Ogród Jane Austen

Zgadzam się przemówczynią. Myślę że to czy ktoś jest ładny czy zgrabny oceniamy tylko przy pierwszym spotkaniu i trwa to kilka sekund, potem to już nie ma właściwie znaczenia:albo kogoś polubimy albo nie. Osobiście znam wiele osób, które mimo że urodą specjalnie "nie grzeszą" mają w sobie to "coś" (to jednak wypływa z wnętrza...)

Vasco napisał:

Dokładnie! Aine nie było parę dni i od razu czegoś człowiekowi brakowało

A ja dopiero teraz zauważyłam, jak za mną tęskniliście.
Ja za wami też. Taki przymusowy detoks nie działa na psychikę zbyt dobrze...
Filmów się za to naoglądałam. Na szczeście doszły zaległe świąteczne zakupy

Oj na to to już nic nie można poradzić.... Choć kolorowy lakier na pazurki troszkę humorek poprawia, przynajmniej na chwilę i nie tuczy jak cudna gorzka czekolada z pomarańczami....mhm marzenie...

Z lektury w tle zebrało mi się za cytat i dedykację. Byście same przeżyły "miłość szczęśliwą".

Wisława Szymborska „Miłość szczęśliwa”

Miłość szczęśliwa. Czy to jest normalne,
czy to powaĹźne, czy to poĹźyteczne –
co świat ma z dwojga ludzi,
którzy nie widzą świata?

Wywyższeni ku sobie bez żadnej zasługi,
pierwsi lepsi z miliona, ale przekonani,
Ĺźe tak stać się musiało – w nagrodę za co? za nic;
światło pada znikąd –
dlaczego właśnie na tych, a nie innych?
Czy to obraża sprawiedliwość? Tak.
Czy narusza troskliwie piętrzone zasady,
strąca ze szczytu morał? Narusza i strąca.

Spójrzcie na tych szczęśliwych:
gdyby się chociaż maskowali trochę,
udawali zgnębienie krzepiąc tym przyjaciół!
Słuchajcie, jak się śmieją – obraĹşliwie.
Jakim językiem mĂłwią – zrozumiałym na pozĂłr.
A te ich ceremonie, ceregiele,
wymyślne obowiązki względem siebie –
wygląda to na zmowę za plecami ludzkości!

Trudno nawet przewidzieć, do czego by doszło,
gdyby ich przykład dał się naśladować.
Na co liczyć by mogły religie, poezje,
o czym by pamiętano, czego zaniechano,
kto by chciał zostać w kręgu.

Miłość szczęśliwa. Czy to konieczne?
Takt i rozsądek każą milczeć o niej
jak o skandalu z wysokich sfer Ĺťycia.
Wspaniałe dziatki rodzą się bez jej pomocy.
Przenigdy nie zdołałaby zaludnić ziemi,
zdarza się przecież rzadko.

Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej
twierdzą, że nigdzie nie ma miłości szczęśliwej.

Z tą wiarą lżej im będzie i żyć, i umierać.

Ostatnio edytowany przez pak4 (2007-01-16 18:47:56)

Chociaż lubię Wisławę Szymborską to nie znałam tego wiersza. Śliczny

Ostatnio edytowany przez Katarzyna (2007-01-16 17:14:55)

sorki ale nie zdazyłam kupic jeszcze specialnych naklejek za zagramaniczną klawiature , za to obiecuje poprawe bo zamierzam wrócić

Sly

A to już moja literówka. Poprawiałem, poprawiałem i aż za dobrze wyszło ;(

Zgadzam się z Meg o miłość trzeba dbać. Poczatek znajomości, zauroczenie jest przepięknym stanem, pełnym emocji i romantyczności. Potem nastepuje otwarcie oczu i dostrzeganie wad partnera. Od nas zalezy co z tym zrobimy, jeśli miłość i przyjaźń zwycięzy to odniesiemy sukces. Na pewno nie nalezy zostawić miłości samej sobie i powiedziec sobie że po ślubie to już nie musze się o mężą/zone starac. To jest pierwszy krok do rozwodu.

Ja mam to szczęście, że mój mąż jest moim wielkim przyjacielem. Jest to bardzo ważne!!!.

Mysle, że prawdziwa miłość to przyjaźń, dobroć, poświęcenie, wyrzeczenie, szacunek i ciepło.

To wtedy, kiedy leżysz w łóżku (nie chce Ci się ruszyć tyłka) i czytasz książkę i masz ochotę na herbatke, i wołasz do męża aby on ci ją zrobił. A on odrywa się od swojej ulubionej gierki, idzie i przynosi ci do łóżka herbatke.
Albo jak założysz niewygodnie buty i dzwonisz do meża w środku powrotnej drogi z pracy do domu i prosisz aby zwolnił się na chwilkę ze swojej pracy i podwiózł Cię do domu, i on to robi.
Oczywiście działa to tez w drugą strone.

Snowdrop zgadzam sie z Tobą. Moja prywatna miłość jest taka podobna do tej, o piszesz. Trwa już ładnych parę (żeby nie powiedzieć - naście) lat i ciągle jest taka sama. Na pewno zmienia sie trochę tak jak i my, ale nie zrobiła się chłodna, urzędowa, z przyzwyczjenia czy wygody.
To własnie uważam za miłość prawdziwą, a nie chwilowe zauroczenie.

dziś usłyszałam bardzo ciekawe zdanie o miłości (i to na zajęciach, w ramach tematu symboliki i alegorii, a właściwie odległej od niego dygresji:P). Własciwie odnosi sie do każdego jej rodzaju i w swym uniwersalizmie jest w pewien sposób doskonałe "miłość jest mimo wszystko".
inne moje przemyślenie (po piwie i meczu Polska-Belgia;P) Jeśli już coś nazywamy miłością to musi być prawdziwe. Czyli określenie "prawdziwa miłość" jest tautologią. Jak uważacie?

To zależy od czego jest 'wolny'. To znaczy, czy wyraz 'wolny' jest przeciwieństwem słowa 'szybki', czy słowa 'związany'

Ostatnio edytowany przez pak4 (2007-11-23 12:28:47)

A, dziękuję, dziękuję za komplement .
Na to wyrazenie pewnie nie zwrocilabym takiej uwagi (mlodziez naprawde dziwne rzeczy wymysla...) gdyby nie to, ze moj brat byl kiedys w takim zwiazku... i przez dluzszy czas nie potrafil mi wytlumaczyc, na tym to polega. Pak, gdyby chodzilo o rozumienie slowa w znaczeniu "powolny", to to rozumiem, ale wiekszosc osob ma na mysli znaczenie "bez zobowiazan". I tak tlumaczyl mi brat, ze jest razem z dziewczyna, ale bez zobowiazan . Tzn z tego co kojarze, ona sie czula "bez zobowiazan", bo moj brat traktowal ten zwiazek zupelnie normalnie.

Takie to już kobiece podejście. Jak ma dobrze, to narzeka Mojej zonie tez muszę często przypominac jakie to ma w zyciu szczescie