Ogród Jane Austen

No... z wyprowadzeniem to prawda. Ale posiadanie (drugiego) domu na wsi, na weekendy, czy wakacje (choć znam kogoś, kto w wakacje potrafił dojeżdżać koło 80 km do pracy codziennie...) jest popularne, no może nie wśród najbogatszych, ale w miarę dostatnio żyjących.

Natomiast powalony oczywistością i błyskotliwością wpisu Aine zbyt szybko się zgodziłem. Ejże! To przełom XVIII-XIX wieku, a nie wiek XX, czy XXI! Muzyka się jeszcze nie podzieliła na artystyczną i rozrywkową, choć oczywiście byli twórcy bardziej ambitni i bardziej rozrywkowi. Jednak sama JA brała stronę tych ostatnich (kochała muzykę taneczną, a co o mającej poważne zainteresowania muzyczne Mary sądzi, same wiecie), gdyby więc sugerowała to, co sugeruje Aine, byłoby zarzucanie Darcy'emu snobizmu! Zresztą Darcy nie odrzuca propozycji tańca, byle partnerka była odpowiednia! I więcej -- tańcząc dowodzi, że jest dobry, wiec tańce raczej lubił.
(Wiem, wiem, pozostaje obraz potańcówki z DiU'05, bardzo efektowny, ale przecież raczej nie trafiający w opis JA.)

Wydaje mi się , że większość z zachowań Darcy ego wynika z nieumiejetności bycia w nowym dla siebie miejscu i towarzystwie.Widać to wyrażnie kiedy porówna się zachowanie jego choćby w Netherfield , a Pemberley. Zresztą sam w rozmowie przy klawikordzie w Rosings
to przyznaje . Nie wiem tylko dlaczego tak się dzieje.Odrzucam wersję o pogardzie dla innych a więc pozostaje brak umiejętności
porozumienia się z niedawno poznanymi ludżmi i nieufność do nich.Każdy zresztą usłyszawszy na swoj temat uwagi jaki to jest bogaty, jaka dobrą byłby partią etc. podszedłby z rezerwa do nowego otoczenia.Kto tak naprawdę bezinteresownie chciał go poznać.Na początku nikt chyba.On zaś również nie ułatwił tej sytuacji wyrażając zdecydowane i co tu duzo mówić za wczesne sądy na nie

Czytelniczko: czyżbyś sugerowała, że to sztuczność zachowania się 'towarzystw' wobec Darcy'ego? To może mu utrudniać życie, ale i to chyba nie wszystko. Zresztą ja to też świetnie znam

To wiemy i o tym pamiętamy... No... zwykle pamiętamy
To jednak nie wyczerpuje tematu, bo przecież to tylko nasza optyka, że Darcy spotyka "Lizzy i jej otoczenie".

Wracam do tematu wątku, fenomen Darcy'ego.
Tez się nad tym zastanawiałam, faktycznie muszę przyznać że gdybym miała dokonać wyboru Darcy, Bingley czy Wickham wybrałabym Darcy'ego. Nie wiem czy jest postac w filmie lub bohater w książce który byłby dla niego konkurencją.
Ale dlaczego tak jest? Hm oto jest pytanie.
Myslę, że dlatego, że oprócz tego że jest przystojny itp. to przede wszystkim jest .... niedościgniętym celem. Mógłby mieć każdą, jest bogaty, przystojny a kocha i wybiera akurat tą jedyną - Lizzy.
Co świadczy o jego nieosiągalności ...
Zwróccie uwagę na dwa fakty: pierwszy nastepujący: do Netherfield przybywają dwaj panowie: Bingley i Darcy, ale pani Bennet postanawia że to Bingley ma ożenić się z jedną z jej córek. Dlaczego nie ma planów co do Darcy'ego. Drugi fakt, że jak pan Bennet dostaje list od Collinsa w którym ten pisze że on ma rzekomo poślubić Lizzy, to Bennet śmieje się bo kompletnie w to nie wierzy. I oto pytanie czy nie wierzy w to tylko dlatego że Lizzy go nienawidzi, czy też dlatego że jemu jak i pani Bennet Darcy wydaje się nieosiągalny. Jest on o wiele majętnijszy niż Bingley i o takim zamążpójściu dla swoich córek nawet im się nie śni. Zwróćcie uwagę jak bardzo państwo Gardiner są zdumieni zażyłością Darcy'ego z Lizzy.

