Ogród Jane Austen

Z przyjemnością czytam róźne wypowiedzi o Darcy'm! Na dobrą sprawę
wszyscy mają rację, ale chodzi tu o docieranie do 'sedna' charakteru
naszego ulubieńca.
Określono go tu jako 'introwertyka'. Jak przeczytałam w slowniku,
oznacza to człowieka 'zamkniętego w sobie', niechętnie nawiązującego
kontakt ze swiatem zewnętrznym. To prawda, ale to z kolei zależy od
wielu czynników. Jedni unikają drugich z niesmiałości, licznych kompleksów,
m.in.że nie są tak wyrobieni towarzysko bądź obeznani w 'najmodniejszych'
tematach w rozmowach. To powszechna przywara osób, które wchodzą
do tzw.towarzystwa. Ale po pewnym czasie przełamują niesmiałość,
nabierają ogłady, i zwykle stają się 'pełnoprawnymi' czlonkami salonowego
światka.
Zaś inni już z samej natury pozostają 'na uboczu', ale nie zawsze to
oznacza niesmiałość!! Czy uważalibyście Darcy'ego za takiego? Jako
urodzony wielki pan jest obyty od dziecka ze światem salonów, więc zna go
'na wylot'! Nigdy z tego więc powodu nie myślałabym o nim jako o
człowieku niesmiałym, zamkniętym, itd. To tylko jego niechęć do
nawiązywania szerszych kontaktów z całą czeredą ludzi w gruncie rzeczy
mu zupełnie obcych, często nudnych, o ograniczonych horyzontach umysłowych, z którymi zwykła rozmowa nie dawała mu żadnej
przyjemności. A pochlebców /jak Collinsa/ tak samo nie cierpiał jak
salonowych uwodzicieli /Wickham/. Za to cenił ludzi szczerych,
uczciwych, a przykład Bingleya świadczy, że Darcy nie gardził nim,
dlatego że był mniej bystry czy też wykształcony. Ale Bingley był
dobrze wychowany, a że nadto chętnie ulegał sugestiom Darcy'ego?
Nie był głupi, wiedział że ten zwykle miał rację, i to mu wystarczało.
Ale wracam do D. Ten bynajmniej nie unikał salonów! Za to zamiast
uczestniczyć w pogawędkach 'na lewo i na prawo', wolał im się
przysłuchiwać, dzieki temu orientował się kto jakie ma zdanie. I dopiero
wtedy nawiązywał kontakt. Czy tak nie było z Elżbietą? A jak było
potem?! Jak że Darcy miał być introwertykiem, gdy stale szukał okazji
/o ile sytuacja mu pozwalała/ do spotkań z Elżbietą?

(Zawsze można zapytać o zdrowie rodziny, co Darcy czyni niemal karykaturalnie często!)

nie wiem czy karykaturalnie-tak wypada moze w filmie, w scenie przed Pemberly. ale w tamtych czasach-przynajmniej wg JA, nie niej opieram swoj sad:)-czesto sie pytalo o zdrowie, nawet nie widzac kogos jeden dzien=>vide pan Elliot z Perswazji "mozliwe ze zaszedl do nich, wracając do domu, aby zapytac o zdrowie."; i tłumaczy sie:"nie mógł przejść koło nich, nie pragnąc się dowiedzieć, czy ona lub jej przyjaciółka nie zaziębiły sie wczoraj" (P,rXV)WCZORAJ, a pan Elliot bywał na Camden Place codziennie. i na pewno był wzorem uprzejmości, nikt mu tego nie neguje, nawet JA

Ja znam pojęcie introwertyka z psychozabaw To trochę inna wizja, akcentująca głównie zamiłowanie do kameralnego towarzystwa. A taki Darcy właśnie jest -- wciąż obraca się w niewielkiej grupie przyjaciół. Gdzie indziej zaś uchodzi za dumnego, bądź małomównego (patrz Darcy w Rosings, gdzie przecież trudno gardzić Lady Katarzyną).

ja tylko mogę zacytować znów JA "[Darcy}często siedział przez bite dziesięć minut nie otworzywszy ani razu ust[na plebanii Collinsów]. Fakt, że pułkownik Fitzwilliam często się śmiał ze sztywności kuzyna, wskazywał, iż pan Darcy musi być na ogół inny, o tym jednak nie wiedziała."
zapewne wolal kameralne towarzystwo, ale wciaz sadz, że potrafił byc uprzejmy i ożywiony, na co wskazuje reakcja pułkownika

Skrajną formą introwertyzmu jest autyzm.

