Ogród Jane Austen

Pani Bennet [...] Nie wiem jednak, czy nie była nieinteligentna. W końcu nie rozumiała żartów słownych, ani bardziej skomplikowanych wypowiedzi.

Chodziło mi o IQ Mogłaby wypaść zaskakująco dobrze, choć niekoniecznie we wszystkich kategoriach testu. Przede wszystkim nie potrafi powściągnąć języka (duże braki inteligencji emocjonalnej ).

I taka sama była Lydia. Może troche inteligentniejsza niż matka, ale tak jak i matka nie pozytkowała jej do własnego rozwoju, a do przyjemności.

Nie jestem przekonany do inteligencji Lidii. Choć należy brać poprawkę na jej wiek.

z całą pewnością za 20 lat Lydia będzie wypisz-wymaluj obrazem matki. Może jedynie bardziej nieszczęśliwym.

Nie jestem pewien, czy będzie taka nieszczęśliwa. Czy w ogóle będzie miała okazję dojrzeć przy Wickhamie i czy takie życie (a co, kochanków sobie nie znajdzie?) jej się nie spodoba.

Co do Lady Katarzyny, nie uważam, że była w niej fałszywa duma. Kobieta znała swoją wartość, wywodziła się z szacownej rodziny i nie musiała niczego udawać, czy ukrywać (w przeciwieńswie do Karoliny).

Używając słowa 'fałszywa duma' odnoszę się do kategorii, którą Lizzy początkowo przypisuje Darcy'emu, a potem z tego się wycofuje. Wydaje mi się, że zachowanie przypisywane Darcy'emu i zachowanie Lady Katarzyny są do siebie dość podobne (z wyjątkiem sprawy Wickhama, ale zarzuty pod adresem Darcy'ego pojawiają się już wcześniej). Podtrzymałbym więc twierdzenie, że Lady Katarzyna stanowi przykład takiej wady. Ale że każdy skłania się do jakiegoś specyficznego i właściwego sobie zła, to przecież nie będę sugerować, że u Lady Katarzyny mamy coś więcej niż tylko 'fałszywą dumę'

Wtrącę swoje trzy grosze to tej, jakże pasjonującej, rozmowy:
a) "ale JA pisze tez ze dochody byly za male jak na "osoby nie ograniczajace sie w wydatkach", nie musimy wiec byc pewni ze malzonek Lydii prowadzil nadal hulaszczy styl zycia," - dla osób nie ograniczających się w wydatakch każdy dochód będzie za mały.

b) "a kochanki-coz przypuszczam ze to bylo w pewnych kregach-w jakich Wickhamowie sie obracali-dopuszczalne" - kochanki są także kosztowne, więc wnioskuję j.w.
E.

Szczerze powiedziawszy wydaje mi się, że minie wiele, wiele lat zanim Lydia dorośnie do macierzyństwa, o ile w ogóle dojrzeje (JA nam to sugeruje).

dojrzalosc dojrzaloscia a rodzenie rodzeniem, niedojrzala 16latka moze rodzic dzieci

tak alew kontekscie była mowa o opiece nad dziećmi, a do tego trzeba dorosnąć.

ale JA pisze tez ze dochody byly za male jak na "osoby nie ograniczajace sie w wydatkach", nie musimy wiec byc pewni ze malzonek Lydii prowadzil nadal hulaszczy styl zycia, albo przynajmniej ze to bylo najwiekszym powodem dlugow. a kochanki-coz przypuszczam ze to bylo w pewnych kregach-w jakich Wickhamowie sie obracali-dopuszczalne

Nie wierzę w taką zmianę Wickhama. Rozrzutny tryb życia, to również karty, na które go po prostu nie stać, a które jak wiemy go pasjonowały. Jedynie prawdziwa szczera miłość mogłaby go skłonić do zaprzestania, doi zmiany siebie i swojego życia. A jak wiemy - nie kochał Lydii

b) "a kochanki-coz przypuszczam ze to bylo w pewnych kregach-w jakich Wickhamowie sie obracali-dopuszczalne" - kochanki są także kosztowne, więc wnioskuję j.w.
E.