Poza tym zdobycie Bingleya jest o wiele prostsze niż np. Pana Darcy'ego. na niego trzeba sobie zasłużyć, nie wystarczy być tylko ładną i powabną, trzeba miec to coś, co wyróżniało Lizzy.
Nie udawało się to paniom z wielkich domów: Karolina Bingley marzyła o związku z Darcym, i pomimo tego że była wykształcona, ładna, powabna itp. nie zdobywa serca pana Darcy'ego.
Ma być meżem córki Lady Katarzyny. Świadczy to jak wysoko stoi w pozycji.
Zwróćcie uwagę również na to, jak Pan Bennet po jego prośbie o ręke Lizzy, mówi do Lizzy, że on był bardzo zdziwiony prośbą Darcy'ego ale nie śmiał mu odmówić bo takim ludziom jak on się nie odmawia.

Jak bardzo inne kobiety muszą zazdrościc Lizzy tej miłości. Nie tylko jest bogaty, przystojny ale również cięzki do zdobycia.
A ona to zrobiła.
Kazda z nas chciała być mieć faceta którym może się pochwalić, którego wie że inne kobiety jej zazdroszczą. Który mógłby mieć każdą. Posiadanie takiego faceta oznacza że same jesteśmy wyjątkowe.
I dlatego według mnie darcy jest najbardziej pożądanym bohaterem. I w tym tkwi jego fenomen.
Po częsci w kobiecej próżności.

Czyli jego miłość mozna porównać z wyróżnieniem.

Ja także chciałabyn wrócić do fenomenu Pana Darcy. Myslę , że zrobił on w całej tej historii krok , do którego panowie niechętnie, albo nigdy sie nie przyznaja.Otóż w końcowej rozmowie z Lizzy przyznał sie do swej pomyłki - tak ją nazwał.Mało kto potrafi przyznać się do błędu , nawet ukochanej osobie.Najczęściej usprawiedliwiamy się przed samym soba i innymi , albo dyplomatycznie przemilczamy własne błędy i porazki.
I w tym Darcy jest inny od bohaterów powieści DiU.Może właśnie to jest ten fenomen.Na pewno coś w tym jest.

Faktycznie może trochę mnie poniosło z tą teorią o olbrzymiej wyższości Darcy'ego, która przerażała innych.
Ale wiecie co mnie jeszcze dziwi.
Jest on bogaty, jak pak napisał z dobrej szlachty.
Gdy pojawił się na balu wszyscy go wielbią przez pół wieczora, mówią o nim wspaniały chłop itp. Gdy widzą że jest pyszny i zarozumiały już przestają o nim tak myśleć. Chcą nawet aby nigdy tu już nie wrócił. Czyli oznaczałoby to że żadna z matek nie chce widzieć już w nim swojego zięcia.

Dziwne to jest dla mnie, bo wydawało mi się że w tamtych czasach, nikt raczej aż tak bardzo nie patrzył na charakter człowieka tylko na to ile ma pieniędzy i czy zapewni bezpieczeństwo córek. Przecież wiele było takich przypadków że córki z płaczem wychodziły za mąż za starych, brzydkich, obleśnych facetów posiadających liczne majątki.
A przecież Darcy był przystojny, nawet jak stwierdzili ludzi na balu był przystojniejszy niż Bingley.

Jak więc strasznie musiał on się zachowywać, że popadł w taką niełaskę.