z całym szacunkiem Aine - bzdura
Najkrócej mówiąc, to nie miejsce i nie czas na rozwijanie tego tematu:
-inrowertyzm, introwersja to wymiar osobowosci, zdrowej osobowosci
-autyzm yo zaburzenie rozwojowe, powodowane zab. neurologicznym, klasyfikowane przez ICD-10 czyli Międzynarodowa Klasyfikacje Chorób

a wracając do tematu

Określono go tu jako 'introwertyka'. Jak przeczytałam w slowniku,
oznacza to człowieka 'zamkniętego w sobie', niechętnie nawiązującego
kontakt ze swiatem zewnętrznym.

trafiłam na podobne stwierdzenie u Kopalinskiego na http://www.slownik-online.pl/kopalinski
troche sie z tym nie zgadzam
introwertyk ma mniejsze zapotrzebowanie na kontakty spoleczne, nie chodzi tu scisle o zamykanie sie w sobie i niechec do kontaktow, lecz mniejsza potrzebe stymulacji zewnetrznej, preferowanie tego co znajome;
W pewnym sensie mniej go widac w towarzystwie, lubi male sprawdzone grupki, tam moze rozwinac skrzydla, zatem przy pierwszym kontakcie nie budzi takiej sympatii jak ekstrawertyk, ale "zyskuje przy blizszym poznaniu"
poza tym cechuje go spokojne przemyslane dzialanie, rezerwa, powsciagliwosc, odpowiedzialnosc.
i to jak ulal pasuje do p.Darcyego
tylko nie wiem czemu odnosze wrazenie ze w tej rozmowie slowo introweryk ma zabarwienie pejoratywne? to ekstra-tak pozytywnie nastawia?
acha, co ciekawe, czasem pojawia stwierdzenie ze introwertycy sa bardziej zsocjalizowani, czyli ze LEPIEJ przystosowuja sie do norm spolecznych , acha!

(Zawsze można zapytać o zdrowie rodziny, co Darcy czyni niemal karykaturalnie często!)

nie wiem czy karykaturalnie-tak wypada moze w filmie, w scenie przed Pemberly.

Nie mam powieści przy sobie, ale zapewniam, że te powtórzenia z Pemberly mają swe oparcie w JA, która coś wspomina o tym, że zmieszany Darcy kilkakrotnie pytał o zdrowie rodziny.
Podobne zapytania, gdy nie kleiła się rozmowa, przypominam sobie z Hunsford (choć to może tylko film).

Nie chcę negować częstości pytań o zdrowie w tej epoce. Problem polega na tym, że pytania o zdrowie nie są istotne z punktu widzenia powieści -- nie popychają akcji do przodu (nie są elementem strukturalnym, jakby stwierdził Nabokov). To oznacza, że autorka wspominając o nich, chce nam powiedzieć coś innego.
Wydaje mi się, że pytanie o "zdrowie rodziny" występują tu jako forma grzecznościowa, która występuje zamiast tego, co faktycznie ma się do powiedzenia, a co powiedzieć jest 'jakoś trudno'.

Ja znam pojęcie introwertyka z psychozabaw To trochę inna wizja, akcentująca głównie zamiłowanie do kameralnego towarzystwa. A taki Darcy właśnie jest -- wciąż obraca się w niewielkiej grupie przyjaciół. Gdzie indziej zaś uchodzi za dumnego, bądź małomównego (patrz Darcy w Rosings, gdzie przecież trudno gardzić Lady Katarzyną).

zapewne wolal kameralne towarzystwo, ale wciaz sadz, że potrafił byc uprzejmy i ożywiony, na co wskazuje reakcja pułkownika

Sam mam wyraźne zacięcie introwertyka (stąd znam to pojęcie z psychozabaw -- wiem, o co mnie pytano, żeby doprowadzić do takiego wniosku ) i choć uprzejmości komentować nie bardzo mogę, to zapewniam, że potrafię być w (kameralnym) towarzystwie ożywiony

Ulka napisał:

w tym wlasnie sęk że nie mogę odnaleźć skąd to wrażenie...
tak ze chyba powinnam sie wycofac, ale wrazenie jest wrazeniem i jako takie moze mi pozostac

Pierwsze wrażenie?
To ja mimo wszystko koryguję, że mając do wyboru intro- czy ekstrawertyków chyba bardziej cenię intro. Ich zachowanie niesie zwykle większą wartość.

Ulka napisał:

przepraszam w kazdym razie jeslim uzyla zbyt mocnego slowa. specjalista moze nie jestem ale w temacie sie orientuje i pewne rzeczy mnie denerwuja gdy mijaja sie z prawda. oczywiscie chodzilo mi o tresc. a Twoje slowa potwierdzaja niejako moje przekonanie ze discovery kladzie czesto nacisk na efekt a nie na fakt.

---

Nawet kojot na kamieniu może dostać wilka...
http://swiataine.blogspot.com/

Offline