Ogród Jane Austen

Mike napisał:

Mylnie bierzecie zewnetrzny chlod Brandona za jego prawdziwy charakter. Popelniacie tym samym, moim zdaniem, blad w podstawowych zalozeniach. :-)

I tu przypisujesz nam wszystkim mylne pogl?dy. Nie b?d? si? wypowiada? za wszystkie, ale ja nigdy nie twierdzi?am, nawet nie uwa?a?am, ?e Brandon jest wewn?trznie facetem tak ch?odnym jak zewn?trznie. Wr?cz przeciwnie. Dla mnie jest on (tak jak Darcy swoj? drog?) typowym introwertykiem. Osob?, która bardzo silnie prze?ywa emocje, lecz nie do ko?ca umie czy te? chce je okazywa?. Widz? te? ogromne podobie?stwo, zarówno charakteru jak sposobu post?powania, siebie do Brandona i Darcy'ego. Nie lubi? pokazywa? uczu? przed innymi. Kilka tygodni temu kole?anka, z któr? mieszkam dwa lata ( a znamy si? pi??) pierwszy raz widzia?a mnie naprawd? zdenerwowana i rozz?oszczon? (nota bene by?a w szoku ). Nie znaczy to jednak, ?e tych uczu? nie posiadam, ?e ich nie odczuwam. Przeciwnie, co si? dzieje w ?rodku takiej osoby jak Brandon, przypomina seri? tornad, tsunami i sta?e wybuchy wulkanu. Taka osoba, jak kocha, to na baardzo d?ugo (nie powiem, ?e na zawsze, bo wieczno?ci, jeszcze nie do?wiadczy?am ).

Mike'u: sam twierdzisz, ?e Brandon z silnym prze?ywaniem emocji, ale umiarkowanym ich ukazywaniem, jest troch? jak Eleonora. Zak?adaj?c, ?e 'by? troch? jak' to relacja symetryczna, wychodzi nam ?e Eleonora jest troch? jak Brandon w swojej emocjonalno?ci

Oczywi?cie pozostaje pytanie, czy to znaczy, ?e do siebie pasuj?, czy wprost przeciwnie. Ale tego chyba nie rozstrzygniemy.

Dione pisze madre slowa. :-) Dokladnie tak wlasnie jest.

To dobre porownanie, choc skala nie ta. ;-) Nie wystarczy byc gospodarnym, by byc Balcerowiczem.

Gdzie napisalam, ze ona nie przezywala tych uczuc???

Chill out. Juz zedytowalem przeciez posta. O_o Polemizujesz z zeszlorocznym sniegiem...

"Bo faceci tak maja, sam mi kiedys tlumaczyles, ze faceci lubia ZDOBYWAC."

Nie pamietam takich tlumaczen... ;-P Ale mniejsza o to. Moze mam krotka pamiec.

"Brandon chcial Marianne,ktora na poczatku wydawala sie owocem nie do zerwania, wiec tym bardziej nabierala dla niego zalet."

Nope. :-) Jesli uwazasz, ze dla Brandona glowna zaleta Marianny byla jej niezdobywalnosc, to sorry, ale mylisz sie calkowicie. Vide jego poprzednia milosc - przeciez wcale nie musial jej zdobywac, bo i ona go kochala. I nie dlatego im nie poszlo, ze on sie nia znudzil.

"A mogl miec wiele innych dziewczyn, ale ich nie chcial, bo byly latwa zdobycza."

Gdyby ktoras byla jak Marianna, to pewnie by na to poszedl. :-)

"I co odwrotnie? Kobiety tez lubia zdobywac, zwlaszcza jak sa niewyzyte . Ale tutaj w powiesci nie spotkalismy az takich kobiet za duzo, no i rozmawiamy o Brandonie "

;-P Czasem troche rozbawia mnie dwuznacznosc tej naszej rozmowy...

Nie trzeba byc niewyzyta kobieta, by celowac w niezdobywalnych facetow... ;-) Nie przesadzajmy...

Ok, juz nie polemizuje, chociaz dalej do konca sie nie zgadzam. Uwazam, ze uczucia Eleonory wcale nie byly slabsze tylko dlatego, ze ich az tak nie okazywala.

