Ogród Jane Austen

Strona po¶wiecona Jane Austen

Nie jeste¶ zalogowany.

Og³oszenie

#1 2007-09-17 12:56:38

snowdrop
U¿ytkownik

Jane i Tom Lefroy

Odwiedziłam dzisiaj inne forum N&S, na pewno wielu znane i znalazłam tam link do eseju na temat Jane i Tom.

http://jasna.org/persuasions/on-line/vo … walker.htm

Zaczęłam czytać, a ponieważ zapisane tam rzeczy wydaja się być nowością, przynajmniej dla mnie, pozwole sobie przetłumaczyć Wam, treść ww. eseju. To będzie wolne tłumaczenie, bo żaden tam ze mnie tłumacz.

Oto pierwsza część:
"Podczas czterotygodniowych wakacji Åšwiat Bożego Narodzenia i Nowego Roku, 1795-1796, Jane Austen i Tom Lefroy, oboje dwudziestoletni, spotkali siÄ™, rozmawiali, Å›miali siÄ™, taÅ„czyli a potem rozdzielili siÄ™. Czy byÅ‚ to tylko mÅ‚odzieÅ„czy flirt czy może zakochali siÄ™ w sobie? Biografowie opierajÄ… siÄ™ na dwóch źródÅ‚ach informacji – listy które w tym czasie napisaÅ‚a Jane do swojej siostry Cassandry i nastÄ™pujÄ…cych wydarzeniach które dotyczyÅ‚y Jane i Toma. JeÅ›li opieralibyÅ›my siÄ™ tylko na listach moglibyÅ›my dojść do wniosku – z uwagi na użyty przez Austin nonszalancki i mÅ‚odzieÅ„czy jÄ™zyk miÅ‚oÅ›ci – że byÅ‚o to tylko krótkie zauroczenie (Cecil 70). Ale ostatnio odkryto że parÄ™ Å‚Ä…czyÅ‚ dÅ‚uższy zwiÄ…zek i że Jane byÅ‚a naprawdÄ™ zaangażowana (Radovici 8-10, Spence 98-99). W Å›wietlne nowych dowodów na temat intensywnoÅ›ci wiÄ™zi, ton listów może wydawać siÄ™ być trudny do zrozumienia, dopóki nie uÅ›wiadomimy sobie, że Austen wykorzystywaÅ‚a wiele fraz i sytuacji które wymyÅ›liÅ‚a w 1792 kiedy miaÅ‚a 16 lat i pisaÅ‚a „Cathrine, or the Bower”. Aby chronić swoje wrażliwe uczucia, wydaje siÄ™ że Jane zagÅ‚Ä™biÅ‚a siÄ™ w tej opowieÅ›ci, aby napisać listy w swoim jÄ™zyku który tylko Kasandra mogÅ‚a zrozumieć."

Offline

 

#2 2007-09-17 13:28:49

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

"“Doskonale uÅ‚ożony, przystojny i miÅ‚y mÅ‚ody czÅ‚owiek”
Thomas Langlois Lefroy był bratankiem I. P. George Lefroy, ministra, który w 1783 r. ze swoją żoną, Anne Brydges Lefroy, przeniósł się do Ashe, blisko Stevenson. Tom i jego wujek George byli pra-bratankiem i bratankiem, szacownego Benjamina Langlois, posiadającego władzę bankiera i męża stanu, który posiadał ogromną władzę jako głowa rodziny. To on dał Ashe Georgowi i płacił za Toma edukację, chciał aby zdobył lukratywną karierę prawniczą która umożliwiłaby Tomowi pomagać jego 10 rodzeństwu, aby był on tym, który będzie wyróżniony i będzie wzorem dla innych a oni za nim podążą. (J. Lefroy 150). Hojność Benjamina nie osłabła nawet wtedy gdy ojciec Toma, Anthony, angielski żołnierz który osiadł w Irlandii, zrezygnował z wysłania Toma do college w Anglii, i posłał go na Uniwersytet w Dublinie. Tom ukończył uniwersytet w kwietniu 1795 r, uzyskawszy najwyższe stopnie we wszystkich egzaminach (T. Lefroy 12)"

Offline

 

#3 2007-09-17 13:39:12

Akaterine
Administrator

Re: Jane i Tom Lefroy

Wersję o potajemnym romansie Jane (a raczej o ukrytych, dwuletnich zaręczynach) przedstawił Jon Spence, który napisał książkę "Becoming Jane Austen" (na podstawie której z resztą powstał film, choć oparty jest baaardzo luźno, wzięli właściwie główny motyw, a nie wydarzenia - mówię tu o motywie, że romans z Lefroy'em oraz romans Henry'ego z Elizą miał największy wpływ na powieści Jane). Jednak to wszystko to są spekulacje, "tradycyjni" biografowie trzymają się innej wersji (różnice między nimi można spostrzec czytając chociażby dwa artykuły na janeausten.pl - jeden "Pan Darcy, jak mniemam", napisany przez Spence'a, drugi "Jane Austen i Tom Lefroy"). Jak było - pewnie nigdy się nie dowiemy.


"The more I know of the world, the more am I convinced that I shall never see a man whom I can really love."

Offline

 

#4 2007-09-17 14:32:08

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

„ Benjamin dobrze wybraÅ‚ wybierajÄ…c Toma. Benjamin sam myÅ›laÅ‚ o Tomie, że ten posiada „dobre serce, dobry umysÅ‚, dobry zmysÅ‚, i maÅ‚o cech do korekty, które zawsze wystÄ™pujÄ… w jego wieku” (T. Lefroy 8). ByÅ‚ oddanym, pogodnym, ambitnym i odnoszÄ…cym sukcesy studentem,o którym jego nauczyciel z college, dr. Robert Burrowes, napisaÅ‚ po ukoÅ„czeniu przez niego studiów w Trinity College w Dublinie „żaden mÅ‚ody czÅ‚owiek nie ukoÅ„czyÅ‚ naszego College z tak wysokÄ… jakoÅ›ciÄ… - żaden nie byÅ‚ tak szanowany przez swoich kolegów, lub bardziej żaÅ‚owany (przyp. tÅ‚um. – że odszedÅ‚) przez wielu znajomych” (T. Lefroy 13).
W 1795, Tom rozpoczÄ…Å‚ studia prawnicze w Londynie, uczestniczyÅ‚ w sprawach sÄ…dowych w Lincoln’s Inn, rozpoczynajÄ…c zarówno Michaelmas semestr (który w XVIII w. trwaÅ‚ od 2 listopada do 25) i Hilary semestr, który rozpoczÄ…Å‚ siÄ™ 11 stycznia 1796. PomiÄ™dzy tymi dwoma semestrami przyjechaÅ‚ do Ashe aby odwiedzić wujka i ciotkÄ™. J.A. P Lefroy, czÅ‚onek rodziny, wypuÅ›ciÅ‚ plotkÄ™, że Tom, przyjechaÅ‚ do Ashe aby podleczyć siÄ™ i wzmocnić swój sÅ‚aby wzrok (151). Twierdzi również że „to wydaje siÄ™ być jasne, że Jane to wszystko sprowokowaÅ‚a” (152). Wynikiem tych słów, jest maÅ‚o pochlebny obraz sÅ‚abego mÅ‚odego mężczyzny upolowanego przez wÅ›ciekÅ‚Ä…, polujÄ…cÄ… na męża Jane Austen. Tak naprawdÄ™, Tom miaÅ‚ problemy zdrowotne wczeÅ›niej. Zgodnie z tym co mówiÅ‚ jego syn, wzrok Toma, silny przez caÅ‚e jego dÅ‚ugie życie, sprawiaÅ‚ mu kÅ‚opoty tylko w 1791 r i 1793 r, kiedy to w korespondencji pomiÄ™dzy jego ojcem a wujem Benjaminem dyskutuje siÄ™ czy Tom powinien pozostać w bractwie (T. Lefroy 6-9). Tom prawdopodobnie przybyÅ‚ do Ashe tylko po to aby spotkać siÄ™ ze swojÄ… angielskÄ… rodzinÄ…. MÅ‚ody czÅ‚owiek który przybyÅ‚ do sÄ…siedztwa w 1795 – byÅ‚ – jak siÄ™ można byÅ‚o spodziewać – krzepki. W jej listach opisujÄ…cych go, Jane nie musiaÅ‚a informować KasandrÄ™ o jego stanie zdrowia."

