Ogród Jane Austen

Grono pedagogiczne spedza przerwy w pokoju po to aby odpoczac, pośmiać się, odprężyć. Praca nauczyciela ma pewne wymagania - nie wolno na lekcji palić, pić (czegokolwiek), klnąć.
Uczniowie bardzo czesto zapominają, że nauczyciel to też człowiek.

Lemonick musiałaś chodzić do jakiejś kompletnie marsjańskiej szkoły. Pracowałam i uczyłam sie w kilkunastu szkołach, przez całe życie miałam styczność z nauczycielami i przeróżnymi uczniami i nigdy nie spotkałam się z takim zachowaniem wśród nauczycieli. Szczególnie teraz kiedy uczeń ma same prawa, a obowiązki ma nauczyciel. Nie wierzę też aby w dzisiejszych czasach nauczyciel zwrócił się tak do uczniów i nie poniósł konsekwencji. Do kuratorium sa donosy nawet o to, że brzydko spojrzał na ucznia.
Z kawą się nie dziwie - sama z pełną świadomością łamię ten zakaz. Napisałam tylko, że oficjalnie taki zakaz jest. Jeden, jedyny raz tylko nie miałam czasu i piłam jedynie na przerwach - po 7 lekcjach wylądowałam u lekarza z kompletnym zanikiem głosu i nadwyrężonymi strunami głosowymi.
To jest zawód, w którym trzeba pić mało, a często.[/url]

Aine, tobie to fajnie że możesz z kawką na lekcje... Ja na zajęciach ze studentami nic nie mogę, nawet włosów z czoła odgarnąć
:twisted: Ale mogę ich bakteriami i grzybami straszyć :twisted: :twisted:
Hi Hi, chociaż tyle....

Pisząc o łamaniu tego nakazu miałam na myśli głównie wodę. Raczej unikałam picia kawy czy herbaty na lekcji. Szczególnie w gimnazjum.
Zawsze również pozwalałam uczniom, zjeść kanapkę, jeśli byli głodni. Ale nie ma mowy o żadnnych ciastkach, chipsach i innych "łasuchach" (o ile oczywiście niczego nie piszemy. Przy zeszytach i książkach konsumpcja odpadała ). Latem to wręcz wskazane, żeby pili (w końcu kiszą się w szkołach bez klimatyzacji, upał, duchota, o odwodnienie nie trudno. Szczególnie u ruchliwych dzieciaków). Przy takim postawieniu sprawy oni nie nadużywali tego prawa i nie czuli się pokrzywdzeni.

[/url]

Fakt i takie cuda się zdarzają. Ale sa to jednak pojedyncze przypadki na szkołę i jednak zwykle wśród nauczycieli starej daty. No i akurat w Twoim przypadku wszystko kończyło sie dobrze, prawda?
Nie wierzę w zbiorowisko nauczycieli-degeneratów jak to ma miejsce u lemonick.

Co do okazywania człowieczeństwa przez nauczycieli - widzisz, każdy ma inną strategię przetrwania

Ale sa to jednak pojedyncze przypadki na szkołę i jednak zwykle wśród nauczycieli starej daty. No i akurat w Twoim przypadku wszystko kończyło sie dobrze, prawda?

Coś w tym jest -- największymi dziwakiem w szkole był chemik -- pan starszej już daty. Opowiadano o nim, że zamiast sprawdzać klasówki, to rzuca je w górę. A potem przyznaje ocenę w zależności od tego jak daleko upadną Ale ogólnie nie był zły, poza tym, że chemii nie uczył -- nigdy tych braków nie odrobiłem.

przyjść mogła, ważne czy jadła

Pak, nauczyciele starszej daty zwykle przeżyli wojnę, czasy stalinowskie, Gomółkę, Gierka, Wałęsę, to mają wszystko i wszystkich w baaaardzo głębokim poważaniu

Skoro o pączkach mowa -- na studiach mieliśmy bardzo ostrą matematyczkę na analizie matematycznej -- po raz pierwszy musiałem zacząć uczyć się matematyki, a wyrażenie 'nauka matematyki' wydawała mi się dotąd sprzecznością. W każdym razie kończą się kiedyś zajęcia, wszyscy siedzą cichutko, wciąż w stresie, a pani dr zabiera torebkę i mówi:
-- To idę na te pączki!
My patrzymy po sobie ze zdumieniem, o jakie pączki chodzi. A pani dr:
-- Dzisiaj jest Tłusty Czwartek, na jakim wy świecie żyjecie!?

