Ogród Jane Austen

Pannę Bingley kojarzę z "Cztery wesela i pogrzeb".
Przypadkowo wypatrzyłam znajome nazwiska Sawalha (Lydia) i Whitrow (pan Bennet) jako dubbingujących w "Uciekające kurczaki"

Loana napisał:

W wersji z 1995r. są pewne drobiazgi, które mi nie pasują - np. dlaczego panna Bingley nosi kolorowe suknie, skoro cała czereda innych panien musiała mieć jasne?

Nie musiały Kojarzę, że Elżbieta też chodzi kilka razy w czerwonej sukni. I córka Lady Katarzyny też chodzi w sukniach w ciemniejszych kolorowych. Wszystko zależało pewnie od pozycji panny - te z wyższych sfer ubierały się jeśli miały ochotę i wystarczające finanse w bardziej barwne kiecki, nawet jeśli były jeszcze pannami Kojarzę też z wywiadu z kostiumolog, że opierała się na tym, że panna Bingley nigdy nie nosiła sukien z materiałów z nadrukiem, a materiały z nadrukiem były zazwyczaj właśnie jasne.

poza tym barwnik zawsze był drogi (a czerwien przez dłuższy czas zarezerwowana jedynie dla władców W czasach JA już to nie obowiązywało - to taka dygresja. ), a cena materiału zależała od tego z czego był zrobiony i jak. Jedwab jedwabiowi nierówny, jakość barwników również podnosiła cenę.
Panna Bingley z cała pewnością miała takie, na które siostry Bennet mogły sobie popatrzeć - li i jedynie.
Ale co do kolorystyki - wydaje mi się, że tutaj chodziło bardziej o pokazanie dysproporcji pomiedzy Karoliną i Lizzy - również w strojach. Lizzy miała zawsze suknie zwiewne i lekkie - skromne i śliczne. Karolina cięższe, jakby dla zaakcentowania jej charakteru.

AineNiRigani napisał:

poza tym barwnik zawsze był drogi (a czerwien przez dłuższy czas zarezerwowana jedynie dla władców W czasach JA już to nie obowiązywało - to taka dygresja. ),

Jakość barwnika windowała cenę, ale w czasach o których piszemy to nie ze względu na cenę barwnika panienki ubierały się na jasno. Chodzi bardziej o obyczajowość : biały=niewinny, jaskrawe kolory ubrań kojarzyły się dość nieciekawie (mówiąc dosadnie : kojarzono z aktorkami i prostytutkami - w tamtych czasach nie wiadomo kogo uważano za więcej "kobiety upadłe" ).
Oczywiście w wyższych sferach swoboda w kolorach była większa (bogatym wybaczało się więcej niż średniej czy zubożałej szlachcie, o biedniejszych nie wspomnę), nie trzeba było być mężatką, żeby mieć suknię w zdecydowanym kolorze. Ale jak ię było "ze średniaków" to lepiej było ię nie wychylać i nie zakładać czerwonej kiecki na bal, żeby nie narazić się na nieprzyjemności.
No i tak jak wspomniałość - czasy JA to już zdecydowanie nie czasy gdy czerwień była zarazerwowana dla króla...
WSą to jednak wciąż czasy, gdzie czerń jet zarezerwowana np. dla duchownych i żałoby. Nikt nie sprawiłby sobie czarnej (dziś uważanej za elegancką) sukni balowej ot tak bo "czarny jet elegancki i wyszczupla" .

[Edytuj] - po prawej na dole

A ja przyznam, że troszkę rozczarowałam się tą ekranizacją... myzyka, aktorzy jakos mnie nie przekonują. Zaznaczę, że ogladałam ekranizacje z 2005 i 1995 i czytałam książkę. W serialu Elzbieta wydaje mi się troszkę za "stara" jak na 21 lat. Jane była najładniejsza z wszystkich panien, a jak dla mnie to wyglądała dość "męsko" Pan Darcy.... no coż kazda przyzna , że jest powalający:) uwielbiam jak wywraca swoje oczka kiedy cos go irytuje Także bardziej skłaniam się do ekranizacji z 2005

A znowu przypomnę to co w Dumie 2005 zrobili Bingley'owi.
Taki był skromny, sympatyczny i inteligentny u JA, a w filmie widzimy debila, który wciąż szczerzy ząbki.

