Ogród Jane Austen

Chyba nie miłość Jane, ale Lizzy .
Ja uważam, że najpierw zmieniła nieco stosunek do niego, gdy po oświadczynach dostała list i dowiedziała się prawdy o Wickhamie - nie chodzi mi, że się zakochała, ale że nie była już taką zapamiętałą obrończynią dobrego Wickhama, który został skrzywdzony przez złego Darcy'ego. A później to wiadomo - zwiedzanie Pemberly, gdzie Lizzy się przekonała, jakim miłym człowiekiem potrafi być Darcy i że wyraźnie ją adoruje, również to, że pokonał swoje uprzedzenia do osób o niższej niż on pozycji - tu chodzi mi o stosunek do Gardinerów. Później po ucieczce Lydii Lizzy uświadomiła sobie, że to może na zawsze rozdzielić ją z Darcy'm, że nie będzie on już miał dobrego mniemania o jej rodzinie, sądzę, że to też mogło rozbudzić jej uczucia. No i w końcu pomoc w zmuszeniu Wickhama do małżeństwa itd. Wszystko po kolei składało się na jej coraz większe uczucie.
Co do Twojego pytania - ja wątpię, czy zakochałaby się w nim, gdyby nie jego dobre uczynki (pod dobrymi uczynkami ja rozumiem wszystkie miłe gesty z jego strony po wycieczce do Derbyshire).
I tyle

Oczywiście , że chodziło mi o Lizzy, troszke zamyslona byłam gdy to pisałam, stąd ta pomyłka.

A ja troszkę inaczej sobie myślę. Owszem zaczęła o nim myslec, gdy zmieniła o nim zdanie, ale.... Nie uderza was, że Lizzy znielubiła (czy jest takie słowo, czy tworzę nowy język?) Darcy'ego tylko dlatego, że uznał ją za nie dość ładną? Kolejne sytuacje tylko ją utwierdzały w tym przekonaniu. Może trochę naciągam fakty, ale wygląda to tak, jakby od pierwszej chwili coś zaiskrzylo. Skoro on jej nie docenił, więc uniesiona dumą zdecydowała, że go nie lubi i kropka.
A dlaczego tak myśle? Bo głupim stwierdzeniem zranić nas moę tylko osoba, na której nam zależy i która przyciagnęła naszą uwagę. Osoba tak naprawdę nam obojętna nie jest w stanie zrobić nam przykrości. I to negatywne uczucie Lizzy było takie intensywne. Tak intensywne są tylko dwa uczucia, które czasem ludzie mylą ze sobą: nienawiść i miłość.
Tylko pewnie znowu ktoś oceni, że przesadzam.

Akaterine, a kobieca próżność? jak dla mnie z cała pewnością miała niemały wkład w "znielubienie" Darcy'ego.

No dobra, może coś jest, ale ja tego nie widzę, bo wiem, że można kogoś maniakalnie nie lubić i nie kryje się za tym fascynacja. Lizzy jest bohaterką, z którą wiele czytelniczek chce się identyfikować, ja po części również, więc może trochę ją "podciągam" pod własny punkt widzenia i doświadczenia, również dlatego, że nie chcę się identyfikować z osobą, która pod taką niechęcią ukrywa fascynację, bo mi się to kojarzy z podchodami moich koleżanek, których głównym celem było zdobycie chłopaka udając antypatię do niego.

Akaterine: powołujesz się na koleżanki, to ja się powołam na siebie
Otóż w szkole (koniec podstawówki, liceum) w mojej klasie była taka dziewczyna: śliczna, inteligentna, o wyrazistej osobowości i szerokich horyzontach. Ale do tego dość w sobie zadufana, przynajmniej gdy chodzi o wrażenia jakie robiła na chłopcach. Krótko mówiąc potrafiła nam rozkazywać. Niemal Darcy w spódnicy, tyle że lubiła się bawić, swoje władcze zapędy prezentowała w sposób nieco bardziej otwarty, no i nie było między nami wszystkimi szczególnych różnic majątkowych.

Niby jestem typem rotweilera, albo innego psa bernardyna -- można mi wejść na głowę i nawet nie mrugnę. Ale jej charakter działał na mnie jak płachta na byka. Podziwiałem ją i nie cierpiałem jej. I dość późno się złapałem na tym, że przejaskrawiam jej obraz (zwłaszcza jeśli chodzi o cechy negatywne) dlatego, że bardzo mi się podoba.

Co do podchodów zaś -- złość była jakąś kompensacją tego, że ze względu na różnice charakterów było dla mnie nie do pomyślenia czynić 'pod nią podchody'.

To tyle prywatnego wyznania w tej sprawie

Akaterine, poszukaj w pamięci i zastnów się, czy nie zdarzyło ci się spotkać kogoś, kogo nie lubiłabyś tak bardzo, jak bardzo zależałoby ci na jego dobrej opini o tobie? Nie mówię tu tylko o kwestii ewentualnego partnera, ale ogólnie o kimkolwiek. Dlaczego rodzeństwa często się kłócą? Młodsze często robi wszystko, żeby podrażnić to starsze. Czy to znaczy, że naprawdę się nie znoszą? Nie, przeciwnie, młodsze usilnie stara się zasłużyć na uwagę starszego. A starsze, choć pozornie okazuje młodszemu niechęć, zawsze pilnuje, żeby nie stała się mu krzywda od kogoś z zewnątrz.

A skoro nie zabiegasz o czyjąś dobrą opinię, to czy czasem przekornie nie robisz takij osobie na złość?









Tak robiła Lizzy z Darcy'm.

Ostatnio edytowany przez Dione (2007-07-26 13:57:50)

Tak mi się skojarzyło to o czym piszecie z Anią i Gilbertem

L.M.M. musiała chyba JA czytać.

Mmm czasami mi nawet przychodzi do głowy że chciałabym taki antyromans

No, antyromanse są najbardziej romantyczne. I coś się dzieje przez cały czas. A takie zakochanie się od pierwszego momentu, to troszkę nudnawe bywa. Spotykacie się, a potem tylko patrzycie sobie w oczka. Fuuj! Już lepiej parę razy drzwiami potrzaskać, żeby się potem "miło' godzić