U tejże pani dr (już chyba ma profesurę, jeśli nie to jej życzę, bo bardzo sympatycznie potraktowała mnie na egzaminie), kolega na ćwiczeniach ('szkółka') został wezwany do wyliczenia granicy z jakiejś dłuugiej funkcji -- takiej na pół tablicy. Kolega stoi, stoi i patrzy. Pani dr go ponagla:
-- No, ale jaki jest wynik!
-- Mały. -- odpowiada ponaglony kolega.
Po chwili ciszy, zdumiona pani dr:
-- No tak, mały. Ale ile konkretnie?
Kolega, nie robiąc żadnych wyliczeń, tylko wpatrując się we wzór:
-- Jeden!
Trafił!

Ze studiów jeszcze -- na egzaminie z modelowania cyfrowego, zadanie rozpoczynało się od słów: "Rozważmy sklep mięsny w czasie kryzysu...". No, ale z Was to chyba nikt nie uczył się modelowania cyfrowego, a i szczęśliwie mało kto pamięta sklepy mięsne czasów kryzysu...

Z liceum -- był u nas w klasie kolega nazwiskiem Kulpa. Kiedyś na lekcję polskiego wpada historyczka i przeprasza polonistę:
-- Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa!
Polonista obraca się w stronę zarumienionego kolegi i mówi:
-- No, nie ma się czego wstydzić -- ładna, młoda wdówka!

A sam polonista, który niejedno przeżył i teraz, na emeryturze pisuje powieści (ale jeszcze nie czytałem) to osobna historia. Pamiętam jak na lekcji, ni stąd, ni z owąd, pouczył całą klasę:
-- W dzisiejszych czasach kobiety nie noszą pończoch, tylko rajstopy. -- Widząc zdumienie w naszych oczach dodał: -- Wierzcie mi!
I w tym momencie się zorientował co mówi... (O poloniście kiedyś na forum wspomniałem. Dodam jeszcze, że obiecywał nam w klasie maturalnej przerobić XIII księgę "Pana Tadeusza" i polecał Brantome'a :twisted: ).

Z liceum -- był u nas w klasie kolega nazwiskiem Kulpa. Kiedyś na lekcję polskiego wpada historyczka i przeprasza polonistę:
-- Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa!
Polonista obraca się w stronę zarumienionego kolegi i mówi:
-- No, nie ma się czego wstydzić -- ładna, młoda wdówka!

Jeśli ten twój kolega miał na imię Paweł, to chyba go znam

Dodam jeszcze, że obiecywał nam w klasie maturalnej przerobić XIII księgę "Pana Tadeusza" i polecał Brantome'a :twisted: ).

Iiii tam XIII Księga leciutka jest! :twisted: :twisted:

Jeśli ten twój kolega miał na imię Paweł, to chyba go znam

Niestety, nie ten. Ale miał brata, który mógł mieć na imię Paweł

A kto mówił, że mają być cenzuralne? :twisted: Ewentualne brzydkie słowa możesz wykropkować, co by nie łamać forumowego savoir-vivre'u

A propos człowieczeństwa nauczycieli, to mi się mój ex-wychowawca przypomniał. Minutę przed dzwonkiem prof. każe nam zapisać treść zadania domowego. Dzwonek dzwoni, wszyscy nadal kulturalnie siedzą i notują. Widząc to prof. (nałogowy palacz) ponagla:
"No szybciej, szybciej, bo tu się biedni ludzie na papierosa spieszą"
Na co kolega:
"Właśnie! Dziękuję panu!"