Ogród Jane Austen

Ale ja spóżniona jestem. dopiero teraz przeczytałam piękny fragment przetłumaczony przez Caroline, dziekuję.
Dom na wrzosowisku Sparkhouse (2002) oglądałam na BBC Prime i bardzo mi się podobał.
http://www.jrinla.com/BBC-Masterpiece-r … house.html
Film ten był trochę porównywany do współczesnych Wichrowych Wzgórz, gdzieś wkleiłam streszczenie i recenzje.

Ufff, Gitko, ale piękne zdjęcie wrzuciłaś :-) Mnie się też podobał, tylko ciągle nie umiem zrozumieć wyboru Carol! Nie wiem, ile w tym było "Wichrowych Wzgórz" - myślę, że raczej w postaci głównej bohaterki, bo już jej wybranek Heathcliffa nie przypominał. Tylko czytał fragmenty powieści Bronte, o ile pamiętam. Ciekawe przedstawienie rodziny, takiej kompletnie toksycznej, z ojcem pijakiem. No i ciekawa postać Johna Standringa (i tu naprawdę nałóg mnie nie oślepia, bo serial widziałam jeszcze przed "N&S", w czasach, kiedy myślałam, że są faceci bardziej interesujący niż boski RA i wydawało mi się, że RA ma długi nos - więc były to zamierzchłe czasy ;-))

Przy okazji - zagłosowałam wreszcie dziś na "N&S" na filmwebie. Przy okazji zauważyłam, że osoba pojawiająca się jako Richard Armitage (III) to nikt inny, tylko też chyba nasz Ryś, bo tam jest odnośnik do filmu "Frozen".

Basiek tu jest stronka na FilmWebie
jupi już 11 głosów a wynik głosowania całe 10 jest!

http://www.filmweb.pl/Film?id=184043
Richard ma tylko :cry: 6

http://www.filmweb.pl/Richard,Armitage, … ,id=281769

A nasza Margaret Daniela Denby-Ashe
tylko 1 oczywiście mój :x

http://www.filmweb.pl/Daniela,Denby-Ash … ,id=203179

Mama Richarda też ma malutko
SinĂ?ad Cusack
http://sinead.cusack.filmweb.pl/Sin%E9a … n,id=40737

A mój kochany Brendan Coyle
to juz nawet nie mówię
http://www.filmweb.pl/Brendan,Coyle,fil … ,id=107825

Ja się nie moge napatrzeć na Sinead Cusack. Znałam ja wcześniej i zawsze podziwiałm jej delikatna urodę - grała piękną, ciepłą panią toskańskiego domu w Ukrytych pragnieniach (jeden z najładniejszych wizualnie filmów jaki znam) i pamiętam ją przed laty jako Olivię ze spektaklu "Wieczoru Trzech Króli" BBC. A tu raptem taki "smok" - baba twarda jak stal, o zaciętej twarzy, chłodnym spojrzeniu, chropawym głosie. Jestem pod wrażeniem i lubie ją jeszcze bardziej. Czy ona ma coś wspólnego z Johnem i Joan Cusack? Ich też lubię bardzo.

Oj tak, tak! I te wiersze pisane na skrwakach papieru i natychmiast palone i czerwona ziemia i przepiękna Liv Tyler... Lubie ten film, a Sinead tam była wspaniała, ale kompletnie różna niż pani Thornton. Podziwiam speców od castingu - skąd oni wiedzą?

tu RA jakoś tak przymulony

A panią Cussak mogę lubić ale teściowe takiej to w życiu bym nie chciała

Ostatnie ciasteczko z tej serii.

