Ogród Jane Austen

Niestety, trzeba mie? skór? hipopotama
Tylko jak przy tak grubej skórze do kogokolwiek si? zbli?y??

PS. Nam nie zale?y na kontaktach z Tob? dla zabawy

Z wiekiem to przechodzi... tzn takie bycie za milym i uczynnym i obrywanie za to -_-'

Ja mia?am tak jak Nancy przez ca?? szko?? - podstawówk?, gimnazjum, liceum. W liceum troch? si? znieczuli?am i teraz, na studiach, ci?gle ze zdziwieniem przyjmuj? to, ?e ludzie lubi? mnie dla mnie samej, a nie dlatego, ?e co? ode mnie chc?...

W sumie ja tez bylam outsiderem przez dlugie lata - praktycznie do konca III klasy liceum. Niby duze grono znajomych, ciagle cos sie dzialo, ale brak takich prawdziwych prawdziwych psiapsiol w klasie. A zawsze uwazalam sie za zwierze stadne i brakowalo mi jednak bratniej duszy. Nawet te dwie , ktore byly przy mnie stale, to tak jakbym sie przy nich z choinki urwala. Nie dosc, ze roznica wieku, roznica zainteresowan (diametralna). Z jedna zreszta zakonczylam przyjazn dosc burzliwie rok temu, pozostajemy jedynie w kontakcie, z druga ostatecznie drogi sie rozeszly w przeciwnych kierunkach - bez rozglosu, bez klotni.Mimo ze mieszkamy w tym samym domu, widzimy sie 2-4 razy w roku a i tak nie mamy zadnego wspolnego tematu.
Ale za to na studiach zyskalam prawdziwa psiapsió?? - pozna?y?my sie w kolejce do dziekanatu i trzyma?y?my razem przez cale studia, a i teraz ciagle odczuwam te wiez, chociaz spotykamy sie kilka razy w roku. No i przelomem w moim zyciu bylo to forum i 16 marca 2007 - poznanie ludzi, ktorzy "znaja Jozefa" ( ) - Matke Przed?u?on? wraz z cala progenitur?
Nancy - widocznie Twoj czas nie nadszedl. Moze to nawet lepiej? Lepiej poczekac i zyskac prawdziwego przyjaciela, zamiast peczki tych prowizorycznych.

Ostatnio edytowany przez AineNiRigani (2008-04-23 17:50:40)

To ja w takim uk?adzie zapraszam dzi? wszystkich na wino (dla nieletnich soczek) na kanapie Dosz?a... W ko?cu
Nancy, wszyscy czasem tak maj?. Nie ma innej rady, jak czekolada, ?zawy film i paczka chipsów. A jutro zobaczysz, znowu ten nieznajomy ch?opak na przystanku u?miechnie si? do ciebie, a w?ród SMSów b?dzie zaproszenie na imprez?...

Aine, misiaczku, korzystaj z ka?dej chwili i ka?dego dnia z tat?. B?d? z nim, tak cz?sto i tak du?o, jak tylko mo?esz. Powiedz mu wszystko, co zawsze chcia?a? powiedzie? i jeszcze drugie tyle tego, czego nigdy nie chcia?a? mówi? nikomu. Zapami?taj ka?dy moment, ka?de s?owo. Ja ze swoim tat? nie zd??y?am si? po?egna? i ... ?a?uj? tak wielu niewypowiedzianych s?ów i tylu niewykonanych gestów, ?e to czasem a? boli. Brak mi go na ka?dym kroku, ka?dego dnia, w ka?dej chwili. S? dni kiedy prawie czuj?, ?e g?aszcze mnie po w?osach, ale s? te? takie, gdy wydaje mi si?, ?e bardziej opuszczonym by? nie mo?na. I mam tylko jedn? nadziej?, ?e nie zrobi?am w swoim ?yciu zbyt wielu b??dów, którymi mog?abym go zawie??.