Racja, kochanki nie były w tamych czasach czymś nieznanym i dziwnym. Podejrzewam, że Lydia nie będzie siedziała bezczynnie i jak jej się Wickham znudzi również go będzie zdradzać. Ale są kochanki i kochanki. Czasami to mężczyzna jest na utrzymaniu jakiejś bogatej zaniedbywanej generałowej. I żona mu w tym nie przeszkodzi (czasem nawet nie chce?)

nie sugerujesz chyba ze pani Bennet OPIEKOWALA sie corkami??

W jakiś sposób - tak, opiekowała się nimi. Oczywiście w wiekszym stopniu interesowała ją jej migrena, ale skoro dziewczęta miały suknie, dbała o dom (w końcu to ona decydowała o posiłkach), to w pewien, dla nas chyba chory i nieodpowiedni sposób, dbała o córki.

oczywiscie, w ten sposob patrzac to tak, opiekowala sie, ale moim zdaniem Lidia podola takiej opiece. mysle jednak ze latwiej jej bedzie bo pieciu corek raczej nie bedzie miala -taki "pech" zdarza sie nie tak czesto, a panstwu Wickhamom nie bedzie zalezec na dziedzicu tak jak Bennetom, gdyz nie maja majatku do przekazania...

No, biorąc pod uwagę rody panujące (u których potomstwo jest znane) 5 córek to nie taka rzadkość (słynny ród Habsburgów - tzw "macica Europy", że o potomkach naszego Zygmunta I Starego nie wspomnę* ), aczkolwiek zgodzę się, że istnienie li i jedynie 5 córek może stanowić nieczestą sytuację - tutaj się zgodze.
Mnie się wydaje, że nawet takiej opiece Lydia nie sprosta. Przynajmniej nie od razu. Szczególnie, że będzie miała inne warunki. Pani Bennet miała u swojego boku pana Bennetta, który jak wiemy kochał 2 pierwsze córki, 3 ostatnimi się raczej niespecjalnie interesował. jednak pracował dla nich i na nie. Pani Bennet mogła je ubrać, nakarmić dzięki jego pracy. Nie wierzę, żeby Wickham się zmienił po ślubie, a tym bardziej dbał o zapewnieni podstawowych potrzeb dzieci. Lydia nie bedzie mieć dodatkowo środków na to aby móc zadbać o dzieci. To po pierwsze. A po drugie podejrzewam, że ją również macierzyństwo niewiele zmieni, zostawi dziecko mamkom i tyle. Gdy dorosną, podejrzewam, że podrzuci Jane lub Lizzy, a one mając dobre serca pewnie się nimi zaopiekują. Ale to wyłącznie moje przypuszczenie jakby sie to dalej potoczyło...


* o moim pradziadku to chyba też nie wypada wspomnieć

Używając słowa 'fałszywa duma' odnoszę się do kategorii, którą Lizzy początkowo przypisuje Darcy'emu, a potem z tego się wycofuje.

Przyznaję, że z ten jej tok rozumowania nigdy nie rozumiałam. Wychodzi mi na to, że ludzie dumnych których obdarza szacunkiem nie mają fałszywej dumy, a ci, których nie lubi - mają. Śmierdzi mi tu kalinizmem.

Czasem wydaje mi się, że dostrzegam granicę, a czasem że nie
Sam Darcy uważa, że duma nie jest wadą, w przeciwieństwie do pychy. I odnoszę wrażenie, że Lizzy ten argument przyjmuje, nawet jeśli jest wówczas nastawiona negatywnie do Darcy'ego.

Nie obarczałbym więc Lizzy zarzutem "kalinizmu" -- poznaje i Lady Katarzynę i Darcy'ego w ich naturalnym środowisku domowym -- a tu różnicę widać -- Lady Katarzyna przechodzi czasem we własną karykaturę.