Offline

 

#5 2007-09-18 09:55:42

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

Dalszy ciÄ…g:
"Na pewno Jane i Kasandra musiaÅ‚y od dawna sÅ‚yszeć o tym irlandzkim wzorze doskonaÅ‚oÅ›ci od Anne Lefroy, która staÅ‚a siÄ™ mentorem dla Jane, od jej męża i dzieci (szczególnie Lucy, 16 i George, 13). W żadnym z listów do Kasandry o Tomie, Jane nie marnowaÅ‚a drogocennego miejsca na opis jego lub jego sytuacji życiowej. Czy Jane i Kasandra dzieliÅ‚y siÄ™, może nawet z Anne Lefroy, marzeniem o zwiÄ…zku pomiÄ™dzy Jane a Tomem? ByÅ‚ mÅ‚odym obiecujÄ…cym czÅ‚owiekiem, którego talenty i inteligencja z Å‚atwoÅ›ciÄ… sprostaÅ‚y cudownemu probostwu w Steventon. Jane napisaÅ‚a już trzy tomy juwenaliów, które zaczęła prawie dekadÄ™ wczeÅ›niej gdy miaÅ‚a 11 lat, i wÅ‚aÅ›nie skoÅ„czyÅ‚a „Elinor i Marianne” , wydane później jako R&R.
Bliskość sióstr Austen byÅ‚a odzwierciedlona w ich dÅ‚ugoletniej korespondencji. PojechaÅ‚y razem do szkoÅ‚y, Kasandra miaÅ‚a 10 lat a Jane 7, i byÅ‚y jedynymi dziewczynami spoÅ›ród oÅ›miu dzieci. W tym czasie Jane napisaÅ‚a pierwszy z przetrwaÅ‚ych listów do Kasandry, Kasandra byÅ‚a wtedy zarÄ™czona ze swoim Tomem – Tomem Fowle. Gdyby Kasandry nie byÅ‚a z jego rodzinÄ…, żegnajÄ…c go w jego nieuchronnej podróży do Zachodnich Indii (która zakoÅ„czyÅ‚a siÄ™ jego Å›mierciÄ… nastÄ™pnego roku), nie mielibyÅ›my listów na temat Toma i Jane.

„TaÅ„czenie i siedzenie razem”
Ktoś musiał napisać Kasandrze że Jane zachowuje się źle, lekceważąc konwenanse zachowania dobrze urodzonej młodej panny na balach. Gdyby jej rodzice lub starsi bracia napisali, najwyraźniej zostawili by pouczenie swojej krnąbrnej córkę lub siostry swej starszej siostrze. Ktokolwiek to był to na pewno próbował przywołać do rozumu Jane i nie udało mu się to, lub pozostawił tak delikatną sprawę osobie której jak im się wydawało Jane by wysłuchała. Jakkolwiek się dowiedziała, wyobraźcie sobie konsternację Kasandry i jej zaniepokojenie tym, że zachowanie Jane może odstraszyć Toma. Musiała napisać do Jane w srogi i alarmujący sposób, który miał ostrzec ją nie przed jakimś zakochanym młodzieńcem który ma przeminąć, tylko przed kimś w kim pokładali specjalne nadzieję. Odpowiedź Jane na wyraźne skarcenie Kasandry, napisana 9 i 10 stycznia 1796, jest pierwszym listem z korespondencji Austen który posiadamy.

OdnoszÄ…c siÄ™ do innej pary która taÅ„czyÅ‚a ze sobÄ… dwa razy, Jane przechwala siÄ™ że ona i Tom zachowywali siÄ™ bardziej nieprzyzwoicie, podkreÅ›lajÄ…c sÅ‚owa które Kasandra sama musiaÅ‚a używać jako ostrzeżenie: „ale oni sami nie wiedzÄ… jak siÄ™ zachowywać”. Kontynuuje: „Tak bardzo mnie skarciÅ‚aÅ› w swoim miÅ‚ym dÅ‚ugim liÅ›cie który przed chwilÄ… dostaÅ‚am od Ciebie, że aż bojÄ™ ci siÄ™ powiedzieć jak mój irlandzki przyjaciel i ja siÄ™ zachowywaliÅ›my. Wyobraź sobie wszystko, co najbardziej wystÄ™pne i szokujÄ…ce w dziedzinie taÅ„ca i siedzenia obok siebie”.
Ton sugeruje zarówno obawÄ™ przed chwaleniem siÄ™ oraz pewność odwzajemnionego uczucia. Niewielkie konwenanse nie ograniczyÅ‚yby przyznanego jej prawa przez miÅ‚ość do zachowania siÄ™ jak ona chce, tak jak to byÅ‚o w przypadku Marianne Dashwood w R&R (53). Jane nie wyraża skruchy ani żalu i szczerze wybucha dumÄ… za „mojego Irlandzkiego przyjaciela” i „mojego przyjaciela”. "

Offline

 

#6 2007-09-18 12:10:48

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

CD:
" Sugeruje siÄ™ również, że Jane razem z KasandrÄ…, fantazjowaÅ‚a na temat jego przed jego przyjazdem, wskazuje na to stwierdzenie „na pewno z niecierpliwoÅ›ciÄ… czekasz na usÅ‚yszenie czegoÅ› o nim”. Tom okazaÅ‚ siÄ™ być takim jakim Jane miaÅ‚a nadziejÄ™ że jest, wiedziaÅ‚a że Kasandra też byÅ‚aby zadowolona z niego, i życzyÅ‚a sobie aby brat Toma Fowle, Charles, zostaÅ‚ na ostatnim bali „ponieważ wtedy on opisaÅ‚by ci mojego przyjaciela”
Jest jednak zaniepokojona, że nie miaÅ‚a wiÄ™cej możliwoÅ›ci na poznanie jego i że sytuacja ta nie ulegnie poprawie. „MogÄ™ siÄ™ zaprezentować, jednakże, tylko jeden raz, ponieważ on opuszcza paÅ„stwo wkrótce po nastÄ™pnym piÄ…tku, a w tym dniu sÄ… taÅ„ce w Ashe”. Brak spotkaÅ„ spowodowany byÅ‚ w pewnym stopniu przez kuzynostwo Toma w Ashe, których dokuczanie musiaÅ‚o go denerwować, byÅ‚o ono domniemane lub prawdziwe. „Ale co do tego że mielibyÅ›my siÄ™ jeszcze spotkać, pomimo tych trzech ostatnich bali, nie mogÄ™ za wiele powiedzieć, ponieważ tak mocno siÄ™ z niego Å›miano w Ashe z uwagi na mnie, że wstydzi siÄ™ przychodzić do Steventon, i uciekÅ‚ gdy zawoÅ‚aliÅ›my PaniÄ… Lefroy kilka dni temu”. Jego towarzyska reputacja z college nie pasuje do tego obrazu wyÅ›miewanego, nieÅ›miaÅ‚ego chÅ‚opca (T. Lefroy 13).
To że Tom byÅ‚ wyÅ›miewany oznacza, że zachowywaÅ‚ siÄ™ jak mężczyzna interesujÄ…cy siÄ™ kobietÄ…. Jednakże to staÅ‚o siÄ™ przeszkodÄ… w czÄ™stszych wizytach Jane, unicestwiajÄ…c dalszÄ… znajomość. Ale potem, w Å›rodku pisania tego listu, Tom prawie staje nam przed oczami. „ Po tym jak napisaÅ‚am powyższe” kontynuuje, „odwiedziÅ‚ nas pan Tom Lefroy i jego kuzyn George.” Potem wskazuje że Tom „ma jednÄ… wadÄ™, która mam nadziejÄ™, że minie z czasem – jego poranny surdut jest o wiele za jasny. Jest wielkim wielbicielem Toma Jonesa, i dlatego nosi tak samo kolorowe ubrania, jak on gdy byÅ‚ ranny”. Jej ton jest radosny: wizyta byÅ‚a satysfakcjonujÄ…ca, ale nie pisze żadnych szczegółów co siÄ™ wydarzyÅ‚o pomiÄ™dzy nimi, nic o gestach, wyglÄ…dzie lub mowie Toma, a musiaÅ‚a to intensywnie studiować. Zamiast tego, pisze frywolnie o porannym surducie Toma Jonesa. Wielu czytelników wydedukowaÅ‚o z tej aluzji do Toma Jonesa, powieÅ›ci Henry Fieldinga, że Jane i Tom Å‚Ä…czyÅ‚ swobodny, niekonwencjonalny, i dziÄ™ki temu bardzo prawdziwy zwiÄ…zek (Spence 96, Tomalin 115)."

