przera?a?o mnie w tamtych czasach to pobieranie si? "po 3 ta?cach i jednym spacerze". Tak naprawd? nic si? o sobie nie wie po takim czasie. Ba, nawet po kilku latach sp?dzonych razem w ró?nych sytuacjach, od momentu zamieszkania pod jednym dachem, odkrywamy czasem, ?e oto zwi?za?y?my si? z kim? kogo w ogóle nie zna?y?my tak naprawd?. Dzis jednak jako? ?atwiej si? rozsta?, ale wtedy kiedy kobiety by?y tak kompletnie zale?ne od swoich m??ów perspektywa bycia z tak? osob? do ko?ca dni musia?a by? straszna...

Alison, to prawda.
Wezmy takiego pana Bingleya, co ta Jane o nim wiedziala tak naprawde? Podatny na wplywy, ulegly wobec przyjaciela, taki troche bezmyslny moim zdaniem, a ona zakochana od razu.
Albo Charlotta o panu Collinsie, albo pan Elton o swojej wybrance itd.
Co oni o sobie tak naprawde wiedzieli przed slubem?
Jak to moglo doprowadzic do szczesliwego pozycia malzenskiego?
Co innego sprawdzic sie w roznych sytuacjach.
Czy w powiesciach JA jest w ogole mowa o dlugich zareczynach?

Wezmy takiego pana Bingleya, co ta Jane o nim wiedziala tak naprawde? Podatny na wplywy, ulegly wobec przyjaciela, taki troche bezmyslny moim zdaniem, a ona zakochana od razu.

Cytuj?c El?biet?: "Przez te cztery wieczory mogli si? byli upewni?, ?e wol? oboje pikiet? od mariasza, je?li jednak idzie o istotne cechy charakteru, obawiam si?, ?e niewiele zdo?ali si? nawzajem o sobie dowiedzie?."

Oczywiscie. Moi rodzice tez znali sie tylko pol roku.
Znam opowiesci o 3 miesiacach, a nawet o dziwo o jeszcze krotszym okresie, po ktorym nastepowal slub a potem bardzo udane pozycie malzenskie.
Bez watpenia to jest loteria, ale moze lepiej ograniczyc ryzyko do minimum.

Nie mylmy poj??...tzw romantyczna mi?o?? powsta?a chyba jako? w dobie romantyzmu,ale przynajmniej zosta?a zasilona now? energi?...taka mi?os? to jest cudna...ale jak w dorbym romansie nie pokazuje si? ju? tego co by?o po ?lubie...bo ma??e?stwo poniek?d k?óci si? z romantyzmem...
Charlotta by?a faktycznie najm?drzejsza....
Nie b?d?cie takie m?dralen,w tamtych czasach dziewcze bez posagu i nieurodziwe nie mia?o ró?owo...Ilu tych Darcych by?o i takich historii jakie mia?a Lizzy?
Charlotta wzbudza we mnie respekt....Lizzy ?atwo gada? ,?e powinno si? wchodzi? za m?? z mi?o?ci....teraz co najwy?ej mog? ci? nazwa? star? pann?,co nie jest ju? tak obra?liwe jak jeszcze pare lat temu (to nawet na topie jest)a kiedys brak m??a oznacza? powa?ne k?opoty egzystencjalne.Pami?tajcie kobiety nie mia?y tej pozycji któr? maj? dzi?.
A co do d?ugo?ci zwi??ków zgadzam si?....ludzie znaj? si? i 10 lat a cz?sto ma??e?stwa si? rozpadaj?,to nie jest kwestia poznania si?,raczej zrozumienia,akceptacji,tolerancji,wytrwa?o?ci i wielkiego wysi?ku...praca,praca i jeszcze raz praca...:-)

he he na to wychodzi:-)