Ogród Jane Austen

Dziękuję, że podałaś linka, tak się wczoraj spieszyłam, że zapomniałam
pozdrawiam

Następna, która już widziała...

Niestety, swoją wiedzę opieram tylko na zagranicznych recenzjach, milionach fotosów i filmików, ale Macfadyen absolutnie mnie podbił ^^ Jak twierdzili producenci, Darcy'ego musiał grać stuprocentowy facet, jakiego trudno znaleźć w dzisiejszych czasach Gdyby np. w tej roli obsadzono Orlando Blooma (a chcieli ) skoczyłabym chyba z okna Macfadyen, jego gra aktorska i (fetyszyzm ) głos i akcent są baaardzo obiecujące

Macfadyen jako facet bardzo mi się podoba. Ma w sobie coś z Alana Rickmana.
Ale (póki co) uważam,że Darcy z niego słaby. Może popełniam błąd,bo porównuję go z CF.To raczej nie ma sensu.

Po dzisiejszym obejrzeniu DiU stwierdzam, że jego Darcy'ego zdecydowanie można pokochać, bardzo ciekawie zinterpretował tę postać, tak uroczo nieśmiałą ^^

I to jest FACET. W tej rozchełstanej koszulki na wrzosowisku... :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

mam „Wichrowe WzgĂłrza”, w ktĂłrych MF gra Hertona

A Lintona nasz Bingley - Crispin Bonhan Carter:D

Alyson, jesli dokonałaś tego odkrycia - to jest to Twoja osobista Ameryka. Twoja własna i nikt Ci nie ma prawa jej odebrać
Ja jej nie odkrywałam. Oglądałam tę wersję niedawno, kiedy wiedziałam już ze MM bedzie grał Darcyego, kiedy sie naoglądałam zdjęć. Tak, że po prostu rozpoznałam go bez Ameryki

A czy to w szafirowej koszulce i szarej marynareczce, to on sam po wielogodzinnej charakteryzacji czy jego wujek z Ameryki...
A do Johna Cusacka naprawdę jest podobny, tylko ma bródkę ładniejszą, bo Cusacki to mają straszną, a w damskim wydaniu jeszcze dramatyczne usta ;-)

"Wujek" powalił mnie na łopatki! 10 minut się śmiałam nieprzerwanie. A to w negliżu- nieźle, nieźle... Szkoda, że nie miał loczków... :oops:

No, co? :twisted: Ostrzegałam. Nie wkleiłam zdjęcia, tylko oznakowanego linka

http://img465.imageshack.us/img465/3051/pdvd0002tv.png

Całkiem do rzeczy...

Tak sobie właśnie "wyogląduję" tę nową D&U do imentu i muszę jednak odszczekać parę wcześniejszych moich sądów. Mówiłam, że w scenie oświadczyn to oni na siebie głównie wrzeszczą, ale muszę przyznać, że Matthew daje tam pokaz takiej mieszaneczki uczuć, że proszę siadać.
Zaczyna tonem pt. "Proszę pani, na wstępie chciałbym pani wyjaśnić..", by już za sekundę łamiącym się głosem wygłosić "I love you much argently", po chwili ze szczerym zaskoczeniem "Are you laughing at me?", ze złością i niedowierzaniem "Are you rejecting me?", za moment już ma tą swoją buźkę w ciup i się tłumaczy w sprawie Jane, a już w następnej sekundzie ze zwężonymi nienawiścią źrenicami pyta o Wickhama. Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem. To się dzieje tak szybko, że w kinie mi to wszystko jakoś umknęło.
Natomiast kiedy napada Lizzy na plebanii (przed oświadczynami), międli w łapkach te rękawiczyny, po czym prawą ręką wykonuje taki gest a'la krakowiaczek ci ja, to wygląda jak taki przedszkolaczek na akademii z okazji Dnia Babci, a ja mam dla niego tyle ciepłych uczuć, że dała bym mu buziaka, herbatki, a jakby poprosił, to nawet i łapkę. Ta Lizzy to normalnie jak Roman Bratny jest twarda!
Idę se kupić spraya i napryskam se na ścianie "I love Matthew MacFadyen!!!" wery macz of kors,