Ogród Jane Austen

a ja nic nie powiem na ten temat.
Bingley 95 jest taki słodko-wołkowaty. Troszke inny niż książkowy (nadal się upieram, że książkowy był i inteligentny i bystry).

czyt nbapruawde fjesty wielka ruozbnica p[ovmierudzty pabnia BNebnbnety ksiazkowa, a fjilvmową?

Nie mówię, że jest wielka. Mówię że między wersjami jest różnica. Zachwyca mnie bardziej ta '95, ale uważam ją za lekko przesadzoną. Czytając książkę odnosiłam oczywiście wrażenie, że pani Bennet to głupia kobieta której towarzystwa unika się, gdyż nie zważając na maniery gada, do tego nie słuchając. Ale czy ja wiem, czy aż do tego stopnia co w serialu z 95? Może to i dobre dla ekranizacji, bo tym większa wydaje się miłość Darcy'ego do Lizzie...

P.S. Faktycznie, co z tą klawiaturą? Mnie się takie rzeczy przy włączonym gg zdarzają

Ostatnio edytowany przez Rosenblaetter (2007-07-25 21:13:48)

pak4 napisał:

Dla mnie wiarygodniejsza jest wersja z 95. Wiarygodniejsza także pod względem bliskości książce.

PS. Aine, a co z tą szalejącą klawiaturą? Co się dzieje?

ie a poeecia

Nie dość, że wywala Ci część liter to jeszcze zmienia dźwięczne na bezdźwięczne! jakiś fonetyczny wirus???

Pozwolę sobie na moje subiektywne porównanie.

Rosenblaetter napisał:

Ale z Dumy '95 nie zdzierżam pana Collinsa... jest zagrany po mistrzowsku, ale po trzecim odcinku po prostu nie mogę na niego patrzeć...jest tak pokracznie obleśny W wersji z 2005 roku bardziej bawi niż irytuje i to mi pasuje.

Collins z serialu jest niesamowity - czytając książkę inaczej go sobie wyobrażałam, tym bardziej więc jestem zaskoczona, że bezapelacyjnie przekonałam się do tej roli. Oczarował mnie od pierwszej chwili.
Collins z filmu 2005 zupełnie przeszedł u mnie bez echa.

Rosenblaetter napisał:

A i taniec z Darcy'm przekonuje mnie mniej niż ten z 2005, za dużo tam czekania aż ktoś coś powie... muzyce nie wspomniawszy...

Taniec w serialu podobał mi się bardziej, właśnie to wyczekiwanie jest najlepsze. Tam aż iskrzy mimo pozornego chłodu. A muzyka? Serialowa pasuje bardziej do epoki i jest melodyjna. Jeden z nielicznych soundtracków, których mogę słuchać i nie brzmią dziwnie bez filmu. No ale to subiektywne odczucia. Po prostu kiedyś słuchałam bardzo dużo muzyki klasycznej i tą z serialu właśnie tak odbieram.

Rosenblaetter napisał:

Nie przekonuje mnie teĹź Lady Katarzyna...J. Dench jest nie do pobicia.

O, a mnie nie przekonała lady Katarzyna z wersji filmowej. Ta serialowa to właśnie taka snobka-jędza jaką sobie wyobraziłam - i z gry i z wyglądu.

Pozdrawiam.

abigail napisał:

A muzyka? Serialowa pasuje bardziej do epoki i jest melodyjna. Jeden z nielicznych soundtracków, których mogę słuchać i nie brzmią dziwnie bez filmu. No ale to subiektywne odczucia. Po prostu kiedyś słuchałam bardzo dużo muzyki klasycznej i tą z serialu właśnie tak odbieram.

O to, to, to!!!
Też się łapię na tym, że to styl podobny do młodego Beethovena, a że klasyki słucham dużo, to mi się podoba
Nawet sprawdzałem, czy nie znajdę jakiś wzorców na płytach z koncertami fortepianowymi Beethovena (a mam takie nagranie gdzie gra Melvyn Tan -- jak w serialu!). Nie znalazłem, ale podobieństwo stylu bardzo wyraźne. Motyw z rogiem (o ile pamiętam, występuje pare razy, choćby w scenie, gdy Lizzy przyszedłszy do Netherfield spotkała Darcy'ego) też brzmi Beethovenowsko.