Offline

 

#7 2007-09-18 12:55:02

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

CD:
"Jane napisaÅ‚a drugi list podczas wizyty Toma w Ashe – we wtorek, 12 stycznia lub w Å›rodÄ™ 13 stycznia – który zaginÄ…Å‚. W nastÄ™pnym, oznaczonym przez Le Faye jako list numer 2, napisanym w czwartek i piÄ…tek, 14 i 15 stycznia, ton siÄ™ zmieniÅ‚; to prawie przesÄ…d. Trzy stwierdzenia zaczynajÄ… siÄ™ od nadziei i emocji które przybliżajÄ… siÄ™ do farsy.


OczekujÄ™ z wielkÄ… niecierpliwoÅ›ciÄ… na otrzymanie oÅ›wiadczyn od mojego przyjaciela dzisiejszego wieczora     
     OdmówiÄ™ mu, chyba że przyrzeknie mi pozbyć siÄ™ swojego jasnego surduta.

Mam na myÅ›li oddanie siÄ™ w przyszÅ‚oÅ›ci panu Tomowi Lefroy,    
     Nie dbam o niego wcale.

Nadchodzi dzieÅ„ w którym mam poraz ostatni flirtować z Tomem Lefroy, i kiedy otrzymasz to już bÄ™dzie koniec     
     Moje Å‚zy pÅ‚ynÄ… gdy piszÄ™ takie smutne rzeczy.

Ostatnio edytowany przez snowdrop (2007-09-18 12:55:43)

Offline

 

#8 2007-09-18 13:52:15

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

"PoczÄ…tek tych zapewnieÅ„, w lewej części, czyta siÄ™ jak peÅ‚ne emocji sÅ‚owa kobiety zakochanej, która wierzy, ze jej uczucia sÄ… odwzajemnione. Jednakże stwierdza też, że nie miaÅ‚aby czego żaÅ‚ować : "nie wymagaÅ‚oby to ode mnie żadnego poÅ›wiÄ™cenia gdybym miaÅ‚a z tego zrezygnować.”
Te stwierdzenia zostaÅ‚y przeczytane jako dowód na to, że do tej pory, jej rycerz w jasnym surducie zawiódÅ‚ jÄ… już, ale możliwe, że byÅ‚y po prostu oznakÄ… zdenerwowania. IstniaÅ‚y prawdziwe powody do nabrania otuchy. NapisaÅ‚a w swoim pierwszym liÅ›cie, “mamy przecież zataÅ„czyć w Ashe”, z tego możemy wywnioskować przezwyciężenie pierwszej niechÄ™ci ze strony Anne Lefroy. Możliwe, że wstrzymywaÅ‚a wydanie pierwszego balu bojÄ…c siÄ™ że ich spotkanie nie wypadnie dobrze. Czy Anne Lefroy, przed którÄ… zarówno Tom i Jane otworzyli swoje serca, chciaÅ‚a dać parze ostatniÄ… szansÄ™? Lub czy prosiÅ‚a i otrzymaÅ‚a tymczasowe pozwolenie od Benjamina Langlois aby Tom wróciÅ‚ po 11 stycznia, po otwarciu sÄ…du? Tak czy siak, przesÄ…dne przeczenia Jane peÅ‚ne nadziei i uczucia wyrażone z uÅ›miechem wydajÄ… siÄ™ budzić dreszcze gdy nadeszÅ‚a noc podczas której mogÅ‚a siÄ™ Å›miać z nim i dotykać go po raz ostatni."

Ostatnio edytowany przez snowdrop (2007-09-18 13:54:15)

Offline

 

#9 2007-09-18 14:35:43

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

"CzujÄ…c lÄ™k, pewność Austen mogÅ‚a być wzmocniona przez fakt, że wszyscy inni widzÄ… w nich parÄ™. NapisaÅ‚a do Kasandry, że John Warren „nakreÅ›liÅ‚ (namalowaÅ‚) dla mnie obraz tego Gentelmana i szybko dostarczyÅ‚”.

“On uciekÅ‚”

Czy Tom naprawdÄ™ uciekÅ‚? Czy zostaÅ‚ odesÅ‚any? Jedna z bratanic Jane, Caroline Austen, wierzy, że Anne Brydges Lefroy rozdzieliÅ‚a Toma i Jane: „Pani Lefroy odesÅ‚aÅ‚a gentelmana pod koniec tych kilku tygodniu, aby nie wydarzyÅ‚o siÄ™ nic wiÄ™cej” (Family Record 251 – zapiski rodzinne). Biografowie Austen również brali pod uwagÄ™ interwencjÄ™ Pani Lefroy, poczÄ…wszy od Austen-Leighs (87), jak również Halperin (61), Nokes (160), Tomalin (119), i inni. Tom opuÅ›ciÅ‚ Ashe zaraz po balu nie dlatego że uciekÅ‚ czy byÅ‚ odesÅ‚any od Jane, ale dlatego że byÅ‚ studentem który już byÅ‚ spóźniony na rozpoczÄ™cie semestru – 11 stycznia. Wydaje siÄ™ że jedno powtórne spojrzenie na opowieść Jane i Toma może zrzucić odpowiedzialność z Anne Lefroy za to jak siÄ™ skoÅ„czyÅ‚o.
Anne Lefroy na pewno w późniejszych dziejach ich związku działała w imieniu młodej pary. Dzięki wspaniałej pracy detektywistycznej Jona Spence, nie można dłużej przepuszczać, że bal w Ashe był ostatnim rozdziałem w opowieści Toma i Jane (98-99). On przekonuje również, że Jane żyła nadzieją o poślubieniu Toma przez prawie 3 lata, aż do listopada 1798. "

Offline

 

