Ogród Jane Austen

Pak4, dziekuje za ww. teksty.
Bardzo interesuj?cy jest ten o El?biecie Gostomskiej. Dobrze ?e kobieta si? wybroni?a. Ale jakie to musia?o by? okropne dla kobiety, gdy nagle jaki? go?? porywa? j? bo mu si? podoba?a. Straszne.

Raczej nie chcia?abym ?y? w tamtych czasach.

z tego co ja sie orientuje porwania wcale nie byly takie rzadkie. Zreszta dziewicza panna m?oda równie? nie by?a w cenie Jak nietknieta, to znaczy, ?e wybrakowana. No bo skoro nikt jej nie chcia?... Nie raz zdarza?o si?, ?e odsy?ano m?od? do domu po nocy po?lubnej z adnotacj?, ?e z felerem

dokladnie

I jeszcze jeden fragment -- tym razem smutna historia wzmiankowana wcze?niej:

"W tajemnicy przed opini? publiczn? zawarte zosta?o tak?e ma??e?stwo Stanis?awa Szcz?snego Potockiego i Gertrudy Komorowskiej, aczkolwiek tu przyczyny by?y zupe?nie inne. Szesnastoletnia, delikatna i urodziwa panienka zakocha?a si? w przedstawicielu jednej z najwi?kszych fortun magnackich, nale??cych do rodu Potockich. Ch?opak, dotychczas trzymany przez rodziców pod kloszem, te? nie pozosta? oboj?tny na jej wdzi?ki. Pomi?dzy m?odymi bardzo szybko nawi?za? si? romans, któremu sekundowali rodzice dziewczyny, u?atwiaj?c potajemne spotkania. Mieli oni nadziej?, ?e uczucie zaprowadzi m?odych na ?lubny kobierzec, a ich córka zrobi w ten sposób karier? i zostanie jedn? z pierwszych dam Rzeczpospolitej. By?y to marzenia nader zuchwa?e. Komorowscy bowiem nale?eli do bardzo ?redniej szlachty i na dworze magnatów Potockich mogli pojawia? si? co najwy?ej w roli klientów, ale nie przysz?ych te?ciów. Wprawdzie ród Komorowskich by? stary i si?ga? swymi korzeniami XV wieku, niemniej jednak same korzenie nie wystarcza?y -- pomi?dzy domami istnia?a ogromna przepa?? maj?tkowa. Tym samym nikt w familii Potockich nie traktowa? powa?nie córki Komorowskich jako pretendentki do rodzinnej fortuny. W pa?dzierniku 1770 roku potajemny romans wyda? pierwsze owoce -- okaza?o si?, ?e panna jest w stanie odmiennym.

Wiadomo??, która z zasady bywa?a wie?ci? hiobow?, rodzice Gertrudy przyj?li w spokoju. Zakochanemu i naiwnemu kawalerowi wmówiono, ?e w takim przypadku nie ma wyj?cia i dla ratowania honoru musi o?eni? si? z panienk?. Stanis?aw Szcz?sny okaza? si? na tyle uczciwy, ?e przy ca?ym l?ku przed gniewem rodziców postanowi? poj?? Gertrud? za ?on?. Komorowscy po?piesznie zaj?li si? zorganizowaniem ?lubu, który oczywi?cie utrzymywany by? w ?cis?ej tajemnicy. Przeprowadzono b?yskawiczne zar?czyny, po nich dokonano stosownych zapisów posagowych, u zast?pcy biskupa uzyskano dyspens? na ?lub bez zapowiedzi, po czym w grudniu 1770 roku postawiono m?odych na ?lubnym kobiercu. Ma??e?stwo zawarte zosta?o bez zb?dnej pompy w ko?ciele parafialnym w Niestanicy.

Najprawdopodobniej w styczniu nast?pnego roku na rodzin? Potockich jak grom z jasnego nieba spad?a wie?? o wybryku syna. Oburzeni rodzice Stanis?awa nie mieli w?tpliwo?ci, ?e z t? k?opotliw? spraw? trzeba co? zrobi?. Rozwa?ano mo?liwo?? przeprowadzenia sprawy rozwodowej, prowadzono te? pertraktacje z Komorowskimi. Ci jednak nie byli sk?onni do rezygnacji z ma??e?skich praw swej córki i maj?cego si? narodzi? dziecka. Mi?dzy rodzinami dochodzi?o do ostrej wymiany zda?, to znów do negocjacji, gro?by przeplata?y si? z pro?bami. Niestety, nie uda?o si? zawrze? porozumienia. Rzecz przy tym znamienna, ?e m?ody Potocki w ca?ym ferworze zachowywa? zupe?n? oboj?tno?? i nie potrafi? broni? swej brzemiennej ma??onki. Czas nagli?, wiadomo by?o, ?e za kilka miesi?cy przyjdzie na ?wiat dziecko, któremu raczej trudno b?dzie odmówi? prawa do nazwiska Potockich. W ko?cu podj?to decyzj? - dziewczyna musi >>znikn??<<, a razem z ni? k?opotliwy problem. Trzynastego lutego 1771 roku stu pi??dziesi?ciu zmówionych wcze?niej opryszków napad?o na dom Komorowskich w Nowym Siole. Brutalnie pobito cz??? domowników, po czym przera?on? Gertrud? wyci?gni?to z domu w cienkiej koszuli, wlok?c j? po ?niegu, wsadzono do sa? i odjechano. Rankiem nast?pnego dnia dziewczyna ju? nie ?y?a, jej trupa wrzucono do przer?bli zamarzni?tej rzeki Raty. W ten oto sposób zako?czy?a si? historia pierwszego ma??e?stwa Stanis?awa Szcz?snego Potockiego, maj?ca by? zarazem przestrog? dla tych maluczkich, którzy odwa?yliby si? podst?pnie wyci?ga? r?k? po magnackie maj?tki. Historii takich zreszt? kraj nasz zna? wiele."