To si? zrobi?o smutno...ale zaczynaj?c od pocz?tku: do dzi? jestem z boczku i czasami tego nie zauwa?am, ale rado?ci mi to nie sprawia. Od szko?y po koniec studiów przyjació?ek czy znajomopodobnych brak, ale nigdy nie zadowala?am si? namiastkami-albo wszystko albo nic Mog? powiedzie?, ?e lubi? aine za jej poczucie humoru, dione za normalno??, tamar? za fachow? wiedz?, co do reszty nie mam jeszcze wyrobionego nawet ma?ego zdania . Dotychczas ludzie potrafili mnie tylko zawodzi? lub wykorzystywa? jak np moja kole?aneczka ze ?redniej, gdzie dopiero dzi? widz? jak mnie podle traktowa?a. Dlatego rozumiem doskonale, ?e nancy18 musi sama w sobie wykszta?ci? pancerz znieczulenia kiedy b?dzie mia? ju? do?? robienia z siebie ?atwej ofiary...ogólnie rzecz bior?c cz?owiek przez ca?e ?ycie uczy si? jak nie zosta? zdeptanym s?owem lub czynem ?ycz? wszystkim dobrych stosunków z rodzicami:)

karotka napisał:

dione za normalno??

Matko kochana, to? ja wszysto mog? o sobie powiedzie?, tylko nie to ?em normalna... By?am ju? okre?lana róznymi epitetami: od dziwnej, upierdliwej, przez nieromantyczn?, ciekawsk?, do niekulturalnej, nietaktownej i wymagaj?cej, ale nikt mnie jeszcze nie nazwa? normaln?... Czasem s?ysza?am, ?e jestem goopia (ale tylko wtedy, gdy za du?o sm?ci?am), ale normalna... To si? teraz b?d? pó? nocy gryz?a, czy mam si? cieszy? czy nie

Ostatnio edytowany przez Dione (2008-04-23 22:59:47)

Aine, jak ja siebie przypomne sprzed 15 lat to tylko oddycham z ulga, ze az takich strasznych bledow nie popelnilam (moglam gorsze ) i ze wyroslam z tego. Za nic nie wrocilabym do tamtej Loany, mimo ze miala ona wiele cech, ktore do dzisiaj lubie - byla wesola, towarzyska, empatyczna, lubila wszystkich ludzi i oni sie dobrze czuli w jej towarzystwie. Niestety, byla rowniez maksymalnie naiwna i prostoduszna, wiec raniona i nieszczesliwa, bo spelniala zyczenia innych, a nie swoje. Dzisiejsza Loana czuje sie silna i pewna siebie, wie, co jest warta i dobrze bawi sie w zyciu - zyje dla siebie, a nie dla innych. A ze czasami jest z boku - no coz, kazdy ma swoje zycie, wlazenie w nie butami nie wychodzi na dluzsza mete na dobre .
W sumie Aine my sie chyba dobrze rozumiemy, bo jestesmy dosc podobne - ja tez ciagne sile z rodziny i ludzi, ktorych cenie .

Faktycznie forum outsiderem,ale jestesmy razem. Aine trzymaj si?

Ja lubie robotki.Szczegolnie haftowac i szydelkowac. Chcoc przyznam sie ze jestem na poziomie prymitywnym w tej kwestii.Interesuje sie roznymi rzeczami,tetrem,bardzo lubie wystepowac, kolejnictwem(mozliwe ze przez zawod rodzicow)cos ze sportu, marze by studiowac pedgogike opiekunczo-wychowawcza

nancy - blagam Cie, zmien swoje marzenia na praktyczniejsze. Nie startuj w pedagogike, tylko w cos co da Ci zawod, a jesli sie upierasz i uda Ci sie - pedagogike zrob sobie pobocznie. 5 lat temu skonczylam studia i nie moge znalesc pracy w swoim zawodzie - a nie jestem rekordzista. Blagam Cie - zastanow sie jeszcze kilka razy, bo kazdy nauczyciel i pedagog odradzi Ci pakowania sie w ten zawod. bez przyszlosci, bez