Nieudane oświadczyny cz. 6 (Rozdział XXVI „Mother and son” s. 245)
W końcu jego kroki! Usłyszała je choć kończyła zdanie, gdy jej oczy przebiegały po stronie a pamięć mogła mechanicznie powtórzyć słowo po słowie – usłyszała jak wchodzi do hallu. Jej wyostrzone zmysły mogły zinterpretować każdy dźwięk, teraz był przy wieszaku na kapelusze, teraz w drzwiach pokoju. Dlaczego się zatrzymał? Niech dowie się najgorszego. Ale jeszcze trzymała głowę opuszczoną nad książką, nie spojrzała w górę. Podszedł do stołu i stanął tam nieruchomo czekając aż skończy akapit, który najwyraźniej ją zaabsorbował. Z wysiłkiem spojrzała w górę.
‘I co, John?’
Wiedział, co znaczy to krótkie pytanie. Przygotował się na nie. Chciał odpowiedzieć żartem, gorycz w jego sercu pozwoliłaby mu na to, ale jego matka zasługiwała na więcej. Podszedł do niej z tyłu, tak by nie widziała jego spojrzenia i przechylając jej szarą, kamienną twarz pocałował ją szepcząc:
‘Nikt o mnie nie dba, nikt mnie nie kocha oprócz ciebie, mamo’
Odwrócił się i stał opierając głowę o gzyms kominka, łzy cisnęły się do jego męskich oczu. Wstała chwiejąc się. Po raz pierwszy w życiu ta silna kobieta zachwiała się. Położyła ręce na jego ramionach, była wysoka. Spojrzała mu w twarz, zmusiła go by spojrzał na nią.
‘Miłość matki jest dana przez Boga, John. Trwa wiecznie. Miłość dziewczyny jest jak kłąb dymu, zmienia się z każdy wiatrem. Nie chciała cię, mojego chłopca, nie chciała cię?’
Zacisnęła zęby, pokazując je jak pies na całej długości. Potrząsnął głową.
‘Nie jestem dla niej dość dobry, wiedziałem, że nie jestem.’
Cedziła słowa przez zęby. Nie usłyszał co powiedziała, ale jej spojrzenie pozwalało domyśleć się, że było to przekleństwo, jeśli nie coś równie ordynarnego, ucichła jakby nigdy nie zostało wypowiedziane. A jednak jej serce podskoczyło na myśl, że znów należał do niej.
‘Mamo’ powiedział pospiesznie ‘Nie mogę słyszeć ani słowa przeciwko niej. Oszczędź mi tego, oszczędź! Jestem bardzo słaby w moim bólu. Wciąż ją kocham, kocham ją bardziej niż kiedykolwiek.’
‘A ja ją nienawidzę’ powiedziała pani Thornton niskim, zaciętym głosem. ‘Starałam się nie nienawidzić jej, gdy stanęła między mną a tobą, bo, mówiłam sobie, ona uczyni go szczęśliwym i oddałabym swoje serce za to. Ale teraz nienawidzę jej przez wzgląd na twoje cierpienie. Tak, John, nie masz potrzeby ukrywać przede mną zbolałego serca. Jestem twoją matką, urodziłam cię i twój smutek jest moją agonią, jeśli ty jej nie nienawidzisz, ja owszem!’
‘W takim razie mamo, zmuszasz mnie bym kochał ją jeszcze bardziej, traktujesz ją niesprawiedliwie i ja muszę to zrównoważyć. Ale dlaczego rozmawiamy o miłości i nienawiści. Ona o mnie nie dba, to wszystko... i zbyt wiele. Nie podejmujmy już tego tematu. To jedyna rzecz, jaką możesz dla mnie zrobić w tej sprawie. Nigdy więcej nie rozmawiajmy o niej.’
‘Z całego serca! Chciałabym tylko by ona i wszyscy jej bliscy zabrali się tam, skąd przyjechali!’
Stał nieruchomo wpatrując się w ogień jeszcze przez minutę lub dwie. Jej zimne, zamglone oczy wypełniły się niechcianymi łzami, gdy patrzyła na niego, ale wydała się równie cicha i surowa jak zwykle, kiedy przemówił.’
‘Wydano nakaz przeciwko trzem ludziom za spiskowanie, mamo. Wczorajsza awantura pomogła zdławić strajk.’
Imię Margaret więcej nie pojawiało się między panią Thornton a jej synem. Wrócili do zwykłych rozmów, o faktach, nie o opiniach, tym bardziej o uczuciach. Ich głosy i tony były spokojne i chłodne, ktoś obcy mógłby odejść z myślą, że nigdy nie widział tak lodowatej obojętności między tak bliskimi krewnymi.