Nie uwazam tez, ze dla Brandona glowna zaleta byla niezdobywalnosc, az tak zle go nie osadzam . Ale z drugiej strony - kto powiedzial, ze Eliza byla jak Marianna? Przypominala ja, owszem, ale to nie oznacza, ze byly takie same. Wiecej, uwazam, ze Eliza byla mniej wyszczekana i delikatniejsza niz Marianna, w koncu nie sprzeciwila sie slubowi z bratem Pulkownika, jak zapewne zrobilaby Marianna. Pulkownik nie musial jej zdobywac, ale z drugiej strony ona nie miala silnej woli i dala sie zniewolic. Wiec wg mnie dlatego Marianna miala wlasnie taka zalete dla Brandona, ze wydala sie byc osoba, ktora nie da sie zniewolic - czyli (poniewaz nie kochala Brandona i raczej wczesniej nie dalaby sie namowic na slub z nim) wlasnie wydala sie troche nie do zdobycia. Troche to pokrecone, ale mam nadzieje, ze zrozumiecie, co chcialam przekazac.

Ok, nie tylko niewyzyte kobiety lubia zdobywac facetow po prostu za duzo takich pojawia sie w romansach ;P
Chociaz z drugiej strony, jakie inne kobiety chca takich zdobywac??

lady_kasiek napisał:

Mi si? wydaje, ze Brandon zakocha? si? w Mariannie od pierwszego zerkni?cia i chyba tak na samym pocz?tku nie by? pewny, ze dla niej jest ostatnim facetem do wzi?cia, po prostu faceta trafi?o. Bo faceci w pewnym wieku podobno lubia m?odziutkie kobietki

Brakuje mi rok do wieku Brandona... Hm... Czy?bym dlatego tak ch?tnie z Wami rozmawia? tutaj na forum

Mike napisał:

Loana napisał:

Jest to osoba, ktora potrafi obserwowac i wczuwac sie w uczucia innych [...] a nie umialaby tego robic, gdyby sama takich uczuc nie przezywala

No wlasnie nie. Eleonora byla nastawiona na obserwacje uczuc innych - dlatego, ze jej wlasnie nie byly szczegolnie silne. Nie przezywala swych uczuc, wiec mogla sie koncentrowac na innych.

Nie wlozysz ksiazki do pelnej szuflady. Osoba przepelniona uczuciami wlasnymi ignoruje uczucia innych. Za to soba pozbawiona w duzej mierze uczuc wlasnych - moze sie zajmowac innymi. O to mi wlasnie chodzi.

Zestawienie ?ycia emocjonalnego z szuflad? bardzo obrazowe, ale w?a?nie chyba zbyt p?ytkie. Uczucia to nie ksi??ki (nawet je?li mowa o uczuciach przedstawionych w ksi??kach ).

Co do Eleonory, Marianny i Brandona - nie mo?emy porównywa? intensywno?ci uczu? ró?nych osób. Po prostu si? nie da, koniec, kropka. Za to z ca?? pewno?ci? mo?emy stwierdzi?, ?e by?y to uczucia o odmiennej naturze:

1) U Eleonory dominowa?o przywi?zanie i sta?o??, pragn??a stabilno?ci przede wszystkim. To, ?e w jakim? stopniu pogodzi?a si? z losem na wie?? o zar?czynach Edwarda i Lucy, nie ?wiadczy o tym, ?e go nie kocha?a. Raczej sama siebie przekonywa?a, ?e tak b?dzie lepiej, ?e nic ju? nie da si? zrobi?, itp. Zajmowanie si? uczuciami innych te? mia?o jej po cz??ci pomóc zapomnie? o sobie (a poza tym taki ju? mia?a samaryta?ski charakter). W ?rodku burza, na zewn?trz trzyma fason, m?dra dziewczynka - tylko ciekawe, czy nie wyrzuca?aby sobie tego opanowania, gdyby historia sko?czy?a si? inaczej?

2) Marianna - wszyscy wiemy - gwa?towno??, pasja, ekstrawertyzm CO NIE RÓWNA SI? intensywno?ci (a przynajmniej nie musi). Poniewa? uczucie M&W trwa?o krócej ni? E&E, nie by?o tu miejsca na uspokojenie pierwszych nami?tno?ci - co z pewno?ci? by si? zdarzy?o w wypadku d?u?szego zwi?zku (ach, niestety! ), gdy? bohaterom po prostu nie starczy?oby si? na codzienne, tak "intensywne" wzruszanie si?. No ale to tylko moja interpretacja, która zak?ada, ?e Marianna nie ma ukszta?towanego charakteru, a jej g?upota/romantyzm wynika z jej m?odo?ci.

