Ogród Jane Austen

Coś jeszcze,
czy któraś z Was czytała już 6 tom Harrego Pottera???

ja połknęłam tą książkę niemalże, taki rozwój akcji w niej był...

ale zamilczę, po nie chcę Wam walnąć spoilera...

książka wychodzi w Polsce 28 stycznia dopiero, ale na allegro.pl można kupić angielską wersję w rozsądnej cenie, czasem nawet za połowę ceny z empiku (tam chcą za nią 100 zł!!!). Polecam angielską wersję, bo dużo lepszy klimat jest w oryginalnym języku

jest oczywiście piracka wersja e-booka, ale narazie też tylko angielska (w zasadzie amerykańska).

Ja też nie wytrzymałam do stycznia :-) Fanom reklamować nie trzeba, pozostali może też się skuszą

Uff...a bałam się, że ja jestem "najstarszą fanką HP na naszym forum" ale jeśli chcesz przejąć ten zaszczytny tytuł...
Osobiście byłam otwarta (i jestem) na pomysły JKR, i mimo tego, że kilka razy zamknęłam z trzaskiem książkę oświadczając wszem i wobec "koniec.dalej nie czytam!" to jakoś dziwnie podobało mi się wszystko :? "tricky...veeery tricky" A zauważyłaś(łyście),że w zasadzie wszyscy w tej książce mają kompleksy?No, wyłączając Fleur, ona jest wystarczająco piękna za ich dwoje
Pozdrawiam :twisted:
PS. Ciąglem zakochana w Profesorze S. :oops: niestety, to chyba będzie miłość tragiczna

W takim razie - WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO!!
Gratuluję dortwania tak pięknego wieku na tym padole pełnym cierpień Jak to było?"Mężczyźni mają tyle lat na ile wyglądają, a kobiety tyle na ile się czują"? coś w tym rodzaju prawda?Ja ze swoją dwudziestką czuję się niekiedy kossssszmarnie stara,doświadczona,zmęczona :?
Ale wracając do tematu - masz rację, ostatnia książka pewnikiem będzie bardziej ponura i brutalniejsza. Ale to dobrze, bohater dorastał i dorasta, więc może wreszcie dorośnie Szczerze mówiąc to liczę na jego śmierć, głównie z obawy przed "HP 3000" czy "Wnuki HP i ...." Mam tylko nadzieję,że będzie to śmierć efektowna. Choć z drugiej strony - zarówno jego śmierć jak i śmierć samego Voldiego będzie banalnym rozwiązaniem.Miło by było gdyby JKR nas zaskoczyła prawda?Już kilka razy jej się udało,więc teraz pozostaje...cóż...czekać :?
PS.Ja cały czas trwam pod wrażeniem wielce szpanerskiego tekstu HP dotyczącego jego własnej przyszłości : "A jeśli na swojej drodze spotkam ...< :twisted: >...to tym gorzej dla niego, tym lepiej dla mnie"....
No,tym optymistycznym akcentem kończę, jeszcze raz pozdrawiam szanowną solenizantkę , machając wszem i wobec - aire

PS.II Czy któraś z Was czytała może dzieła Mai Lidii Kossakowskiej, polskiej autorki fantasy?

Nie ma za co
Czyli nie poznamy "szalonych lat szkolnych" panów Lupina, Blacka, Pottera i Petitgrew (no i Snape'a of course) ... oooo...jaka szkoda :twisted:
Oby podsmumowanie dalszego życia nie wyglądało tak "HP i GW, oraz HG i RW, żyli długo i szczęśliwe, nie zaznając już w swoim długim i szczęśliwym życiu ŻADNYCH przygód wartych opisania." :twisted:
Ale wracając do głównego tematu - Co prócz Jane - otóż ostatnio czytałam K-PAX autorstwa Gene'a Brewera i cóż mogę powiedzieć?Tylko tyle, że z czystym sumieniem mogę ją polecić każdemu. Film, mimo wspaniałego aktorstwa był typowo hollywoodzki i nie oddawał wszystkich idei zawartych w książce :? polecam raz jeszcze i pozdrawiam aire
PS.Czy tylko ja jestem tak opóźniona, że w wieku 20 lat czytałam z zapartym tchem "Hrabiego Monte Christo"?? :?

Co oprócz Jane Austen lubicie czytać?