Rosenblaetter napisał:

Jak już powiedziałam, wolę wersję serialową, ale w filmie jest kilka pojedynczych rzeczy które podobają mi się bardziej (...).

Ta dyskusja się już pojawiała i nawet przeciwnicy DiU'05 wskazywali na kilka pozytywów tej ekranizacji. Część dyskusji odbywała się tu:
http://www.janeausten.pl/forum/viewtopic.php?id=560

Mi się podoba muzyka z obu wersji (w filmie to właściwie jedyne, co mi się podoba), lecz wolę serialową, może dlatego, że tak jak Wy słucham muzyki poważnej.

W 2005 muzyka jest śliczna, ale... chyba zbyt nowoczesna. Czasy D&U były bardziej w stylu wersji 95. Wciąż jeszcze brzmiały w nich echa bali Ludwika sprzed rewolucji francuskiej. Fortepian jeszcze nie mial takiego uznania, w modzie były klawikordy, pianoforte i inne takie, które mają troszkę inny sposób wydawania dzwięku i muzyka jest mniej płynąco-senna, a bardziej żywa i rozedrgana.

To prawda z tym motywem...motyw główny plus skoczna muzyka z balu i już. Ale muzyka jest piękna...
Ja słucham muzyki klasycznej tylko i wyłącznie (wiem, wstyd) w przypadku wiolonczeli - mało jest utworów na nią solo, więc się łapię na koncerty niejako przy okazji łowienia wiolonczelistów...
A słuchajcie, czym się dokładnie różni pianoforte od pianina i fortepianu? Wybaczcie ignorancję...

Że XVIII i XIX wiek to wiem...chodziło mi właśnie o różnice techniczne...dziękuję bardzo :*

Ja z małym opóźnieniem...

Rosenblaetter napisał:

Ale z Dumy '95 nie zdzierżam pana Collinsa... jest zagrany po mistrzowsku, ale po trzecim odcinku po prostu nie mogę na niego patrzeć...jest tak pokracznie obleśny

I właśnie taki miał być Tak samo odbierają go siostry Bennet - na początku z lekkim, skrywanym uśmiechem, jakby zastanawiały się: czy to możliwe, że ktoś taki naprawdę istnieje? Dopiero po jakimś czasie (po trzecim odcinku ) dociera do nich: OMG, a jednak istnieje!

Akaterine napisał:

Rosenblaetter napisał:

No dobrze...a co powiecie na panią Bennet? Bo moim zdaniem z kolei, przy ogromnej sympatii do genialnej gry aktorskiej, uważam że ją mocno przerysowali.
'

pak4 napisał:

Ja akurat widzę większe przerysowania w filmie niż w serialu. Choćby to kiwanie nogami na balu w Netherfield. Dlatego uważam, że z serialu do książki jest bliżej

Ja też uważam, że to w '05 jest przerysowana, ta z serialu, mimo częstych nietaktów, potrafiła chociaż zachować, że tak powiem, przy więcej niż odrobinie prostactwa potrafiła być damą .

Ależ obie zostały mocno przerysowane! Cała różnica polega na tym, że w serialu pani B. została potraktowana bardzo ironicznie, a Alison Steadman podeszła do roli z ogromnym dystansem - podczas gdy w filmie trochę raziła dosłowność niektórych sytuacji (machanie nogami i inne nietakty). Wyolbrzymione cechy p. Bennet 95 bawią, a u p. Bennet 05 wkurzają (czyli zupełnie odwrotnie, niż to jest z Collinsami). Dla mnie bliższa książki jest chyba p. Bennet 95... nie wyobrażam sobie, jak dziewczęta mogłyby kochać taką matkę, jaką mają w filmie

Ostatnio edytowany przez elbereth (2007-07-27 16:19:54)