3) Brandon - z nim mam najwi?kszy problem. Zgadzam si? z Pakiem, ?e by? "troch? jak Eleonora", pytanie tylko, ile to znaczy "troch?"? I dlaczego, u diab?a, w naszych g?owach wci?? pokutuje przes?d, ?e przeciwie?stwa si? przyci?gaj?? Aha, i to:

pak4 napisał:

Pr?dzej ju? bym typowa? wzbudzanie 'ojcowskich' uczu? u Brandona (podlanych jeszcze pami?ci? o pierwszej, nieszcz??liwej mi?o?ci), który pragnie si? kim? opiekowa?.

To mi si? kojarzy raczej z "Lolit?" Zw?aszcza w kontek?cie uwagi Mike'a o ró?nicy pomi?dzy pediatri? a pedofil?

Ostatnio edytowany przez elbereth (2007-08-06 10:47:40)

elbereth napisał:

pak4 napisał:

Pr?dzej ju? bym typowa? wzbudzanie 'ojcowskich' uczu? u Brandona (podlanych jeszcze pami?ci? o pierwszej, nieszcz??liwej mi?o?ci), który pragnie si? kim? opiekowa?.

To mi si? kojarzy raczej z "Lolit?" Zw?aszcza w kontek?cie uwagi Mike o ró?nicy pomi?dzy pediatri? a pedofil?

Hm... nie my?la?em o tym... A Humbert jest tylko nieco starszy od Brandona. Nawet pewne elementy motywacji mog?yby by? analogiczne (u Humberta zainteresowanie dziewczynkami wzi??o sie z jakiej? niespe?nionej m?odzie?czej mi?o?ci, o ile pami?tam).
Tyle, ?e ja my?la?em o czym? innym, celowo u?ywaj?c cudzys?owu. Chodzi o to, ?e czasem w ?rodku si? odczuwa tak? potrzeb? opieki, troski o kogo? innego, mniej lub bardziej ukierunkowane na staranie o rodzin?. Mo?e to jakie? ewolucyjne przystosowanie do ?ycia w rodzinie? Akurat Brandon mia? do?? czasu by to odczu?.
A na dodatek jako ?o?nierz i dowódca przyzwyczai? si? do roli szefa-opiekuna

Ju? chyba zaznacza?em wy?ej, ?e z rozs?dkiem pu?kownika to bardziej z?o?ona rzecz. On te? jest romantyczny, troch? w tym wr?cz narwany. Przyk?adem ten nieszcz?sny piknik. On na prawd? nie musia? od razu jecha? do Londynu. Godzina w te, czy we wte by nic nie zmieni?a. Ale tak zdecydowa?o jego romantyczne serce (i ja to pisz? , ja, zwolennik zdecydowanie antyromantycznej partii ). Brandon jedynie by? wierny innej postawie, jakby bardziej "klasycznej", a mniej romantycznej, gdzie dobre ?ycie cechuj? nie porywy serca, ale harmonia serca i rozumu, opanowanie, chcia?oby si? powiedzie?, ?e niemal stoicyzm. On to ca?y czas demonstruje.

pak4 napisał:

Ju? chyba zaznacza?em wy?ej, ?e z rozs?dkiem pu?kownika to bardziej z?o?ona rzecz. On te? jest romantyczny, troch? w tym wr?cz narwany. Przyk?adem ten nieszcz?sny piknik. On na prawd? nie musia? od razu jecha? do Londynu. Godzina w te, czy we wte by nic nie zmieni?a. Ale tak zdecydowa?o jego romantyczne serce (i ja to pisz? , ja, zwolennik zdecydowanie antyromantycznej partii ). Brandon jedynie by? wierny innej postawie, jakby bardziej "klasycznej", a mniej romantycznej, gdzie dobre ?ycie cechuj? nie porywy serca, ale harmonia serca i rozumu, opanowanie, chcia?oby si? powiedzie?, ?e niemal stoicyzm. On to ca?y czas demonstruje.

Czyli Brandon 'wewn?trz' jest romantyczny, a 'na zewn?trz' normalny? Hmm, podci?gaj?c to do mojej interpretacji nawet si? zgadza: romantyczna egzaltacja Marianny to wina jej niedojrza?o?ci, a romantyczny spokój Brandona - jego dojrza?o?ci. Mo?e pu?kownik nauczy ?on? odrobiny opanowania? A ona jego wi?kszej otwarto?ci? W takim wypadku mogli by w istocie by? b. szcz??liwi

Tyle, ?e teraz wychodzi raczej: "B. jest troch? jak Marianna" ni? "troch? jak Elinor". Albo najpewniej: "troch? taki, a troch? taki" - czyli niewiele nam to daje: wci?? nie wiemy, czy przyci?gaj? ich do siebie podobie?stwa, czy te? przeciwie?stwa...

Jeszcze jedno nawi?zanie do kamizelki i wyjd? z siebie