Ogród Jane Austen

Uuuuuuu, to nieco zmienia postać rzeczy. Ale niewiele. Może po prostu chcesz na cynika wyglądać, żeby się ochraniać?

przed kim? Przed przyjaciółmi? Rodziną? To nie trzyma się kupy

Trzyma się, trzyma. Nie wszystko robimy świadomie. To nasze "id" pracuje na nasze "ego" (Freud się właśnie trzy razy okręcił w grobie) A ja to jestem wg siebie samej ciut naiwna, bardzo leniwa i całkiem sceptyczna oraz umiarkowanie pesymistyczna. Ale moja Mama mówi o mnie cyt. (zjadliwie) "cały tatuś", z czym się nie całkiem zgadzam A przecież się przed nią nie ukrywam 8O

No bo jaka to zasługa kochać ideał? łatwizna

WrĂłci admin, to wytnie i po problemie
No ale dyĹźurna Elbereth czuwa :twisted: :twisted:
Zrobim Ci opaskę. I tarcze.

Aine, ja znowu coś o Tobie napisze, ale mam nadzieję, że już bez takiego wstydliwego pudła :oops: , może być?

Otóż mi nie wyglądasz na "cynika". Raczej -- mówiąc w kategoriach poglądów filozoficznych -- na "empiryczkę", czyli mówiąc popularnie -- "racjonalistkę". To postawa filozoficzna, która za rzeczywistość uważa to, co przekazują zmysły i stara się opierać na tej podstawie racjonalne wnioski. Unika więc (zgodnie z surowo stosowaną brzytwą Ockhama), uznawania wszelkich dodatkowych, "duchowych" bytów.

A cynik (już nie mówiąc o tym, że tu mi się przypominają Antystenes i Diogenes z Synopy, którzy nosili brody, a z brodą to już zupełnie sobie Ciebie nie wyobrażam ), to ktoś "kto nie wierzy w szczerość i szlachetność motywów postępowania ludzkiego i wyraża to przez drwiny i sarkazm" (tyle SJP PWNu). O właśnie -- empiryczka nie musi okazywać drwin i sarkazmu; zresztą nigdy nie zauważyłem go w Twoich wypowiedziach. A przy tym jak drwić z czegoś, czego istnienie się odrzuca?

Paku z Tobą się chyba jednak zgodzę prędzej. Chociaż nie do końca.
Takie analizy sa czasem nietrafione przez sprzecznośc w charakterach.
Widzisz wszystko, co napisałaś jest ok. Ale ja wierzę w mistycyzm i metafizykę. Wierze w reinkarnację, celowość przypadków (doświadczyłam takowego na własnej skórze )

P.S. Najbliżej mi do Sokratesa. Hmmm. Wiem, że nic nie wiem (a inni i tego nie wiedzą )

Ja podobno najbliżej mam do Platona I bardzo mi się podoba to, co tam o mnie napisali: "Twoja niczym nieograniczona miłość do świata i głęboka wiara w idee bezinteresownego dobra z dużym prawdopodobieństwem poprowadzą Cię spokojnie i szczęśliwie przez ziemską egzystencję.' Gdyby to jeszcze była prawda...

A mnie wyszedł Kartezjusz....Hm....Gdyby nie to, że jego teoria momentami się kupy nie trzyma, to byłoby nawet dobrze. Rewolucyjne poglądy o.k, tylko trochę mnie śmieszy "ścisły umysł",bo jak na razie na polu matematyczno-logicznym to się za bardzo nie popisałam

I gdzie tu jest o cynizmie? :twisted:
Muszę zrobic sobie kawę, nie cierpię godziny 2 p.m. :?

Mnie osłabia :cry: Ożywam po 16. i w czasie pełni księżyca