Ogród Jane Austen

Kiedyś w większym gronie rodzinnym oglądaliśmy jakiś film. Kilkuletni kuzyn przechodził obok i gdy w telewizorze padła kwestia typu
"- Będę Cię kochał całe życie"
on wypalił:
"- Mr. Muscle cię wyręczy"

1. Ja dzieci nie mam, ale przez 2 lata pracowałam jako opiekunka (roczna dziewczynka i 3-letni chłopczyk). Jurek-filozof był moim ulubieńcem. Jego bożyszcze był mój brat, którego nie znał osobiście. Ale jak się dowiedział, że brat ma warsztat a w nim szlifierę, wiertarkę, młotek, piłę, kosiarkę - stał się dla małego niedościgniętym idolem.
Kiedys sobie rozmawiamy i widzę, że Jurek intensywnie myśli (tak czoło marszczy wtedy ) powiedział najpierw
- skoro Twoj brat ma te wszystkie narzędzia i młotek i szlifierę i kosiarę, to na pewno sam sobie kroi.
Przyznam, ze mnie ciutke zamurowało. Co na Boga sobie kroi? Kable (rozmawialiśmy o komputerach)? Deski? Trawę?
- Jureczku co sobie kroi?
- no na pewno sam sobie chlebek koroi (tutaj powstrzymałam śmiech, żeby maluchowi przykro nie było)
- tak, bierze najwiekszy nóż jaki jest w kuchni i całkowicie sam sobie kroi chlebek
Nóż zafascynował Jurka i widze że dalej myśli. W końcu czoło się rozpogodziło i mówi:
- no to skoro on ma wiertarę, flifierę, kosiare, młotek i sam sobie chlebek kroi, to na pewno go zjada ze skórkami.
Nie wytrzymałam - uciekłam do łazienki

2. Z kolei synek mojej koleżanki odmówił jadania ryb, bo "zdechniętych on nie chce"

3. 4-letnia córeczka przyjaciółki słysząc, aby uważała przy prezentach, bo Mikołaj ma mało pieniążków, a musi wszystkim dzieciom dać prezenty, uświadomiła matkę, że się nie zna, bo Mikołaj ma fabrykę i sam robi zabawki

4. A na forum znalazłam historię o obchodach rocznicy śmierci T. Kościuszki, które doprowadziły do depresji małego patriotę. Cały dzień płakał i płakał. W końcu z niego wyciągnęli, ze płacze bo zmarł Kościuszek. Ten co pantofelka zgubił

Nie wiem czy historia jest prawdziwa, opowiadali ją znajomi a dotyczy ich znajomych (więc może być różnie). Rzecz działa się jakieś 15 lat temu.
Ci znajomi moich znajomych mieli synka który nie bardzo chciał zacząć mówić. 2 lata - nic. 3 lata - nic. Martwili się tym, obeszli wszystkich lekarzy w swoim mieście, potem najlepszych specjalistów w kraju i nic. Gdy chłopiec miał już prawie 4 lata, i pojawił się młodszy braciszek, udało się im nawiązać kontakt z jakimś specjalistą z Francji. Umówili się z nim i mieli już termin wizyty w Paryżu. Któregoś dnia matka zostawiła starszego "niemowę" w pokoju z malcem i robiła coś w kuchni. Malec zaczął płakać, ale matka była zajęta i nie słyszała. W końcu starszy chyba się wkurzył, przyszedł do matki i MÓWI coś w ten deseń: "Co ty sobie k**** myślisz? Ten k**** się drze a ty nie słyszysz?" Matka zemdlała...

Moja chrześnica Emilka jechała z mamą po zakupy i namawiała swoją ciocię (inna nie mnie) aby jechała z nim. Ciocia odmawiała zasłaniając się brakiem pieniążków, czasu itd itp. aż w końcu powiedziała, że nie ma żadnych potrzeb żeby jechać po zakupy. Na to Emilia patrząc na jej pęknięte lekko klapki "No wiesz co ciocia, a klapki to kiedy sobie wreszcie nowe kupisz?"

Ta sama ciocia robiła naleźniki podrzucając je do góry. Emilia patrzyła na nią zachwycona w w końcu powiedziała "Ciocia kujcze (nie mówi "r") jeszcze ci dac jowej o możesz w cyjku występywać".

Synek mojej koleżanki bawił się z nią wymieniając imiona wszystkich wujków i cioć. Jak doszło do wujka, którego imienia zapomniał zapytany: "no jaki to wujek, ten od Marty?" długo myślał aż wypalił "wujek specialny". Odtąd owy wujek ma taki pseudonim.