#10 2007-09-19 10:30:57

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

CD:
"Austen napisaÅ‚a trzeci list z Londynu, siedem miesiÄ™cy po styczniowym rozstaniu, 23 sierpnia 1796, z którego wkrótce miaÅ‚a wyjechać z jej braćmi Edwardem i Frankiem do Rowling. List zostaÅ‚ napisany z Cork Street, jak sugeruje Spence z domu Benjamina Langolisa, wujka Toma, w czasie kiedy Tom przebywaÅ‚ jeszcze na studniach w Londynie. Spence przypuszcza że Tom byÅ‚ wtedy obecny (98) ale ta konkluzja jest wÄ…tpliwa. Spence twierdzi, że Jane pisze z ulgÄ… do Kasandry „Dzisiaj w nocy mamy być w Ashley, z czego bardzo siÄ™ cieszÄ™”, jak gdyby gÅ‚oÅ›na rozrywka miaÅ‚a być oczekiwana (99). JeÅ›li Tom byÅ‚by tam, a Jane denerwowaÅ‚a siÄ™ czy jej wizyta zakoÅ„czy siÄ™ oÅ›wiadczynami, cyrk Ashley nie byÅ‚by najlepszym wyborem. Ale ponieważ 23 Sierpnia wypada pomiÄ™dzy semestrami Trinity i Michaelmas, jest to czas dÅ‚ugich wakacji (od lipca do października) kiedy sÄ…dy sÄ… zamkniÄ™te, prawdopodobieÅ„stwo że Tom byÅ‚ wtedy w Londynie jest niewielkie.
Ten list jest najbardziej niespokojnym listem jaki Jane napisała do Kasandry. Pisze tak jakby znalazła się w paszczy lwa, i to czego się obawiała jest przed nią. Pisze szybko, zdaje się że zaraz po przybyciu, jeszcze przed pokazaniem się, zapewne podczas krótkiego wytchnienia gdy odpoczywała w swoim pokoju w celu pozbycia się kurzu z podróży. Gdyby Toma nie było tam, ten niepokój na pewno nie wynikałby z tego że jest w domu w którym on przebywał, była na tyle zrównoważona aby dać sobie z tym rade.
    Jak wytÅ‚umaczyć ten niepokój? Tego kogo siÄ™ baÅ‚a to nie byÅ‚ Tom, tylko Benjamin Langlois. Być może Anne Lefroy, Tom lub oni oboje przekonali Langloisa aby ten spotkaÅ‚ siÄ™ z Jane, obiektem zainteresowania Toma. Benjamin wyrażaÅ‚ swojÄ… opinie na temat każdego aspektu edukacji Toma i musiaÅ‚ być zaniepokojony tym, ze Tom zainteresowaÅ‚ siÄ™ kobietÄ… o takich sÅ‚abych prospektach. Jane miaÅ‚a jeden plus: byÅ‚a angielkÄ…. Langlois nie lubiÅ‚ Irlandczyków i baÅ‚ siÄ™ o bezpieczeÅ„stwo Toma. W 1763 r. przeczytaÅ‚ Duke of Portland, “ indianie skalpujÄ… amerykanów” i odniósÅ‚ to do „irlandzkich dzikusów”, którzy również byli burzliwi (Langlois). Langlois caÅ‚y czas próbowaÅ‚ zwiÄ…zać Toma z AngliÄ…: szkoÅ‚Ä…, adwokaturÄ…, zdobyciem dla niego miejsca w Parlamencie (T. Lefroy 4). Gdyby naprawdÄ™ Langlois faworyzowaÅ‚ Jane dlatego, że sprawiÅ‚aby że Tom pozostaÅ‚by w Angili, to być może denerwowaÅ‚o to ojca Toma lub samego Toma, który, urodzony Anglo-Irlandczyk, ostatecznie zwiÄ…zaÅ‚ siÄ™ z IrlandiÄ… gdy poÅ›lubiÅ‚ Mary Paul z County Wexford. Nie możemy powiedzieć, czy Langlois byÅ‚ zadowolony z Jane i czy wolaÅ‚by aby Tom osiadÅ‚ z niÄ… w Anglii, lub czy dezaprobowaÅ‚ Jane i odwiódÅ‚ Toma od dalszych kontaktów z niÄ….
    List(y) napisane po tym który napisaÅ‚a na Cork Street zaginęły, nastÄ™pny mamy list numer 4 datowany 1 wrzesieÅ„ 1796, w którym przeprasza za „zwiÄ™zÅ‚ość” w korespondencji która zaginęła i obiecuje przekazać Kasandrze „najmniejsze szczegóły” kiedy siÄ™ spotkajÄ…, ta fraza nawiÄ…zuje do kpiÄ…cego tonu z jej pierwszych listów."

Offline

 

#11 2007-09-19 11:23:07

Akaterine
Administrator

Re: Jane i Tom Lefroy

Ale Snowdrop się męczysz z tym tłumaczeniem big_smile. Może później wyślesz to na stronę główną? Może więcej osób wtedy przeczyta, a warto, bo to ciekawy esej.


"The more I know of the world, the more am I convinced that I shall never see a man whom I can really love."

Offline

 

#12 2007-09-19 11:35:14

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

Cd:
“To bÄ™dzie już koniec”

    Tom Lefroy zarÄ™czyÅ‚ siÄ™ z Mary Paul kiedy robiÅ‚ adwokaturÄ™ w Irlandii podczas “Easter Term” w 1797 r. (T. Lefroy 14,20). Ray sprzeczaÅ‚ siÄ™ że Tom, bÄ™dÄ…cy „typem osobowoÅ›ci A” który dokÅ‚adnie wiedziaÅ‚ czego chce, zawsze chciaÅ‚ poÅ›lubić Paul i przeżyÅ‚ jedynie krótkie zauroczenie w stos. do Jane (313). SprzeczaÅ‚ siÄ™, że w przeciwieÅ„stwie do Edwarda Ferrara w R&R, który tak naprawdÄ™ byÅ‚ zarÄ™czony (312), Tom nigdy nie mówiÅ‚ o tym, ale przedsiÄ™wziÄ…Å‚ że ożeni siÄ™ z kobietÄ… którÄ… spotkaÅ‚ „co najmniej dwa lata wczeÅ›niej przed spotkaniem Jane Austen” (313). Nie wiadomo dlaczego Ray przypuszcza, że Tom poznaÅ‚ Mary Paul co najmniej dwa lata wczeÅ›niej niż Jane. Syn Toma napisaÅ‚ o zalotach swoich rodziców nie podajÄ…c żadnych dat: „dobra przyjaźń która Å‚Ä…czyÅ‚a Toma z jednym z jego kolegów z college, otworzyÅ‚a drzwi do znajomoÅ›ci i goÅ›ciny u rodziny Jeffry Paula z Silverspring w hrabstwie Wexford, ojca jego kolegi, i wkrótce pomiÄ™dzy Tomem a jedynÄ… córka pana Paula powstaÅ‚o uczucie (14). Tak czy siak, pomimo tego, że nie wiadomo jak dÅ‚ugo Tom znaÅ‚ Mary, to jÄ… poÅ›lubiÅ‚.
    Jakiekolwiek powody kierowaÅ‚y Tomem, że nie poÅ›lubiÅ‚ Jane – dezaprobata jego wujka, jego lojalność i przez to miÅ‚ość do Anglo – Irlandii i Irlandzka narzeczone – nie poinformowaÅ‚ Anne Lefroy (i tym samym Jane) o tym że byÅ‚ zarÄ™czony. Tak naprawdÄ™ mógÅ‚ nawet nie powiedzieć swojej ciotce o tym, że byÅ‚ na adwokaturze. W listopadzie 1798 Anne Lefroy powiedziaÅ‚a Jane, że Tom „wróciÅ‚ do Londynu jadÄ…c do Irlandii, gdzie ma robić adwokaturÄ™ i bÄ™dzie tam praktykowaÅ‚” (17 listopad 1798). Zdanie to sugeruje, że Anne przypuszczaÅ‚a, ze on naprawdÄ™ tylko pojechaÅ‚ tam zrobić adwokaturÄ™, lub chciaÅ‚a zÅ‚agodzić skutki tego zdania. Tak naprawdÄ™ Tom pojechaÅ‚ tam 1,5 roku wczeÅ›niej"

Offline

 

#13 2007-09-19 11:37:03

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

Bardzo ciekawy smile. Jak przetłumaczę cały to spróbuje dac na gł. stronę.

Offline

 

#14 2007-09-19 13:30:47

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

"Czy Tom postępował obłudnie lub lekkomyślnie, flirtując z Jane będąc zaręczonym z Mry? Czy był Willoughby, postępując jak pozbawiony sprytu? Czy był Edwardem, zagmatwanym we własnych czynach? Jak bardzo flirtował z Jane? Czy później składał odwiedziny w Steventon o których my nie wiemy? Jak daleko w oszustwie lub zaprzeczeniach się posunął? W trakcie długiego milczenia od listopada 1796 do kwietnia 1798, w czasie w którym żaden list nie przetrwał i to włączając śmierć Toma Fowle w lutym 1797 r., uczucia Jane do Toma okryte są tajemnicą, poza dramatycznym zdarzeniem który stał się w Bath, w listopadzie lub grudniu 1797 r., możemy sobie to wyobrazić dzięki dwóm późniejszym wzmiankom.
Jane i Tom mogli się spotkać ponownie w Bath. Zarówno Radovici (8-10) jak i Perlstein odkryli w liście napisanym do Kasandry w Godmersham dnia 8 kwietnia 1805, ukryty opis chwili która wypaliła się w sercu Jane na zawsze. Jane, pisząc z Bath, podsumowuje:
    Byli tam Richard Chamberlayne i mÅ‚ody Ripley ze szkoÅ‚y Mr Morgan i nasza wizyta wypadÅ‚a bardzo dobrze. Tego ranka byliÅ›my obejrzeć pannÄ™ Chamberlayne jak jeździ konno – siedem lat i cztery miesiÄ…ce temu też byliÅ›my w Ridinghouse żeby zobaczyć wystÄ™p panny Lefroy! – W jakim innym skÅ‚adzie teraz siÄ™ poruszamy! Ale jak przypuszczam siedem lat to wystarczajÄ…co dÅ‚ugo aby zmianie ulegÅ‚a każda pora na skórze i każde uczucie.
Wiemy że Jane, Kasandra i ich matka odwiedziÅ‚y Jane i James Leigh- Perrot w Bath pod koniec 1797 (Family Record 95). Z opisu Jane można także wywnioskować, że Anne Lefroy byÅ‚a też tam, oglÄ…dajÄ…c jazdÄ™ swojej córki. „Inny skÅ‚ad” do którego odnosi siÄ™ Austen to ludzie zebrani w Hampshire – Lefroye z Ashe i Austenowie ze Stevenson – skÅ‚ad który zostaÅ‚ niedawno i boleÅ›nie pomniejszony przez Å›mierć ojca Jane w styczniu 1805 r. i Anny w 1804 r. w urodziny Jane."

