Ogród Jane Austen

Ojej. Początkowo się podekscytowałam na widok tytułu "The Memoirs of Jane Austen", bo któraś z biografii ma taki bądź podobny tytuł. Jednak gdy zobaczyłam, że to powieść, i dodatkowo przeczytałam jej fragment, to entuzjazm minął . Poczytałam trochę na AustenBlogu i jest tam opinia, że powieść dotyczy tajemniczego adoratora znad morza, czyta się ją bardzo dobrze, ale jest w niej za dużo podobieństw do powieści JA, tak jakby po sytuacji z Perswazji, następowała sytuacja z DiU, a następnie z RiR, ale mimo tego czytanie tej książki to miły sposób na spędzenie popołudnia. I piszą tam też, że ów tajemniczy adorator, którego autorka nazwała Mr Ashford, z opisu przypomina Richarda Armitage'a .

Czekam z niecierpliwością na Twoje wrażenia.

książka już przyszła, ale do domu a ja na studiach....
po 14 napiszę

I jak dalej oceniasz powieść, doczytałaś do końca?

czyli jak dla mnie jest to wyrzucenie w bloto 30 zeta. Poczekam az stanieje

dopiero zaczęłam czytać, ale nie podoba mi się

to ja może wyjaśnię o co mi chodzi, choć przeczytałam tylko kawałek
wszystko jest wyjaśniane łopatologicznie, autorka chyba zakłada, ze nikt ówczesnych realiów nie zna - poprawcie mnie, jeśli się mylę, ale wydaje mi się, że po książkę pod tytułem "pamiętnik J.A." sięgną przede wszystkim fani pisarki, którzy coś niecoś wiedza, zarówno o jej życiu jak i o realiach.
przykład - po śmierci pana Austen matka i siostry są w trudnej sytuacji i tu mamusia wygłasza takie coś: "Ale co my teraz poczniemy? Jestem tak słaba, ze ledwo mówię. Wiecie przecież, ze Kościoła nic nie obchodzi los wdów i dzieci duchownych! I oto w żałobie muszę jeszcze zajmować się takimi prozaicznymi sprawami..." itd. w tym duchu, jakbym czytała umoralniającą powiastkę dla panny z pensji.
Najlepsze, ze wszyscy, dokładnie wszyscy mówią bez przerwy w takim stylu egzaltowanej nastolatki pomieszanej wygłaszaniem monologów "na stronie" w teatrze, nie ma żadnego zróżnicowania języka postaci
na końcu wskazówki dla czytelników czyli pytania do dyskusji(!), jak w szkole - tematy do przerobienia - już pierwsze powala: jak myślisz, dlaczego autorka zdecydowała się na narrację pierwszoosobową? czy dzięki temu łatwiej utożsamiasz się z bohaterką? bo jakby nam, niebożątkom, nie podała na tacy, kto bohater i z kim się trzeba utożsamiać to byśmy nie wpadli sami, prostaczki
wybaczcie, jeśli za ostro, ale jestem wkurzona, ze wydałam niepotrzebnie pieniądze, moja opinia – poczekajcie aĹź będzie w bibliotece

a ja niedawno przeczytałam, jak lezałam chora w domu. Jest oczywiście sporo prawdy w tym co piszecie. Bynajmniej mi sie ją bardzo fajnie czytało, sama sie łapałam na tym, ze myślałam sobie o to jest z Perswazji, to jest z DiU to jest z RiR, i pewnie dlatego mi sie podobało. No i oczywiście zakończenie... tak jak po filmie BJ i tak jak napisąła amicitia " A jest taki moment, że wszystko zmierza do szczęśliwego końca i jest nadzieja, że będzie ślub i szczęście. A potem pozostaje niedosyt i głęboki smutek, że taka kobieta, wielka pisarka a jednak całe życie w samotności..."
to taka bajka sklejona z powieści JA ale bez dobrego zakończenia...

A mi się podoba najbardziej wizja Jane Austen w filmie "Miss Austen Regrets" - kobiety świadomej, że wiele straciła będąc sama, ale też wiele by straciła, gdyby jak każda kobieta miała męża i dzieci i że wobec tego nie mogła dokonać dobrego wyboru.

... ale czasami tego wyboru mozemy zalowac i wowczas mozna odczuwac wielka samotnosc wyobrazajac sobie jak mogloby dzis wygladac nasze zycie, gdybysmy w krytycznym momencie podjeli inna decyzje...