Ogród Jane Austen

Do Salonu Prawdziwych Dam nalezy zaglądnąć
http://forum.northandsouth.info/index.php


juz powinno być

Brandon jest super gosc ale ja i tak wole Colinka.

Dla Alana Rickmana uklony.

A ja lubie Brandona. ;-P A jesli ktos nazywa go "cieplymi kluchami", to ja wybucham smiechem i oskarzam o zadawalanie sie nedznymi pozorami. To, ze ktos nosi kamizelke, nie oznacza, ze jest mieczakiem.

Przypomnijcie sobie biografie Brandona. Za mlodu wyslano go do Indii - w tym czasie toczyla sie tam wojna z Francja i jej sojusznikami. Trudny teren, trudny klimat, trudny przeciwnik - a tu prosze, na polu walki Brandon stopniowo awansuje na pulkownika, czyli brakuje mu tylko jednego stopnia do generala. Przypominam przy tym ewentualnym sceptykom, ze Brandon nie mial zadnej protekcji (rodzina niemalze sie go wyrzekla), a jego majatek byl de facto zerowy - wiec awansow sobie nie kupowal ani nie wynegocjowal przy pomocy tatusia i mamusi, ale wywalczal z muszkietem i szabla w reku, dzieki swym osobistym zaletom oraz odwadze.

Idzmy dalej. Wbrew presji otoczenia zajmowal sie nieslubnym dzieckiem zony swego brata - choc wcale nie musial, wrecz przeciwnie, oczekiwano, ze tego robic nie bedzie. Ale Brandon, ktiory nie ugial sie pod francuskimi salwami, nie ustepowal tez zlosliwosciom starych bab (jak robil to na przyklad ten drugi zalosny amant Marianny). Szedl do przodu jak nosorozec - i to mimo tego, ze czasem nosil kamizelke.

No i majac zelazne haki na tego zula i robaka znanego jako Willoughby, nie wykorzystal ich. To dowodzi opanowania i wielkiego ducha - moze nawet zbyt wielkiego, ja bym karalucha po prostu zastrzelil. O_o

No, ale w koncu nie kazdy moze byc tak wielkim czlowiekiem, jakim byl pulkownik Brandon.

Ostatnio edytowany przez Mike Moriarty (2007-07-23 10:27:58)

Mike w tym miejscu są nie literki ale klaszczący emotek.
Dodam jeszcze, że mając w pamięci Alana w tej roli, można prawie zapomnieć o Darcy'm.
Nie wiem, czemu ale zawsze dostrzegałam lekkie podobieństwo tych postaci :'

Dodam jeszcze, ze wkurza mnie ocenianie facetow na podstawie tego, jak recytuja wiersze / spiwaja piosenki i jak ladnie potrafia zarzucac grzywa swych niesfornych wlosow, ktore nadaja ten och jakze romantyczny wyglad zbuntowanego nieszczesnika, podczas gdy w rzeczywistosci to oportunistyczne wieprze sterujace swym image. ><" Popchnij takiego, od razu biegnie z placzem do mamy - i jeszcze skasuje pare punktow, budzac w fankach instynkt opiekunczy. W koncu nasz kochany piesek potrzebuje, by go przytulic...

Jesli wiec sa tu jacys obroncy Willoughby'ego i jemu podobnych robali, albo przeciwnicy Brandona, to niech sie ujawnia, bo jestem w nastroju na jakies dyskusyjne "zabojstwo z premedytacja"...

Brandon "tak"
Alan Rickman jako Brandon 3 razy "tak"

@Aine: też tak miałam odwrotnie...dzisiaj mam jakoś po równo
<małymi literkami;> a Wikhama nie lubię w ogóle ;P

Ja tam mam wielką sympatię do Brandona. Darcy tak oo, No fajny fajny, ale Brandon mój typ

No i ja się tej szansy właśnie czepiam uparcie - Marianna będzie z pułkownikiem szczęśliwa! Powiedziano kiedyś, że "miłość jest kombinacją podziwu, szcunku i namiętności", a w tym wypadku brakowało chyba "tylko" tego ostatniego, bo podziw i szacunek zyskał Brandon już wówczas, kiedy Marianna poznała szczegóły jego biografii. A reszta... cóż, Austen pisze, że uczucie przyszło z czasem. Może nie zaraz po nocy poślubnej (jak w fanfiku Dione), ale zapewne niedługo potem. Zwłaszcza jeśli Brandon miał takie... hmm... predyspozycje jak Rickman