Offline

 

#15 2007-09-19 14:33:58

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

Cd
"Ale dlaczego, ze wszystkich wydarzeÅ„ które miaÅ‚y miejsce w Bath podczas trwajÄ…cej miesiÄ…c wizyty w 1805, Jane wspomina o wystÄ™pie szkoÅ‚y jeździeckiej? Tomalin uprawdopodobnia fakt, że Tom byÅ‚ wtedy z Lefroyami, ponieważ Jane opisuje, że w grudniu 1797 r. Lefroyowie przyprowadzili na obiad w Chutes „mÅ‚odego bratanka” (119). Czy Tom towarzyszyÅ‚ im z Ashe, gdzie mógÅ‚ z nimi przebywać? Lub czy Tom przybyÅ‚ do Bath, być może niezapowiedziany, aby doÅ‚Ä…czyć do swojej ciotki i kuzynów? Czy podczas wizyty w domu jeździeckim w sierpniu 1797 Tom i Jane byli tam jako przyjaciele czy jako kochankowie? Lub czy widziaÅ‚a jego okrutnÄ… obojÄ™tność w stosunku do niej, może byÅ‚ z kobietÄ… – z Mary Paul? Możliwe że zakoÅ„czyÅ‚o siÄ™ to pewnego rodzaju szokiem jaki Jane zarezerwowaÅ‚a dla Marianne, kiedy, w gorÄ…cym, zatÅ‚oczonym tÅ‚umie, ona nagle zauważa Willoughby z Miss Grey (S&S 176). Czy z rozpamiÄ™tywania przez Jane czasu z takÄ… matematycznÄ… dokÅ‚adnoÅ›ciÄ… możemy wywnioskować gÅ‚Ä™bie bólu Jane? Czy czekaÅ‚a, nie majÄ…c żadnej nadziei, na wypeÅ‚nienie siÄ™ jej marzenia o Tomie, aż do tego momentu?

    DrugÄ… wzmiankÄ™ odnoszÄ…cÄ… siÄ™ do tej sytuacji można znaleźć w Perswazjach napisanych w 1815-1816, kiedy Anne Elliot rozmyÅ›la nad upÅ‚ywem czasu nastÄ™pujÄ…cym po utracie jej wielkiej miÅ‚oÅ›ci. Anne spoglÄ…da na swoje życie, nie tak drobiazgowo, jak Jane, ale rozpatruje co straciÅ‚a i co zostaÅ‚o z czasów kiedy ona byÅ‚a szczęśliwa. Anne pamiÄ™ta czasy od kiedy straciÅ‚a Wentwortha, to jest prawie ten sam okres trwajÄ…cy od koÅ„ca 1797 r do kwietnia 1805 r.:

WiÄ™cej niż siedem lat minęło od czasu gdy ta smutna historia przygnÄ™biajÄ…cego zainteresowania skoÅ„czyÅ‚a siÄ™; i czas wiele zÅ‚agodziÅ‚, być może nawet caÅ‚e uczucie do niego. … Nikt nie pojawiÅ‚ siÄ™ w krÄ™gu Kellynch, kto mógÅ‚by dorównać Frederickowi Wentworth, takiemu jak go zapamiÄ™taÅ‚a. (28). "

Offline

 

#16 2007-09-20 14:48:21

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

cd:
I

„Osiem lat, prawie osiem lat minęło, od czasu kiedy wszystko zostaÅ‚o zarzucone. Jak absurdalne jest przypuszczenie, że takie poruszenie (emocje), przeminie jak czas lub stanie siÄ™ czymÅ› nieznacznym! Czego osiem lat nie zrobi? Wszelkie wydarzenie, zmiany, alienacje, przenosiny – wszystko, wszystko musi siÄ™ w tym mieÅ›cić …
Niestety! O ile jej rozum pozwalaÅ‚, uÅ›wiadomiÅ‚a sobie, że jeÅ›li chodzi o trwaÅ‚e uczucia osiem lat nic tu nie zdziaÅ‚a. (60)”
Cokolwiek siÄ™ staÅ‚o w grudniu 1797 r., pewnym jest że nie później niż do listopada 1798 r. opowieść o Tomie i Jane byÅ‚a zamkniÄ™ta na zawsze. Resztki nadziei które miaÅ‚a Jane zniknęły gdy Anne Lefroy przyszÅ‚a do jej domu 17 listopada i powiedziaÅ‚a jej, albo po raz pierwszy albo utwierdziÅ‚a jÄ… w tym co już wiedziaÅ‚a lub podejrzewaÅ‚a, że Tom bez widzenia siÄ™ z Jane „wróciÅ‚ do Londynu” po tym jak przyjechaÅ‚ odwiedzić Lefroyów (17 listopada 1798). Być może towarzyszyÅ‚ wujkowi Benjaminowi do Ashe. Langlois spÄ™dziÅ‚ ostatnie lata swojego życia z rodzinÄ… bratanka i zostaÅ‚ pochowany w listopadzie 1802 r. w Ashe (Le Faye, Letters 544). Jak przykro, że Jane, aż do roku 1801 kiedy przenieÅ›li siÄ™ do Bath, miaÅ‚a w swoim sÄ…siedztwie kogoÅ› kto przypominaÅ‚ jej boleÅ›nie straconÄ… miÅ‚ość.
Nie wiemy jak Jane dowiedziaÅ‚a siÄ™ o zarÄ™czynach Toma – czy Anne Lefroy powiedziaÅ‚a jej o tym, czy ona sama siÄ™ o tym dowiedziaÅ‚a. Możliwe że, po powrocie Toma na studia do Londynu, Tom i Mary utrzymywali w tajemnicy fakt, że byli zarÄ™czeni (chociaż uchodziÅ‚o to wtedy za nieuczciwe), zawarli małżeÅ„stwo w marcu 1799 r. – po tym on znowu powróciÅ‚ do Londynu i studiowaÅ‚ do 1800 r. (T. Lefroy 15, 20). Ale z pewnoÅ›ciÄ… kiedyÅ› pomiÄ™dzy WielkanocÄ… 1797 a listopadem 1798 Anne Lefroy musiaÅ‚a usÅ‚yszeć o zarÄ™czynach. W 11 liÅ›cie, napisanym 17-18 listopada 1798 r. Jane pisze o tym potwierdzajÄ…c to tylko, tak jakby Kasandra wiedziaÅ‚a o Toma afroncie. List jest peÅ‚en bólu i niedopowiedzeÅ„.
Pani Lefroy przyszÅ‚a ostatniej Å›rody, tak jak i Harwoods, którzy bardzo rozważnie zÅ‚ożyli nam wizytÄ™ przed przyjazdem pani Lefroy, aby nie przeszkadzać zarówno ojcu jak i Jamesowi, ja byÅ‚am na tyle sama, że usÅ‚yszaÅ‚am wszystko to co byÅ‚o interesujÄ…ce, na pewno dasz temu wiarÄ™ bo o swoim bratanku nie powiedziaÅ‚a nic. … Ani razu nie wspomniaÅ‚a imienia (Tom), a ja byÅ‚am zbyt dumna aby wypytywać siÄ™; ale ponieważ mój ojciec pytaÅ‚ siÄ™ gdzie on jest, dowiedziaÅ‚am siÄ™ że wróciÅ‚ do Londynu, jadÄ…c do Irlandii gdzie ma robić adwokaturÄ™ i tam praktykować.
I tak się skończyło. Oprócz notatki w grudniu 1798 że jedna z sióstr Toma wychodzi za mąż, Austen nic nie napisała o Tomie, poza przeobrażeniem jego i swojej bolesnej miłości do niego w bohaterów i sytuacje w swoich powieściach."