W miarę upłwu lat, zmienia mi się gust literacki. Może raczej rozszerza
W młodości uwielbiałam klasykę podróżniczo-przygodową: Jamesa Fenimore'a Coopera, Jamesa O.Curwooda (z cyklem łowców... na czele), Jacka Londona, Grey Owla, Sat Okha, Szklarskiego, Nienackiego (ten ostatni rozkochał mnie w historii ) a także Dickensa (kocham Dawida Cooperfielda), Dumasa (ojca. Syn działał na mnie przygnębiająco), Sienkiewicza (Trylogia i W pustyni...)
Między 15a 16 rokiem życia miałam etap z literaturą rosyjską i pokochałam Bułchakowa i Tołstoja.
Potem odkryłam fantastykę - cykl Xantha Piersa Anthona, Tolkiena i Sapka (szeroko pojęta całość ), Eddingsa, Norton, Żelaznego, Pratchetta, Dicka i Zajdela.
Idąc tą ścieżką sięgnęłam po pierwszy tom Harrego Pottera (chociaż podobno harry typową fantastyką nie jest. Słyszałam, że w tym nurcie, niezbędnym elementem jest podróż ). Potteromanią zaraziłam wszystkich naokoło, z tatą i wujkami włącznie (najdłużej opierał się brat, ale i on wsiąkł ).
W czasie studiów zafascynowała mnie militarystyka, historia średniowieczna, historia obyczajów i historia Wysp Brytyjskich (nie ukrywam - z szczególnym uwzględnieniem Irlandii i Celtów ) i na bazie tych zainteresowań moimi bibliami stały się Encyklopedia Staropolska Brucknera, Encyklopedia Staropolska Glogera, wszystko na temat obyczajowości autorstwa Kuchowicza, Boguckiej, Brucknera i Baranowskiego, dzieła bronioznawcze Kwaśniewicza, Zabłockiego i Żygulskiego Jun.
Prace Stanisława Grzybowskiego (historia Anglii, Irlandii), mitologia Wysp Brytyjskich, Mitologia celtycka, baśnie i legendy Wysp Brytyjskich itp.
Mniej więcej w tym samym czasie zainteresowała mnie literatura brytyjska i jak na razie czytam w bibliotece po kolei alfabetycznie dział o tejże tematyce I zaraz na początku trafiłam na Austen, stad moje zainteresowanie tą pisarką
No i na stare lata zainteresowałam się tzw. "literaturą w spódnicy" i na tym etapie przeczytałam Bridget Jones, Pod słońcem Toskanii, czy Grocholę.

I na koniec chciałam dodać moją ukochaną książkę. Odkąd skończyłam 13 lat i dostałam ją na urodziny - czytam mniej więcej raz w roku. Są to "Lasy wiecznie śpiewają" Trygve Gulbranssena. Ta książka napawa mnie spokojem i harmonią. Pozwala siąść na chwilkę w konsumpcyjnym biegu, pomedytować, pozastanawiać się nad sensem życia, nad filozofią, czy przemyśleć wiele spraw światopoglądowych. Każdorazowo odbieram ją inaczej. Chyba w miarę upływu lat, gromadzonych doświadczeń, ta książka inaczej dociera do mnie, do każdego odbiorcy. Za kazdym razem coś innego przykuje moją uwagę, coś co w danej chwili jest mi potrzebne. Pozwala odpowiedzieć samej sobie na pytania, rozwiązać problemy, które w danej chwili posiadam.
Ta książka jest lekarstwem dla mojej duszy.

Wydaje mi się że w kwestiach Harrego nie chodzi o metrykę, ale ten element dziecka, które mamy wewnątrz siebie. Zwróciłam uwagę, że przeciwnikami Harrego są ci, u których to dziecko wewnątrz własnego "ja" jest ciągle strofowane i ganione tylko dlatego, że jest. I nie ma to nic wspólnego z wiekiem faktycznym (wyjątkiem od tej regułu jest jedynie moja przyjaciółka, ale ona nie da się zakwalifikować do jakiegokolwiek szablonu ).
"Dziecko" domaga się odpowiedniej dla siebie literatury, filmu, bodźców zewnętrznych. I jeśli mu jej dostarczamy, żyje i czuje się świetnie do naszej późnej starości.

DBAJMY O NASZE DZIECI!!!!

