Ogród Jane Austen

AineNiRigani napisał:

kTOś MA, TYLKO NIE PAMIETAM JUZ KTO...

Choroba - trudno się już połapać przy tej ilości znajomych ;-)

Ja się przyznam, że w sprincie i tańcu nie przeszkadzają mi tyle ich niehistorycznośc, co niezgrabność.
Bieg jest za długi, Anna biegnie i biegnie i biegnie, nic sie nie dfzieje, a ona niestrudzenie biegnie, mija domy, biegnie, mija ludzie i biegnie, a potem dyszy. Sama scena jest dla mnie pokraczna i niezgrabna.
Podobnie z walcowaniem w MP - przecież oni tego nie potrafią!!!

Hehehe, może chodziło właśnie o to, żeby seksownie dyszała w końcowej scenie, hm?

Marija napisał:

Hehehe, może chodziło właśnie o to, żeby seksownie dyszała w końcowej scenie, hm?

O czym Wy myślicie? Chyba będę musiał Freuda poczytać, by lepiej rozumieć dyskusje na forum
Sama scena przypomina mi inną -- z "Czarodziejskiego fletu" w reżyserii Bergmana. Tam Pamina biegnie ze sztyletem, ukazywana z góry (ale z góry-z boku, a nie z góry z tyłu). Scena jest krótka (tu decyduje muzyka i pojawienie się trzech chłopców w balonie), a bieg ukazuje duchowe rozterki Paminy, która czuje się porzucona przez Tamina i odrzucona przez matkę, przez co chce popełnić samobójstwo.
Wydaje mi się, że ten sam cel przyświecał reżyserowi "Perswazji" -- bieg podkreśla emocjonalne zaangażowanie Anny (podobnie podkreśla to jej zadyszka), która niegdyś przestraszywszy biednego i niepewnego małżeństwa, teraz potrafi tak głęboko się zaangażować w miłość do kapitana, że łamie przyjęte konwenanse.

miłość znosi wszelkie poświęcenia ...
jak widać

Hej, obrzydliwie offtopujecie
Chcialam napisac cos o filmie (przy okazji, podziekowania dla Aine - dziekuje za film!!!) Mansfield Park 2007.
Czytalam ostatnio gdzies opinie, ze nakrecono w tym roku trzy dobre ekranizacje ksiazek JA. Mam nadzieje, ze ON okaze sie lepsze od tego, co do tej pory zobaczylam, bo na razie nie widzialam zadnej DOBREJ ekranizacji... obejrzalam Perswazje i myslalam, ze to dno, ale widocznie zawsze moze byc glebsze dno... bo Perswazje chociaz obejrzalam cale, a Mansfield Park wylaczylam z niesmakiem juz (albo moze aż) po 30 minutach. Okropnosc.
Po pierwsza - co za konska dziewczyne dali jako Fanny? Ani ladna (ma cos na twarzy, to sie chyba usta nazywa..., do tego jajka jej w mlodosci na wlosach rozbijali chyba), ani zgrabna, ani wdzieczna, a jak sie smieje, to jakbym konia slyszala. Edmund - przylizany. Reszta aktorow moze byc, nie mialam wobec nich specjalnych obiekcji. Ale jestem w stanie zniesc dziwnych aktorow, jesli chociaz oczaruja mnie gra. Nie oczarowali, wszystko wydawalo mi sie strasznie sztuczne. I ta dziwna maniera pracy kamera, lekko drzaca co jakis czas, jakies dziwne najazdy na nogi, na ziemie, na nie wiem jeszcze co? Juz nie wspominajac o scenariuszu, tradycyjnie pisanym na kolanie... akcja wg mnie strasznie pedzi, ledwo jedna scena minie, juz nastepna, nie wiem, na czym sie skupic, co ma oznaczac dana scena. Nie podoba mi sie.
Ale dam filmowi jeszcze jedna szanse, tylko chyba musze ogladac z kims, kto mnie przykuje do ekranu kajdankami i bedzie mowil "to wcale nie jest zly film, dasz rade!" ;P. Ktos jest chetny?
Moze napiszcie mi, jakie ten film ma plusy, to mi cos pomoze

Loana napisał:

Ale dam filmowi jeszcze jedna szanse, tylko chyba musze ogladac z kims, kto mnie przykuje do ekranu kajdankami i bedzie mowil "to wcale nie jest zly film, dasz rade!" ;P. Ktos jest chetny?

Mozna puścić taśme z odpowiednim tekstem ;-)
A w jakie części Wrocławia mieszkasz?

To bliziutko mieszkasz , ja na Złotnikach. To może jakoś sie zmówimy w przyszłym tygodniu?