Podsumowując, pozwolę sobie użyć pewnej parafrazy: starsi mężczyźni, wbrew temu, co sądzą młode kobiety, potrafią być bardzo interesujący (w oryginale to brzmiało dokładnie odwrotnie, ale wtedy powiedział to mężczyzna ;P ). Myślę, że Marianna - mimo całej zarzucanej jej głupoty - będzie w stanie tę prawdę zrozumieć

Ostatnio edytowany przez elbereth (2007-07-24 13:16:24)

Ale mogą też oboje być nieszczęśliwi, ona będzie nieszczęśliwa tkwiąc w związku ze starszym niekochanym mężczyzną a on będzie cierpiał patrząc na jej nieszczęście

pak4 napisał:

Lady Kasiek: wiem że się wyprostowało, ale podkreślam -- chodziło o Mariannę, a nie płeć piękną w ogóle.

Przyznam, ze nie rozumiem odnośnika do mnie

Głupote marianny przedyskutowaliśmy na spotkaniu

Ale tak obiektywnie - wiekszosc z nas wybralaby Willoughby'ch - badzmy szczere. Wprawdzie mnie nie biara ckliwe kawalki i cytowanie poezji, to jestem pewna, ze niewiele sie roznie od przecietnej kobiety. Mając wybór zdecydowanie bym wybrała Alana Rickmana, ale przeciez to jest jedynie aktor. Nie wiem jak byłoby z Brandonem jako takim. Nie lubie przesądzać, bo na nasze/moje wybory ma wiele czynników, nigdy nie mówię "nigdy", czasem moje "z całą pewnością" również się zmienia.
I tak z całym obiektywizmem na jaki mnie stac - pomimo dostrzegania wartości pułkownika, nie mogę powiedzieć "mój kochany Brandon". Wszystko jest w sferze gdybania a tutaj działa umysł i rozsądek - stad te wszystkie okrzyki zachwytu. W realu działa serce i uczucia.

Niezależnie od wszystkiego i tak uważam Marianne za jedną z najgłupszych postaci austenowskich. Nie lubie jej za całokształt. Irytuje mnie jej egoizm uczuciowy i nie tylko. Wkurza mnie osądzanie ludzi po pozorach (kamizelce, sposobie czytania poezji itp), niezwykle powierzchownie. Te kwestie są zupełnie niezwiązane z uczuciami jakio takimi - a właśnie ze spojrzeniem na świat i rozsądkiem. Którego to, jak dla mnie, Marianna miała tyle co Collins urody.

Wszystkie jestescie troche Mariannami. ;-P

Aine pisze: "Ale tak obiektywnie - wiekszosc z nas wybralaby Willoughby'ch"

Badzmy szczerzy. ;-) Wiekszosc z Was wlasnie tak by zrobila. I placila za to do konca zycia. Kobiety jakos tak... lubia sie poswiecac. Lubia sobie pocierpiec.

Dlatego choc Dione zapewnia, ze "Większość znanych mi kobiet (oczywiście te "inne" tez istnieją), patrzy na faceta nie przez pryzmat jego uroczej buźki, ale zwraca uwagę także na resztę", a JLo pisze takze, ze "Jestem również fanką Brandona", a Elbereth tez pisze w te nute - ja pozostaje sceptykiem co do Waszych zapewnien. ;-P Karaluchy pokroju Willoughby'ego sa dla Was niczym plomien swiecy dla nocnych motyli.

Aine dodatkowo pisze: "Niezależnie od wszystkiego i tak uważam Marianne za jedną z najgłupszych postaci austenowskich". ;-P Aine chyba malo czytala ksiazek JA, a na pewno chce, by jej utopic rybki... ;-P Marianna wcale nie byla glupia, byla po prostu nadmiernie impulsywna. I tu jest wlasnie pies pogrzebany - impulsywne dziewczyny zawsze beda przyciagac "wyrachowanych" facetow typu Brandon. ;-) Z prostej przyczyny - IMO, w zwiazku, od strony emocjonalnej, szuka sie tego, czego samemu sie nie ma. Przynajmniej niektorzy tak robia, i Brandon do nich wlasnie nalezal.