Mój 10-letni syn, kiedy robiłam mu wykład na temat tego, że nie uważa na lekcji (i sama "nakręcałam" się tym, co mówię - więć gadałam coraz głośniej) podszedł do mnie, pogładził mnie łapką po policzkach i stwierdził: Mamuniu, nie irytuj się tak, bo będziesz mieć zmarszczki.

To stara historia. Moja mama opiekowała się kiedyś moim małym kuzynem i Patryczek kładąc się spać poprosił dość niewyraźnie (problemy z dykcją) o mapę. Potem z nią zasnął w ramionach; jego mama po przyjściu do domu wyjaśniła, że chodziło mu o małpę- jego starą maskotkę. A tak musiał się zadowolić atlasem ze zbiorem map.

A ja wczoraj byłam świadkiem uroczej scenki jak odprowadzałam przyjaciółke na dworzec
Chłopczyk tak na oko 3-letni bawił się z bratem i psim podrostkiem flakiem ktory kiedyś był piłką. W pewnym momencie podrostek zabrał flak i ruszył wgłąb ogrodu. Dzieciak za nim. Pies zasłania i nie chce oddać. Chłopczyk poskarżył się bratu, a ten nic. Znowu próbuje odebrać psu flaka, a ten zasłania ciałem, podwarkuje i za cholere nie chce oddac.
No wiec dzieciak w ryk. Jak sie rozpłakał to pies tak na niego spojrzał dziwnie, wział flaka oddał mu, trącił nosem w rękę, polizał po nosie, i zachęcił do zabawy.
A ja do końca drogi do domu chusteczke wyżymałam.

ojoj ale się dawno tak nie popłakałam ze śmiechu jak czytając wasze anegdotki

dodam swoje

Córka mojej psiapsiółki zawsze uwielbiała rozmawiać przez telefon i chętnie monopolizowałaby telefon gdyby mogła. Któregoś dnia mama nie chciała jej oddać słuchawki mówiąc coś w stylu, że chce porozmawiać bo to jej siostra. Na to dziewczynka "to moja siostra", na to jej mama "nie, to moja siostra", na to dziewczynka z rozdzierającym płaczem "nie mam siooostry"... dodam, że mała nie mogła mieć więcej jak 3 lata, bo potem siostrę już miała

Moj dizesiecioletni brat natchniony pewnego razu patriotyzmem zaczal wyspiewywac hymn. Gdy doszedl do wersu "Dal nam przyklad Bonaparte..." urwal i zaczal sie na glos zastanawiac:
-Bonaparte to jak mial na imie? Jozef czy Jan?
-Napoleon - odparlam zaraz, umierajac ze smiechu.

Ale się uśmiałam przy tym wątku, dzięki Dziewczyny

Ja krótko: mój obecnie 2,5-latek mówi do swojego wujka (Jurka) - przepraszam za wyrażenie "hujek julek", będąc przekonany, że tak ma być. Na nic się zdają poprawki

Z kolei starszy syn, gdy był mały, mówił "jecham" itp. Z tego wyszło kiedyś "wyjechuję" wykrzyczane przy sąsiadce, w trakcie jazdy na rowerku.

pozdr. m.

jak dla nie mie moze byc za duzo natychmiastowa poprawa humoru

Ja pamiętam jak bylam na ślubie mojego wujka majac 10 lat.
W trakcie przygotowań zaczęłam obserwować malującą się ciocię (pragnę zaznaczyć iż dosyć mocno się malowała). Patrzyłam i patrzyłam po czym spytałam :
- ciociu a czemu ty sie malujesz?
- żeby ładnie wyglądać
- ale po co?
- jak to po co?- spytała ciocia, na co ja :
- no bo ty masz już męża...

Ale się uśmiałam przy tym wątku, dzięki Dziewczyny

Ja krótko: mój obecnie 2,5-latek mówi do swojego wujka (Jurka) - przepraszam za wyrażenie "hujek julek", będąc przekonany, że tak ma być. Na nic się zdają poprawki

Z kolei starszy syn, gdy był mały, mówił "jecham" itp. Z tego wyszło kiedyś "wyjechuję" wykrzyczane przy sąsiadce, w trakcie jazdy na rowerku.

pozdr. m.

mój ma prawie 3 lata, ale nie mówi zbyt dużo, głównie onomatopejicznie:
dzidzia A to jego ulubiony dziadek Andrzej, a zdanie którym zakasował moją koleżankę brzmiało:
Ja wum dzidzia bum. co w wolnym tłumaczeniu oznacza
Chcę jechać autem dziadka.