No nareszcie ktoś, kto nie pastwi się nad Billie Piper w roli Fanny! Ja uważam, że jak osobę o takim typie urody nieśmiałą Fanny zagrała całkiem dobrze, co oczywiście psuł scenariusz...
A Edmund był fajny z wyglądu, ale mnie ciągle wkurza, że jak ktoś jest spokojny, przedstawiają go jako sztywniaka i nudziarza... Dobrze, że nowy Edward z RiR trochę się wybił z tej konwencji

Wczoraj obejrzałam MP. I dawno się tak nie uśmiałam. To parodia była, tak ?
Od razu przyznam, że MP jest najmniej przeze mnie lubianą książką Austen, chyba ze względu na Fanny (którą zawsze miałam ochotę mocno potrząsnąć), ale ekranizacja 1999 nawet mi się podobała. Jeśli chodzi o 2007... nie powiem nic nowego, ale DLACZEGO Billie Piper?!? Argumenty, że miała "ożywić" Fanny do mnie nie trafiają. Albo uprawia bieg dla zdrowia po domu/parku (a kamera w podskokach za nią), albo śmieje się jakby koń rżał, albo patrzy spode łba. Kolejna wymagająca opieki ortodonty (czy to jakiś nowy wymóg?). Jeśli chodzi o urodę, najbardziej kojarzyła mi się z Renee Zellweger jako Bridget Jones, tylko bez zdolności aktorskich Zellweger. Sally Hawkins jako Anne Eliot też bynajmniej nie jest piękna, ale przynajmniej gra. I tego czegoś na głowie BP nie skomentuję - ani kołtuna, ani koloru, ani tym bardziej kontrastu między kolorem wł. a brwiami (!!!). W końcu jak tylko pojawiała się na ekranie, wybuchałam śmiechem. Końcówkę - od chwili, kiedy Edmunda "oświeca" (niestety, dla mnie wyglądał, jakby ducha zobaczył), potem wybałusza na Fanny oczy (jak myje włosy! w samej koszuli! prześwitującej - przy kominku! w jej sypialni! to chyba niezbyt zgodne z duchem epoki i moralnością?), a potem wspólnie uprawiają trucht po parku całą prześmiałam. Szkoda, że w tym parku przy drzewku się nie zderzyli czołowo, mało brakowało. Potem on wyznaje jej miłość, a ta znów rży. Ratunku!
Poza tym, rozumiem, że może mieli mały budżet, ale te ograniczone kostiumy i jedno miejsce akcji mnie trochę dobijało, i akurat wyjazd Fanny do Portsmouth zawsze wydawał mi się ciekawym fragmentem akcji.
Żeby nie było, że zupełnie mi się nie podobało: Mary Crawford i rodzeństwo Bertram ok, Edmund jest mdły sam w sobie jako bohater, ale przynajmniej wizualnie mi się podobał.
Ogólnie jednak: IMHO najsłabsza ekranizacja 2007. Choć M twierdzi, że Perswazje były gorsze, bo przy MP przynajmniej można było się pośmiać

pak4 napisał:

(A tak poważnie: dlaczego nikt nie lubi MP? I nawet nie chodzi o ten konkretny film...)

Moim największym problemem jest Fanny. Podobnie jak Maddy z "Młynu na Flossie", straszliwie mnie irytowała. Rozumiem, że ją tłamsili psychicznie przez wiele lat, ale jest tak wymoczkowata, zastraszona, "i chciałabym, i boję się", a do tego tak "dobra", że aż zęby zaciskałam.
Co ciekawe, Emma Woodhouse na ekranie też działała mi na nerwy (wścibska, zarozumiała), i dlatego zwlekałam z przeczytaniem książki, po czym przeżyłam miłą niespodziankę - na papierze znacznie sympatyczniejsza (może dlatego, że znacznie więcej dowiadujemy się o tym, co ją ukształtowało, m.in. o relacjach E. z ojcem i charakterze tego ostatniego).

pak4 napisał:

(A tak poważnie: dlaczego nikt nie lubi MP? I nawet nie chodzi o ten konkretny film...)

Ja lubię! . Powieść jest inna niż pozostałe JA, bo wątek miłosny nie wysuwa się na pierwszy plan (a przynajmniej nie jest tak ekscytujący). Samą Fanny traktuję po części jako tło, a po części podoba mi się ta jej dobroć i wierność zasadom na tle szaleństw pozostałych. O Mansfield kiedyś napisałam nawet entuzjastyczną recenzję na biblionetce

Nie jest to moja najulubieńsza powieść Austen, ale lubię lubię. Jest grubiutka A Fanny - no nie jest wcale taka mdła, jak by się mogło wydawać. Że dobra?? cóż za zarzut! Emma Wam się nie podoba, bo egoistka. Fanny - bo za dobra, dogodzić trudno... Fanny jest dobra, ale wcale nie głupia i naiwna. Denerwujące by było, gdyby nic nie widziała, nic nie rozumiała. A ona-hoho-w popiele gruszek i w kaszę nie da Jakiż ona ma dar obserwowania, rozpoznawania ludzkich charakterów. Jest spostrzegawcza, inteligentna, mądra, widzi więcej niż wszyscy inni razem wzięci. Jest być może pod pewnymi względami przynajmniej najinteligentniejsza spośród bohaterek JA Nie daje się zwieść ani Mary, ani Henryemu. I wcale ich nie usprawiedliwia, rzeczowo ocenia ich błędy i charakter. Więc nie mówcie, że jest za dobra! I, kochani, tak naprawdę to właśnie Fany wie, czego chce od życia. I umie postawić na swoim! Gdyby była taką "dziumdzią' to nie przeciwstawiłaby się frondzie kuzynów i kuzynek i zagrała w teatrze Jest silna-tyle lat znoszenia obu ciotek, wuja i kuzynostwa! Niejedna by uciekła dawno, albo oszalała Proszę zatem nie obrażać Fanny.
A powieść-jest obyczajowa. Dzieje się mało, ale przedstawia ciekawie zwykłe życie

ps. Dałam się podpuścić, pak