Vasco napisał:

Ale czy w momencie, gdy okazywalo sie, ze jest feler, to juz go nie bylo?

A ja inaczej wiadomo by by?o o tymze felerze?
Plusem z tej sytuacji by?o to, ?e o ile sprawa sie nie roznios?a, feleru ju? nie by?o, a i oburzony m??u? czasem dawa? si? przeb?aga? odpowiednim doposa?eniem panny-niepanny. Szczególnie, je?li by?a m?oda i ?adna.

Och, Pak, tekst o Gertrudzie jest straszny, jak mo?na by?o tak post?pi?. Czasy wtedy by?y okrutne. I pewnie dla wszystkich wtedy by?o to normalne i takie naturalne. Potockim to pewnie usz?o na sucho.

Niektórzy jak wida? po pannie Radziwi?ównej si? w tej sytuacji odnajdywali, ale tutaj ona jest z bogatej rodziny.

W ?wietle tego co przytaczasz, historia Lizzy i Darcy'ego wydaje si? by? idealistyczn? bajk?.

My?l?, ?e w Anglii to jednak by?o troch? inaczej ni? upadaj?cej I Rzeczpospolitej, z jej szwankuj?cym aparatem sprawiedliwo?ci. I dobrze, ?e JA jest jaka jest, z tym swoim umiarkowaniem, z t? emocjonalno?ci? wyrywaj?c? si? zza fasady konwenansu.

Z innej beczki -- kosmetyki:

Kosmetyki, zw?aszcza te, których nie mo?na by?o zrobi? domowym sposobem (np. rozcieraj?c kred?, albo skorupki z kurzych jaj -- PAK), by?y na tyle cennym produktem, ?e dla ich zachowania nie myto twarzy nawet przez kilka dni. Cz?sto s?oik bielid?a przywieziony w prezencie gdzie? z dalekiej stolicy czy innego wi?kszego miasta musia? starczy? na wiele lat. Jeszcze w XIX wieku w krakowskich gazetach zamieszczano reklamy, w których producenci kosmetyków zapewniali, ?e s? one skuteczne, bo nadaj? twarzy trwa?y koloryt na... kilka dni.

(...)

W latach siedemdziesi?tych i osiemdziesi?tych XVIII wieku wysoko?? fryzur przybra?a wr?cz monstrualne rozmiary. Aby w?osy postawi? w pionie, wk?adano pod nie specjalne poduszeczki wypchane bawe?n? lub paku?ami. Takie postawienie w?osów i ich przyozdobienie wymaga?o nie lada kunsztu, a tak?e czasu. Pomoc fryzjera by?a nieodzowna. Aby nie naruszy? misternej roboty, w?osów nie czesano pomi?dzy wizytami u fryzjera, nie mówi?c ju? o ich myciu. Dlatego nieraz na g?owie nawet najwi?kszych dam pojawia? si? ko?tun, który skrz?tnie ukrywano pod grub? warstw? pudru. W XVIII wieku damom zm?czonym nieustannym trefieniem w?osów z odsiecz? przysz?y peruki. Panie o mizernych w?osach, których nie da?o si? nastroszy? i postawi? na wysoko?? wymagan? mod?, mog?y odetchn?? z ulg?.

A ja si? tak zastanawiam jak z tymi fryzurami spano?

nie zapominajmy, o lokatorach tych?e fryzur. Mi?o?nicy zwierz?t mog? si? obruszy? narzedziami tortur wymyslonymi dla nich - specjalne srebrne m?oteczki z kowade?kami

Hahaha, jako? ?mia? mi si? zachcia?o, chocia? wspó?czuje tym biednym kobietom. W jakim strasznym stanie ich skóra i w?osy musia?y by?. I te zwierzaczki. Fuj.

To jest co? jak z nasz? szczup?? i opalon? sylwetk?.

Robercie, a co Ty myslisz, ?e m??czy?n to "szcz??cie" omija?o. O nie!! W ich perukach ?y?o si? równie przyjemnie jak w kobiecych.

Aine..nie tylko w perukach..nie tylko..