Sue Le Blond pisze o udziale Amandy Root w kręceniu "Perswazji" i przytacza w artykule
fragmenty rozmowy z aktorką. Postać Anne Elliot, najdojrzalszej i bliskiej ideału
kobiecości bohaterki Jane Austen, nakłada trudne zadania zarówno na scenarzystę
jak i na aktorkę. Bogate życie wewnętrzne rozgrywa się wewnątrz Anne, swych emocji nie
może ona pokazać nikomu ze swego otoczenia, tylko widz może zrozumieć jej uczucia.
Przez większość filmu pozostaje cicha, cierpiąca, prawie tyranizowana przez rodzinę i znajomych.
Nawet jej słynne wyznanie kobiecej stałości w miłości musi zaczekać prawie do końca narracji.
W taką właśnie trudną postać wcieliła się Amanda Root. Zdaniem wielu krytyków filmowych
jej gra świetnie oddaje cichą odwagę i wewnętrzną zaradność Anne. Jak twierdzi sama aktorka,
duch Anne Elliot "wchodzi pod skórę". Jednocześnie twierdzi jednak, że grając Anne nie grała
samej siebie. Na pytanie dlaczego takie powieści jak "Perswazje" są wciąż bardzo popularne
odpowiada: "Związki międzyludzkie, charaktery, natura człowieka... Ludzie nigdy nie przestaną
interesować się tymi sprawami, nieprawdaż? Jane Austen jest po prostu ponadczasowa."
"Georgian and Regency Gardens of the West Country"
Kanał w Sydney Gardens (Bath) przepływa pod ozdobnym mostem dla pieszych z inskrypcją "Anno 1800".
Dyrham Park. Do dnia dzisiejszego przetrwał tylko fragment ogrodu. W bieżącym roku planowana jest renowacja.
Prior Park. Połozony w urokliwej dolince ze wspaniałym widokiem na Bath. Do jego atrakcji należy most
w stylu palladiańskim. Przy projektowaniu ogrodu doradzał znany poeta Alexander Pope.
Stourhead. Prawie podręcznikowy przykład prawdziwego angielskiego stylu, urządzony w latach 1741-1780.
Klasycystyczne świątynie wybudowane wokół centralnie położonego ogrodu.
Blaise Castle. Leśne dolinki, torfowiska, kręte dróżki wiodące do wąwozu.
Bowood. Dorycka świątynia położona nad wijącym się jeziorem.
"Jane Austen's American Friends"
Jane Austen Society narodziło się w Wielkiej Brytanii, ale wkrótce powstały jego oddziały w innych krajach.
Największym z nich jest JASNA - Jane Austen Society of North America, zrzeszające członków z 50 stanów USA,
13 prowincji Kanady oraz z innych krajów, od Japonii po Holandię. Jego członkowie spotykają się na corocznej,
kilkudniowej konferencji. Omawiają wtedy różne aspekty życia i twórczości Jane Austen. Stowarzyszenie
publikuje także swój biuletyn oraz zbiory esejów. Najważniejsze święto to 16 grudnia, rocznica urodzin patronki.
"And how did you travel?"
Artykuł Sheryl Craig poświęcony jest sposobom podróżowania po Anglii w czasach Jane Austen
(tytuł wzięty jest z "Rozważnej i romantycznej", tymi słowami pani Jennings zwróciła się do panny Steele).
Najpopularniejszym środkiem lokomocji były wówczas dyliżanse kursujące po stałych trasach, pojazdy pocztowe i
przewożące ładunki. Gospody dla podróżnych mieściły się przy głównych drogach w regularnych odstępach co 7-10 mil.
Jedną z nich był kiedyś dom Jane Austen w Chawton (patrz artykuł "A Happy House" w Nr 1), położony przy drodze do
Winchester. Po 1720 r. firmy zarządzające drogami zobowiązane zostały do ustawiania drogowskazów oraz oznaczania odległości
na drogach. Dzięki temu i dzięki upowszechniającym się wówczas zegarom i zegarkom kieszonkowym podróżni mogli łatwo śledzić
postępy podróży. Typowa prędkość powozu wynosiła 6 mil na godzinę, co przekłada się na średnio 60 mil dziennie.
Przejechanie 1 mili kosztowało ok. 2-3 centów. W 1800 roku bilet z Londynu do Bath kosztował 1.25 funta, podczas gdy średni
roczny dochód to tylko 30 funtów. Tańsze bilety były na zewnątrz powozu, ale tam z kolei doskwierały warunki atmosferyczne i
było bardziej niebezpiecznie. Kuzyn Jane Austen zginął, gdy przewrócił się powóz. Niebezpiecznie bywało też z powodu
grasującyh przy drogach rozbójników. Jeden z nich pojawił się w 1791 r. koło Steventon, rodzinnej miejscowości Jane Austen.
Pozostałe artykuły
"March in Bath" "April in Bath"
Kolejne odcinki wędrówek Sue Le Blond śladami Jane Austen w Bath
"Going into the Water"
Artykuł traktujący o uzdrowiskowym charakterze w Bath i odniesieniach do tego w powieściach Jane Austen
"A Bath Tangle"
Kirsten Elliott opisuje postać Georgette Heyer, pisarki z czasów Regencji
"No Persuasion Needed"
Sue Hughes pisze o swojej przeprowadzce z "pustynnego" południowego Londynu do... tak, tak, oczywiście do Bath
"What Darcy Did Next"
Juliette Shapiro zajęła się sprawą kontynuacji powieści Jane Austen przez innych pisarzy
"Book collecting"
Louise Ross pisze o "złotej erze" ilustrowania książek