Idąc dalej tym dokiem myslenia. Charlotta bez miłosci wychodzi za pana Collinsa. Wykalkulowała sobie że może go zdobyć i go zdobyła.

Dlaczego nikt nie kalkuluje tak w przypadku Darcy'ego???

Chyba dlatego że wiedzą, że on jest nieosiągalny.
Czy to nie świdczy o jego niedostępności.
O jego wyniosłości.
Czy matki te nie stwierdziły w duchu że ok, lepiej niech on tu już nie przyjeżdza bo nic z niego nie bedzie a tylko zatruwał będzie powietrze swoją wyniosłościa. Bo u niego nic nie da się wskórac.

Jak uważacie?

No tak, Karolina, ale ona znała Darcy'ego od dawna, wiedziała jaki on jest. Pisząc że nikt nie kalkulował miałam na myśli całe towarzystwo z poza kręgu ich ścisłej piątki.
Lady Katarzyna miała go tez za dobrą partię, chciała mu oddać nawet swoją córkę, o której miała jak najwyższe mniemanie.

Tak, zmienność Pani Bennet jest niesamowita. Jakiż niesamowity charakter .
Chociaz Lizzy obawiała się powiedziec jej o zaręczynach z Darcym. Wchodziła po schodach do gotowalni matki z uczuciem zdenerwowania aby jej to oznajmić.
Hahaha.
Jane Austen jest geniuszem.

Muszę się zgodzić, tak naprawdę w książce nie poznajemy oprócz Bennetów i Lucasów rodzin, które mogłyby dostąpić zaszczytu przyjmowania ich w Netherfield.
Możliwe jest natomiast, że takie w okolicy zamieszkiwały, biorąc pod uwagę liczby wymieniane przez panią Bennet.

Z tą cichnącą muzyką to chyba lekka przesada, Darcy to wkońcu nie książę Regent

snowdrop napisał:

Ja będę trwała przy swoim i nadal twierdze, że Darcy był niedostępny.
Wczoraj byłam na dyskotece (takiej dla oldboyów - to znaczy dostępnej dla osób pełnoletnich, są dwie sale jedna dla zupełnych oldboyów - gdzie gra zespół a druga dla ludzi pow. 18 lat) i tańcząc wyobraziłam sobie scenę z wejściem Darcy'ego na bal Meryton. Wyobraziłam sobie że nagle cichnie muzyka, wszyscy staję bo oto w drzwiach stoi ktoś taki jak Darcy. Wyobraziłam sobie co ja bym poczuła gdyby coś takiego się stało. I wiecie co on naprawdę musiał być szychą i podejście do takiej osoby i nawiązanie z nim rozmowy byłoby nie lada wyczynem. A taniec, czy nawet rozmowa z kimś takim wyróżnieniem.
On sam faktycznie mógł czuć się dumnie.

A jak czuł sie Darcy wchodząc na sale pełna bawiących się niezle ludzi , których oczy nagle zwróciły się ku przybyłym.Myślę ,że mimo pewnej niechęci do uczestniczenia w tej wiejskiej potańcówce można było poczuć się niepewnie , zwłaszcza będąc pod ostrzałem dam.
Darcy przyjął więc postac niedostepną , chłodną i zachowująca dużo rezerwy w stosunku do obecnych.Czy był pyszny? nie odbieram tego tak , ale był chyba troche zarozumiały.Czy czuł się kimś waznym? Nie wiemy tego ,ale napewno znalazł sie w miejscu , w którym nie bywał często.Do tej pory był albo wśród osób sobie równych , albo przebywał ze swoja służbą i dzierżawcami w Pemberly.Dlatego też tam zachowywał się naturalnie to znaczy zgodnie ze swoja naturą Spotkanie - potańcówka w Meryton to jednak było zupełnie inne miejsce i otoczenie, dlatego chyba wybaczyłabym mu choć częściowo to zachowanie.