Ostatnio edytowany przez snowdrop (2007-09-20 14:52:12)

Offline

 

#17 2007-09-20 20:05:54

Akaterine
Administrator

Re: Jane i Tom Lefroy

Brawo snowdrop, napracowałaś się smile.


"The more I know of the world, the more am I convinced that I shall never see a man whom I can really love."

Offline

 

#18 2007-09-21 11:21:09

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

To jeszcze nie koniec, jeszcze ok. 4 stron ..... smile
CD:
"Wydaje się być prawdopodobnym, że Anne Lefroy starała się jak mogła najlepiej dla Jane i że bolało ją to co się stało. W przeciwieństwie do swojej kuzynki Caroline, Anna Austen Lefroy, synowa Pani Lefroy, wierzyła że Anne Lefroy była po stronie Jane. W 1869 r., napisała:

    Jestem jedynÄ… osobÄ… która wierzy w tradycjÄ™ – albo możliwe że byÅ‚aby wyjÄ…tkiem gdybym nie wżeniÅ‚a siÄ™ w rodzinÄ™ Lefroy – ale kiedy wciąż sÅ‚yszÄ™, od tych którzy sÄ… na tyle starzy żeby pamiÄ™tać jak matka nie lubiÅ‚a Toma Lefroya za to jak źle potraktowaÅ‚ Jane Austen, co czasami ojciec potÄ™piaÅ‚, to co mam myÅ›leć? I co można zrobić poza tym, że wydać werdykt …. biorÄ…c pod uwagÄ™ Å‚agodne okolicznoÅ›ci – po pierwsze – mÅ‚ody wiek stron – po drugie – fakt, że Pani Lefroy, jakkolwiek czarujÄ…cÄ… osobÄ… byÅ‚a, ciepÅ‚Ä… w swoich uczuciach, byÅ‚a również stronnicza w osÄ…dzie – po trzecie – nieprawdopodobnym jest to że byÅ‚a uprzedzona w stos. do Gentelmana i na pewno niedowierzaÅ‚aby gdyby nie chodziÅ‚o o Jane Austen. Jedno jest pewne że do ostatnich dni jego życia byÅ‚a ona zapamiÄ™tana jako obiekt jego mÅ‚odzieÅ„czej admiracji. (Le Faye, “Tom Lefroy” 9)
Czy Tom kochaÅ‚ Jane? W maju 1869, Anna Austen Lefroy, usÅ‚yszaÅ‚a od swojego szwagra Thomasa Edwarda Prestona Lefroy o rozmowie którÄ… on odbyÅ‚ ze swoim wujkiem „na temat (Toma) wczesnej znajomoÅ›ci z mojÄ… ciotkÄ… Jane”, nie przekazywaÅ‚a jej ponieważ uznawaÅ‚a jÄ… za prywatnÄ…. James Edward Austen Leigh chciaÅ‚ dowiedzieć siÄ™ wiÄ™cej o rozmowie i poprosiÅ‚ T.E.P. Lefroya o powtórzenie rozmowy, co ten zrobiÅ‚ w liÅ›cie napisanym w sierpniu 1870: „mój starszy czcigodny wujek … używaÅ‚ tylu słów aby wyrazić swojÄ… miÅ‚ość do niej, chociaż powiedziaÅ‚ że byÅ‚a to chÅ‚opiÄ™ca miÅ‚ość. A ponieważ to pojawiÅ‚o siÄ™ w prywatnej, przyjacielskiej rozmowie, miaÅ‚em pewne obawy przed publikowaniem tego” (Family Record 275 n 106, 252). SÅ‚owa „chÅ‚opiÄ™ca miÅ‚ość” może być odczytana na dwa sposoby. Tom Lefroy mógÅ‚ mieć na myÅ›li to że byÅ‚a to chÅ‚opiÄ™ca miÅ‚ość inna niż ta dojrzaÅ‚a i trwaÅ‚a miÅ‚ość którÄ… czuÅ‚ do swojej żony. Ale być może mogÅ‚y to być przeprosiny skÅ‚adane przez starego czÅ‚owieka w chwili Å›mierci, 55 lat później niż jej. Być może Tom zawsze siÄ™ wstydziÅ‚ i przyznawaÅ‚ siÄ™ do chÅ‚opiÄ™cego, nieodpowiedzialnego i szkodliwego uganiania siÄ™ za Jane Austen."

Offline

 

#19 2007-09-21 13:18:03

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

cd:
"Z wydarzeń i relacji opisanych powyżej, wiemy że Jane żywiła intensywne i trwałe uczucia do Toma i możemy przypuszczać, że ich romans nie zakończył się na balu w Ashe. Zatem czy język użyty w listach które napisała do Kasandry w czasie kiedy zakochała się jest teraz bardziej zrozumiały. Poszukajmy źródła tego języka.
Nokes napisaÅ‚ o jej romansie z Tomem, że Austen „powinna byÅ‚a być Å›wiadoma że to rozczarowanie byÅ‚o do przewidzenia, bo czy nie przewidziaÅ‚a tego na ostatnich stronach „Cathrine” kiedy to pan Stanley, tak samo niedbaÅ‚y w stosunku do swojego surduta jak jej Tom, zostaÅ‚ nagle przez swojego ojca odesÅ‚any do Francji tego ranka gdy mógÅ‚ siÄ™ oÅ›wiadczyć bohaterce książki?” (160). Ale oczywiÅ›cie Austen nie przewidziaÅ‚a swojego zwiÄ…zku z Lefroyem w „Catharine, or the Bower.” To staÅ‚o siÄ™ inaczej. Austen tak bardzo podobaÅ‚a siÄ™ ta opowieść z 1792 że zaktualizowaÅ‚a jÄ… w 1809, zmieniajÄ…c nazwÄ™ ksiÄ…zki niż oryginaÅ‚ który byÅ‚ już opublikowany (Family Record 164). W 1795-1796, używaÅ‚a jÄ™zyka i motywów opowiadania, napisanego przez niÄ… gdy miaÅ‚a 16 lat i dedykowanego Kasandrze w celu komikowania siÄ™ z niÄ… o Tomie w taki sposób aby byÅ‚ on niezrozumiaÅ‚y dla późniejszych czytelników ale byÅ‚by zrozumiaÅ‚y dla nich.

W „Catharine, or the Bower”, Kitty (Cathrine), sierota, żyje z ciotkÄ…, PaniÄ… Percival, która dba o niÄ… ze „szczególnÄ… … surowoÅ›ciÄ…” (192), ponieważ boi siÄ™ że Kitty wyjdzie za mąż bezmyÅ›lnie. W ich życiu pojawiajÄ… siÄ™ dalecy krewni, Standleyowie, z ich córkÄ… KamilÄ…. Kiedy sÄ…siedzi wyprawiajÄ… bal, wszyscy już poszli i tylko Kitty zostaÅ‚a sama w domu, syn Stanleya Edward przyjeżdża tak nagle z Francji, że ma tylko jeden surdut. (222). Kitty przyjeżdża na bal sama z porywczym i czarujÄ…cym Edwardem, i wchodzÄ… na bal bez bycia sobie przedstawionym – dwa naruszenia etykiety którymi Edward siÄ™ upaja. Kitty jest za bardzo uduchowiona aby zważać na karcenie ciotki, i nastÄ™pnego dnia, ciotka zauważa jak Edward caÅ‚uje Kitty w rÄ™kÄ™, krzyczy na niÄ…. Niepohamowana, Kitty stwierdza że „dusza i żywotność” Edwarda pasuje jej (234). On, jednakże, nie mówi że jÄ… kocha. NastÄ™pnego dnia budzi siÄ™ i widzi, że on odszedÅ‚ bez deklarowania jej swojej miÅ‚oÅ›ci, ale Kamila mówi jej, że Edward przesyÅ‚a przez niÄ… pozdrowienia miÅ‚osne. Wkrótce Stanleyowie wyjeżdżajÄ…, Kitty nie ma już wieÅ›ci od Edwarda, i historia siÄ™ koÅ„czy."