No i tu o pani Thornton:
Cedziła słowa przez zęby. Nie usłyszał co powiedziała, ale jej spojrzenie pozwalało domyśleć się, że było to przekleństwo, jeśli nie coś równie ordynarnego, ucichła jakby nigdy nie zostało wypowiedziane. A jednak jej serce podskoczyło na myśl, że znów należał do niej.[...]
A ja ją nienawidzę’ powiedziała pani Thornton niskim, zaciętym głosem.

Ale tu jest inaczej, bo cierpi wraz z nim:
Jej zimne, zamglone oczy wypełniły się niechcianymi łzami, gdy patrzyła na niego, ale wydała się równie cicha i surowa jak zwykle

Z pewnoscia targaja nia sprzeczne uczucia, tak samo jak mna, kiedy o niej mysle.

To prawda, jak to czytam, to slysze glos Hannah i Johna czyli Sinead i Richarda i widze ja jak trzyma jego glowe w swoich dloniach i mowi o milosci matczynej i dziewczecej..

‘Miłość matki jest dana przez Boga, John. Trwa wiecznie. Miłość dziewczyny jest jak kłąb dymu, zmienia się z każdy wiatrem.
[URL=http://img286.imageshack.us/my.php?image=055b0uc.jpg][/URL]

Carolciu czy to znaczy, że jutro już ja? 8O

Hehe

Basiek tu jest stronka na FilmWebie
jupi już 11 głosów a wynik głosowania całe 10 jest!
http://www.filmweb.pl/Film?id=184043
Richard ma tylko :cry: 6
http://www.filmweb.pl/Richard,Armitage, … ,id=281769
A nasza Margaret Daniela Denby-Ashe
tylko 1 oczywiście mój :x
http://www.filmweb.pl/Daniela,Denby-Ash … ,id=203179
Mama Richarda też ma malutko
SinĂ?ad Cusack
http://sinead.cusack.filmweb.pl/Sin%E9a … n,id=40737
A mój kochany Brendan Coyle
to juz nawet nie mówię
http://www.filmweb.pl/Brendan,Coyle,fil … ,id=107825

Gitko, nadrobiłam już zaległości i zagłosowałam na wszystkich - same 10, bo cała ta czwórka w filmie mnie zachwyciła :-)

Jaki obraz dziś na Twoim avatarze?

GosiuJ Richard Armitage (III) to nie nasz Rysiek
http://www.imdb.com/name/nm1836500/
może na FilmWebie coś pomylili
Tu jest nasz Rysiek
http://www.imdb.com/name/nm0035514/

OK, zwracam honor, to nie nasz Rysio, rzeczywiście :-) Nasz Ryś młodszy i przystojniejszy :-)

Ostatnie ciasteczko z tej serii.

Już o tym mówiłam, jeden z moich ukochanych fragmentów. Byłam ciekawa, jak przetłumaczysz i oczywiście Twoja wersja mnie zachwyciła :-)
Niezwykle emocjonalnie odbieram ten fragment, w ciągu ostatnich dni czytałam go dziesiątki razy. Oddaje charakter pani Thornton (A jednak jej serce podskoczyło na myśl, że znów należał do niej), pokazuje bezmiar miłości Johna do Margaret i otchłań jego rozpaczy po odrzuceniu... Ojejku, nie mogę mówić o tym bez emocji, nie umiem, ta scena jest genialna w książce i w filmie, kocham Thorntona w tej scenie! Kocham Armitage'a za to, jak to zagrał!