* * *

Co do Lidii -- chętnie poprę Aine -- nie ma po co wygiągać tu zbyt daleko posuniętych wniosków, zwłaszcza, że w opinii o nadmiernych wydatkach mamy z Wickhamem zrównaną Lidię (którą znamy z zakupu zupełnie niepotrzebnego i brzydkiego kapelusza). Choć trudno uwierzyć, by Wickham zmienił styl życia, też jednak nie trzeba wszystkiego zwalać na kochanki i hulanki.

Lydia wyszła za Wickhama bo najprawdopodobniej, z jej charakterem i usposobieniem, nie znalazłaby męża lepszego od Wickhama.

Po pierwsze Lydia była zakochana. Wprawdzie nie wierze w wieczną miłość 15-latki, no ale ona była przekonana o swoim uczuciu. Lydia była głupiutka i pusta, ona nie rozumiała sytuacji w jakiej się znalazła po ucieczce z Wiskhamem, więc dla niej to było prawdziwe szczęście. I z całą pewnością mogłaby zacząć żałować dopiero wtedy gdy wieczna miłość przeminie, pozostaną jedynie wzajemne pretensje i niemożność dogadania się. Wtedy mogłaby żałować i wyrzucać mu, że miała powodzenie, mogła wybierać i że inny mąż spełniałby jej zachcianki itd.
A biorąc pod uwagę dziwne sploty losu, może i i mogłaby liczyc na lepszego męza? Przecież była kopią pani Bennet, a jej się udało, prawda? Z tym, że gdyby dobrze trafiła, to znowu byłoby żal tego biedaka

Jak mogła sobie zdawać sprawę.
To smarkula była i dzisiaj są takie same głupiutkie 15 latki co taką historię będą uważać za zabawną.
Ta ksiazka jest ponadczasowa

Acha, a pani Rushworth nie była potępiana za sam fakt ucieczki, ale za wybór i mezalians, którego dokonała. Gdyby uciekła np. z panem Darcym, z całą pewnością rodzina potraktowałaby to jako romantyczną historię.

pani Rushwort byla potepiana dlatego ze byla zamezna, ucieczka jej nie mogla zakonczyc sie wybaczeniem-bo nie mogla poslubic tzw"uwodziciela". pan Bennet NAWET PO slubie lidii nie chce jej przyjmowac w domu i ustepuje tylko dla swietego spokoju.

święta racja pochodzę z rodziny, w której taka sytuacja miała miejsce
i nigdy nie została wybaczona

Chyba sie troche zaplatalam.. Dowodow, Aine, nie mam, wnioskuje na podatawie ksiazki. Panna Bertram dopuszczala małzenstwo z Crawfordem, wiec nie byloby ono mezaliansem, Henry mial posiadlosc ziemska, majatek, urodzenie. Natomiast Maria uciekla z nim jako mezatka i chyba to bylo przede wszystkim zrodlem potepienia. Julia uzyskala przebaczenie po ucieczce - choc pan Yates byl wg sir Tomasa niezbyt ciekawym towarzystwem i tez z nim uciekla. Podobnie lidia byla przyjmowana w towarzystwie i ocalila reputacje przez malzenstwo. Hmm, pani Price, choc popelnila mezaliansnie zostala calkiem odrzucona przez rodzine (zerwanie kontaktow nastapilo z powodow "komentarzy" p. Norris). Podobnie p. Phillips z D&U - jej maz to zwykly "adwokacina". Siostry Bennet, Edmund, Fanny najbardziej chyba przezywaja grzesznosc postepku Marii, Julii i Lydii - zwlaszcza Marii, bo jej sytuacji nie moze uratowac malzenstwo. Elzbieta ubolewa nad niedobranym malzenstwem Lidii ale rumieni sie ze wstydu z powodu tego ze Lidia z Wickhamem mieszkali przed slubem... Hmm, jesli cos poplatalam to przepraszam, probowalam jak najlepiej to ujac

MM: Zdanie zaczynamy od wielkiej litery, uĹźywamy spacji po przecinku i kropce. Takie techniczne drobiazgi...