Offline

 

#20 2007-09-21 22:50:31

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

cd
"Analogia pomiędzy opowieścią i tygodniami spędzonymi razem przez Jane i Toma jest zadziwiająca. Obaj bohaterowie pochodzą z zagranicy, i pomimo tego, że są obcymi, stają się obiektami zainteresowań z uwagi na powiązanie z rodziną. Obaj mężczyźni są tak inteligentni jak kobiety, zainteresowani historią, polityką, książkami i zdolni spierać się w każdej sprawie. Pary są razem przez krótki czas, a ich zachowanie sprzeciwia się konwenansom. Ani Jane ani Kitty nie żałują lub przepraszają za swoje flirty, obie zachwycają się swoim duchem i pięknem. Obie są nieczułe na karcenie i przemowy ich starszych żeńskich mentorek. Zarówno Jane jak i Kitty nie wiedzą jak odczytać męskie intencje. Pomimo tego, że obaj mężczyźni zachowują się w taki sposób że dają kobiecie nadzieję, wyjeżdżają bez rozmowy na temat miłości i dalszego romansu.
Jest wiÄ™cej podobieÅ„stw niż te poza wÄ…tkami i osobami. Nokes wskazuje na ekscentryczność Toma jak i Edwarda w stos. do ubioru. Ale być może jeden z ważniejszych odnoÅ›ników do „Catharine” znajdujÄ…cy siÄ™ w listach Jane jest sÅ‚owem „bezwstydna”. Pani Percival krytykuje Kitty po tym jak zobaczyÅ‚a pocaÅ‚unek: „jakkolwiek bezwstydna byÅ‚aÅ›, nie byÅ‚am gotowa na taki widok” (232). Austen, w swoim pierwszym liÅ›cie, pisze do Kasandry” wyobraź sobie wszystko najbardziej bezwstydne i szokujÄ…ce w sposobie taÅ„czenia i siedzenia obok” (9 stycznia 1796). Ponieważ Austen używa tego sÅ‚owa tylko raz w swych dojrzaÅ‚ych powieÅ›ciach, z jeszcze wiÄ™kszym moralnym naciskiem opisujÄ…c „faÅ‚szywego i oszukaÅ„czego” Wickhama (P&P 284), sÅ‚owo to staÅ‚o siÄ™ rodzajem znaku unoszÄ…cego siÄ™ nad gÅ‚owami Jane i Kitty ksztaÅ‚tujÄ…cych swojÄ… drogÄ™ do miÅ‚oÅ›ci.
“Catharine, or the Bower” pokazuje dramat mÅ‚odej kobiety zawieszonej pomiÄ™dzy oczekiwaniem jej rodziny aby zachowaÅ‚a dziewiczość i bezpieczeÅ„stwo przed drapieżnikami a atrakcyjnym mężczyznÄ… chcÄ…cym wprowadzić jÄ… w Å›wiat cielesnoÅ›ci. Ten dramat wystÄ™powaÅ‚ u późniejszych bohaterek Austen, kiedy rodzice byli nieobecni lub zrównani z bohaterkÄ… tak jak w R&R, a ona walczy sama z sobÄ… pomiÄ™dzy tymi dwoma siÅ‚ami."

Offline

 

#21 2007-09-22 21:11:14

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

Cd:
"Podsumowanie

PiszÄ…c do Kasandry o Tomie, mamy wrażenie że Austen używaÅ‚a jÄ™zyka który byÅ‚ niezrozumiaÅ‚y, jest tak dopóki nie uÅ›wiadomimy sobie, że używaÅ‚a tematów i jÄ™zyka z “Catharine, or the Bower.” ByÅ‚ to jÄ™zyk mÅ‚odej Austen opisujÄ…cej z dowcipem i inteligencjÄ… wybujaÅ‚Ä… miÅ‚ość, pewność seksualnÄ…, dumÄ™. Odnajdujemy jego Å›lad w przypadku głównych par w jej pierwszych trzech powieÅ›ciach. W listach ona sama staje siÄ™ bohaterkÄ… i pisze o sobie tak jakby pisaÅ‚a o nich. Tak jak Kitty, byÅ‚a czarujÄ…ca, iskrzÄ…ca dowcipem (201), a jej zachowanie byÅ‚o „bezwstydne i szokujÄ…ce”. Jakim przeżyciem musiaÅ‚a być zmiana z autora dramatów miÅ‚oÅ›ci w uczestniczeniu w nim. JedynÄ… widowniÄ… jakÄ… miaÅ‚a dla swoich sztuk byÅ‚a jej siostra, która znaÅ‚a wÄ…tek i jÄ™zyk „Catharine”. W późniejszych pracach, jÄ™zyk w którym wyrażaÅ‚a miÅ‚ość mógÅ‚ stać siÄ™ bardziej stonowany ale również bardziej czuÅ‚y i erotyczny, tak jak wtedy gdy Wentworth podnosi dziecko z pleców Anne (80).
Gdy Jane taÅ„czyÅ‚a z Tomem Lefroy, Kasandra byÅ‚a ze swoim narzeczonym, Tomem Fowle, i Jane podejrzewaÅ‚a, że jej siostra może przeczytać mu listy. W takiej wrażliwej materii, czym byÅ‚o spotkanie mężczyzny z którym wiÄ…zaÅ‚a nadzieje, potrzebowaÅ‚a jÄ™zyka który bÄ™dzie przemawiaÅ‚ do Kasandry a do Fowlów nie. UżywajÄ…c „Catharine” jako kodu, przerywaÅ‚a niepokojÄ…cy krytycyzm Kasandry i uspokajaÅ‚a jÄ…. Możliwe że miaÅ‚y z KasandrÄ… specjalne kody, w których oceniaÅ‚y zachowanie Toma w stos. do Jane, przywoÅ‚ywanie Toma Jonesa mogÅ‚o być jednym z nich. Ukryte odwoÅ‚ania do „Catharine” również mogÅ‚y być sposobem na odniesienie siÄ™ do trudnoÅ›ci jakie miaÅ‚a Kitty w zrozumieniu Edwarda. Za tym, że Tom faworyzowaÅ‚ Jane przemawiaÅ‚o kilka rzeczy – wzajemny elitaryzm na balach za który Kasandra jÄ… karciÅ‚a, możliwe że jego wrażliwość na bycie obiektem dokuczaÅ„, oraz postrzeganie innych że oni sÄ… w sobie zakochani - ale nic tak naprawdÄ™ potwierdzajÄ…cego uczucie.
    Co Austen, pisarka, zrobiÅ‚aby z Edwardem Stanleyem? Kiedy odchodzi jest niewiarygodnie czarujÄ…cy - Willoughbym bez jego zÅ‚a, Wickhamem bez jego zemsty i panem Elliot bez jego dumy. Czy by siÄ™ poprawiÅ‚? Darcy jest jedynym bohaterm Austen który siÄ™ poprawia, ale on musi pozbyć siÄ™ tylko dumy. Grzechy Edwarda Stanleya wynikajÄ… z mÅ‚odoÅ›ci i porywczoÅ›ci; chociaż jego pogarda do autorytetu swojego ojca jest poważnÄ… wadÄ…, to jednak i ona także może być skorygowana wraz z upÅ‚ywem lat, poprzez rozum lub miÅ‚ość. Z drugiej strony, być może Austen podjęła decyzjÄ™ że dla swojej opowieÅ›ci potrzebuje bardziej pasujÄ…cego do niej bohatera. Na pewno Jane i Kasandra dyskutowaÅ‚y na temat Edwarda i jego przyszÅ‚oÅ›ci, i możliwe że brak zdecydowania sprawiÅ‚, że Jane porzuciÅ‚a „Catharine”, jednÄ… z jej pierwszych dojrzaÅ‚ych prac. Możliwe, że z uwagi na fakt, że jej praca staÅ‚a siÄ™ bardziej realistyczna, nie chciaÅ‚a przenosić akcji do Londynu, a akcja tego wymagaÅ‚a. Pomimo tego, że nie wiemy co nastÄ…piÅ‚o pomiÄ™dzy Kitty i Edwardem, Jane i Kasandra na pewno to wiedziaÅ‚y.
    W sumie mamy tylko domysÅ‚y. Każde sÅ‚owo napisane o Jane i Tomem jest domysÅ‚em. Jane sama graÅ‚a w swoich romansach, tworzyÅ‚a historie na podstawie swojej historii „Cathariny” a potem tworzyÅ‚a z tego jeszcze wiÄ™cej historii, pokazujÄ…c niekoÅ„czÄ…ce siÄ™ jej odbicia. Nasze najlepsze próby zrozumienia jej – z najwiÄ™kszÄ… wyobraźniÄ…, najdokÅ‚adniej zbadane, najwierniejsze tekstom – sÄ… jedynie spojrzeniem w ciemne odbicie lustra."