Ha! ja najpierw czytałem, a potem był serial. W efekcie film oglądałem "przygotowany i uświadomiony". Może dlatego film tak wiele tracił. Choć w sumie, gdy przyszło odgadywać jak się ma rzeczywistość filmowa do powieści, to o wiele bardziej bawiło mnie bollywoodzkie B&P.

sandra napisał:

Dione widze, ze dosc smialo używasz pewnych określeń. Jak dla mnie zbyt śmiało Bingley jest uroczo zakochany i speszony urodą Jane a niektorzy w takich chwilach mówią od rzeczy, bąż przekrecaja wyrazy, bądź seplenią. Taki mały stresik miłosny - wiec ja go usprawiedliwiam w pełni. Chodzi tu o przekaz...facet się zakochał na maxa i stracił głowę, widać to w jego oczach

Pak4 twierdzisz ,ze czas tutaj ma duze znaczenie.... zgodze sie z tym. Ja po obejrzeniu 2005 chcialam sie czegos wiecej dowiedziec o bohaterach dlatego sięgnęłam do książki.

Nie zrozumiałaś o co mi chodziło. Ja czepiam się głównie jednej filmowej sceny. Jest to jakaś rozmowa tocząca sie chyba w Netherfield, Bingley siedzi na kanapie, nie odzywa się tylko przez całą rozmowę (swoją droga wcale nie aż tak zabawną) śmieje się jak na ostrych prochach. Poza tym w filmie często prezentuje taki rodzaj śmiechu. Nawet tracąc głowę z milości nie zachowuje się aż tak. Tym bardziej momenty, które mnie aż tak zeźliły nie mają związku z uczuciem do Jane. Zakochany i speszony Bingley owszem, ale nie ogłópiały. Ja mam książkowe przekonanie, że był to człowiek skromny, sympatyczny i ... inteligentny - JA to podkreśla, zarówno własnymi słowami, jak słowami Lizzy i Jane. Jane mogła być zaślepiona, ale nie Lizzy. Ona takie zachowanie zauważyłaby od razu i raczej by się jej nie spodobało. Wesoly Bingley - tak, Bingley chichotek - nie.

Choć jedna rozumie moje oburzenie

Dione - JA JESTEM ZA TOBA JAK KARUSEK ZA ANIELKA!!!
Ale sie juz nie wypowiadałam po raz kolejny, nie tylko aby nie powielać wypowiedzi, ale żeby znowu nie było jaka to jestem przeciwko tej "ekraqnizacji". Bo jestem przeciwko nazywaniu tego filmu ekranizacją.
E basta!!

Debil może nie, ale TEN śmiech nazwać można uroczo debilnym. Mnie się to trochę z czkawką skojarzyło.... W komedii może to by było świetne ale przy znajomości oryginału..wiadomo. Nie sposób uwierzyc, że Darcy traktował go poważnie. A specjalnie dla Aine możemy mówić "film dość wiernie oparty na kanwach powieści Jane Austen" ;P

Wybaczcie dziewczyny, ale o czym toczy sie tu dyskusja??? Jesli dobrze rozumiem, jest to temat do obgadywania serialu z 1995r. Wiec o jakim Bingleyu debilu my rozmawiamy??? Prosze, zebyscie sie troche bardziej trzymaly tematow, ok?
Bo przyznam szczerze, Bingley z 1995 moze nie jest specjalnie powalajaco inteligentny, ale nigdy nie nazwalabym go jasiem fasola. I on naprawde jak jest zakochany to ladnie mu z tym .

Popieram Loanę. Bingley z 95 był naprawdę uroczy, ale ten z 2005 to..... ja już nie będę komentować, bo znowu ktos powie, ze przesadzam