P.S. Brat dostarczył mi VI tom, w połowie przetłumaczony (jak i pozostałe w audiobookach). W sumie tłumaczenie niezłe, zwłaszcza na początku.
Cóż... miałam nie profanować czytaniem tego, ale jak się znalazło na dysku, zaczęłam chodzić po ścianach. A teraz chodzę po suficie, bo tłumaczenie skończyło się na końcu rozdziału 14. Wrrrr!!!
Jeśli ktoś byłby chętny - służe uprzejmie[/b]

Cóż, ze mnie też się rodzina śmieje, a brat traktuje mnie jak gówniarę za mój brak powagi i stosunek do życia. Cóż, on od urodzenia był taki Stary-Malutki. W garniturku, pod krawacikiem, powaga, wzór rozwagi i stateczności.
Tylko tata mnie broni. Nie tylko za Harrego. On też ma w sobie dużo dziecka


P.S. Harry już poszedł

Mam w komputerku całość po polsku i po angielsku, gdybyście reflektowały... Polskie tłumaczenie, z tego co widziałam nie jest znakomite, ale nie najgorsze w sumie. Jeśli chciałybyście, to piszcie na jbujnowska@wp.pl
or
sister000@gmail.com (tą skrzynkę sprawdzam częściej...)

A wiecie co ja lubię w Harrym? Oczywiście oprócz dreszczyku przygody bo jak czasem już nie wyrabiam, to zawsze mogę zamknąć oczy i pomyśleć sobie, że może jednak jest gdzieś ukryty świat magii, że może kiedyś się do niego dostanę i wyruszę ku przygodzie... takie głupie, ale co ma robić człowiek, nawet dorosły w chwilach załamki lub zwątpienia???

Ja zwykle rozdzielam szkiełko i oko od serca. Kiedy tego wymaga sytuacja staram się być obiektywnym naukowcem, ale to niejako zawodowo. Prywatnie patrzę na świat nie do końca na serio. Wierzę w mistykę, wiedzę ezoteryczną. Do tej pory zachwycam się bajkami, historiami o duchach siłach czystych lub zabrudzonych. I wiem, że sztywny świat jest taki nudny i nieciekawy.
Zamiast przyjmować Harrego, czy inne tego typu ksiązki, lekko, łatwo i przyjemnie, dokonuje się analizy psychologicznej, pedagogicznej. Psychiatrzy robią specjalizacje, psycholodzy doktoraty, profesury itp... Czytałam ostatnio jaki to zgubny wpływ na młodzież mają bohatrowie Rowling, że uczy kłamać w imię wyższych intencji, a potem jaki to nowy wzór bohatera kobiecego wykreowała. Czy nie można jakoś tak normalniej? Bez całego naukowego bełkotu? Męczy mnie to. I irytuje.

Osobiście uważam, że książka - jako dzieło literackie, tylko takiej analizie może podlegać - to raczej naturalne.
Ale gdy czytasz, że jeśli dziecko upatrzy sobie jakąś bajkę, to oznacza, że ma poważne problemy psychiczne i należy zanalizować bajkę, aby mu pomóc - to przeciez ręce opadają. Gdy dowiadujesz się, że czytanie Harrego Pottera uczy dzieciaki kłamać i oszukiwać, że zmienił wzór bohatera kobiecego (chociaż to ostatnie było nawet dość ciekawe ), to przecież aż wstyd, że to wszystko piszą dorośli. Kiedyś czytałam psychiatryczną analizę Kubusia Puchatka, ale ona przynajmniej była przeznaczona do celów humorystycznych, a tutaj ludzie poważne prace naukowe piszą, bronią się

Jaki test? Ubóstwiam takie bzdurki, wyjdzie pewnie, że mam duszę pięciolatka
Harry'ego też przeczytałam jakiś czas temu, ale tej dyskusji nie odkryłam... było mi przykro, ale to w końcu tylko książka. Z kolei moja koleżanka organizuje spisek przeciwko Rowling, więc jak ktoś ma mordercze zapędy, służę kontaktem

Ksiażę Regent zganimnie , ale :oops: dla miłośniczek HP podaję link do strony z tłumaczeniem ( nienajgorszym ) tomu 6 :
http://www.hp6.fora.pl/viewforum.php?f=1

Połknęłam. Śmialam się i wzruszyłam bardzo ( dosć napisać że płakałam w wannie).

Co do innych ksiażek to nieiwele odbiegam : M.Musierowicz, Fielding, Rowling, Tolkien, BOSKA Agata Christie, Głowacki, kapuścoński, Dickens, Sowa ....


Reszte dopiszę jak zajrzę do swojej biblioteki.