Offline

 

#22 2007-09-22 22:11:57

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

Ostatnia część:
" Zakończenie
JednÄ… z najwiÄ™kszych ironii, jest to że tak wiele komentarzy o Austen, które przekazane zostaÅ‚y potomnoÅ›ci zostaÅ‚y napisane przez ludzi z nazwiskiem „Lefroy”. Jane nie mogÅ‚a wyjść za Lefroya, ale Anna Austen wyszÅ‚a za mąż za Bena Lefroy, syna Anny i George, i w 1846 r. ich córka Jemima wyszÅ‚a za bratanka Toma. No tak, bratanica Jane, Anna Austen żyÅ‚a w sÄ…siedztwie z synem George i Anne i zostaÅ‚a jego żonÄ… w 1814 r. MajÄ…c takie powiÄ…zania, jest prawdopodobne, że wiadomoÅ›ci o Tomie docierajÄ… do Jane i że Tom wiedziaÅ‚ o poczynaniach Jane i że czytaÅ‚ jej książki. Wiemy że pamiÄ™taÅ‚ jÄ… przez 70 lat, rozmawiaÅ‚ o niej, i powiedziaÅ‚ że jÄ… kochaÅ‚.

Czy Jane mówiÅ‚a o Tomie? JednÄ… z rzeczy które mogÅ‚a usÅ‚yszeć przez rodzinnÄ… pocztÄ™ pantoflowÄ… byÅ‚o to, że Tom nazywaÅ‚ swojÄ… żonÄ™, Mary, „Mabs” (J. Lefroy 153). W R&R, Jane Austen nazwaÅ‚a konia Willoughby’ego księżnÄ… Mab (59). To imiÄ™ można Å‚atwo przeoczyć i jest niekwestionowanie Szekspirowskie. Czy byÅ‚o również szelmowskie?

Notatki

1.    Możliwe jest również, że odnoÅ›niki do “Toma Jonesa” sÄ… kodem Jane do Kasandry, ponieważ nie ma dokÅ‚adnych opisów książki. Rodzina Austenów kochaÅ‚a bawić siÄ™ sÅ‚owami, a powtarzana w listach Jane o Tomie nazwa Tom Jones jest bardzo podobna do imienia Toma Jane. Czy byÅ‚ to znak dla Kasandry, być może wczeÅ›niej ustalony jako znak że wszystko dobrze siÄ™ ukÅ‚ada?
2.    Mary Paul odziedziczyÅ‚a caÅ‚y majÄ…tek po ojcu po Å›mierci jej brata już po Å›lubie. OczywiÅ›cie nawet bez jego Å›mierci miaÅ‚a ona odziedziczyć znacznie wiÄ™cej niż Jane mogÅ‚a liczyć. BÄ™dÄ…c uczciwym w stos. do Toma, można powiedzieć, że nie zalecaÅ‚ siÄ™ do kobiety która miaÅ‚a odziedziczyć wszystko. Kiedy Ray, Tomali i inni ogÅ‚osili że Mary Paul jest spadkobiercÄ…, to trzeba pamiÄ™tać o tym, że w tym czasie Tom i Mary byli zarÄ™czeni, a jej brat też Tom, byÅ‚ spadkobiercÄ… ojca. W 1798, dom Paula zostaÅ‚ ograbiony przez Irlandzkich rebeliantów, a Tom i Mary pobrali siÄ™ w Walii, gdzie rodzina siÄ™ schroniÅ‚a. Tom Paul – brat Mary, przyjaciel Toma Lefroya i spadkobierca ojca zmarÅ‚ okoÅ‚o 1800 r, i dopiero wtedy Mary odziedziczyÅ‚a caÅ‚y majÄ…tek ojca (J. Lefroy 154).
3.    “Memoir of Chief Justice Lefroy” napisane przez Toma Lefroya nie byÅ‚y napisane w prózniÄ™. Pierwsza edycja „Memoir” Jamesa Edward Austen Leigh zostaÅ‚a opublikowana w grudniu 1869 r., a rodzina gromadziÅ‚a informacje przez lata. JEAL napisaÅ‚a do bratanka Toma Lefroy, T. E. P. Lefroya, proszÄ…c aby wyraziÅ‚ uczucia swojego wujka jakie żywiÅ‚ do Jane, a odpowiedź bratanka przyszÅ‚a w sierpniu 1870 (Family Record 275 n 106). W 1869 Tom zmarÅ‚. Zbieg tych zdarzeÅ„ sprawiÅ‚, że syn Lefroya napisaÅ‚ „Memoir”, które zostaÅ‚y opublikowane 1871 i w których ten dobrze znany pisarz, nie napisaÅ‚ nic o Jane Austen. Thomas Lefroy być może próbowaÅ‚ chronić swojÄ… matkÄ™ przed brakiem szacunku, lub mógÅ‚ bronić reputacji swojego ojca przed tym aby nie okazaÅ‚o siÄ™ że Jane Austen jest tak ważna jak SÄ™dzia Najwyższego SÄ…du Irlandii.
4.    Arnie Perlstein, niezależny uczony piszÄ…cy o podtekstach w pracach Austen, wskazaÅ‚ mi na list 43, niezależnie od artykuÅ‚u Radoviciego. On również odkryÅ‚ i ukierunkowaÅ‚ mnie na wiele istotnych cytatów z Perswazji i podaÅ‚ o wiele wiÄ™cej wnikliwych sugestii.
5.    Radovici (55) i Farrell (8) sugerujÄ…, że Tom nazwaÅ‚ swojÄ… pierwszÄ… córkÄ™, Jane, po Jane Austen. Bardziej prawdopodobne jest to, że córka zostaÅ‚a tak nazwana po swojej babci – Jane Paul. Wiemy że tak miaÅ‚a na imiÄ™ z listów Toma zawartych w „memoir” z 1871 r. (15 ff). Jestem wdziÄ™czna History of Parliament Trust za pozwolenie zobaczenia szkicu artykuÅ‚u Stephen M. Farrella."

Dalej wskazane sÄ… cytowane prace.

To już cały esej i co Wy na to?
Tom wychodzi na drania.

Ostatnio edytowany przez snowdrop (2007-09-22 22:14:43)

Offline

 

#23 2007-09-23 11:12:01

Akaterine
Administrator

Re: Jane i Tom Lefroy

Mnie chyba najbardziej zaskakuje, ile odniesień jest tu do RiR, a nie do DiU, jak się zazwyczaj sugeruje. Zachowanie Toma ma odzwierciedlenie zarówno w Wollioghby'm, jak i w Edwardzie Ferrarse - może pierwszy odzwierciedla zachowanie Toma i jedną stronę charakteru, a drugi jego drugą stronę charakteru i to, jak Jane by chciała, by postąpił? Tak samo zresztą zarówno Marianne i Elinor mogą być odzwierciedleniem pewnych cech charakteru Jane (bo z pewnością miała złożony charakter i ani nie była tak bardzo porywcza jak Marianne, ani tak bardzo opanowana jak Elinor).
Rzeczywiście Tom wychodzi na drania i myślę sobie, że Jane w późniejszych latach nie wspomina nic o Tomie nie tylko dlatego, że był on jedyną miłością, ale dlatego, że bardzo ją zranił? Nie znalazła po nim pocieszenia, gdyż wszystkie znajomości kończyły się na sympatiach, zaś tajemniczy wielbiciel znad morza podobno zmarł.


"The more I know of the world, the more am I convinced that I shall never see a man whom I can really love."

Offline

 

#24 2007-09-23 15:30:11

AineNiRigani
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

snowdrop - wtrymiga na strone glowna!! big_smile


Nawet kojot na kamieniu może dostać wilka...
http://swiataine.blogspot.com/

Offline

 

#25 2007-09-24 10:55:56

snowdrop
U¿ytkownik

Re: Jane i Tom Lefroy

Wysłałam artykuł na stronę główną

Offline

 

Stopka forum

Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB