Ogród Jane Austen

Przewrażliwona masz być prawo, poza tym masz inny punku widzenia.
Mi sie film podobal i odstępstwa mnie nie raziły, powiem więcej jestem skłonna przyjąć jeszcze większe odstępstwa jeżeli tylko nowa ekranizacja mnie czyms zaskoczy. Ta z 2005 r. zaskoczyła mnie pozytywnie, a w serialu z 1995 r. ekranizacji prawie doskonałej zmieniłabym parę scen, które były zbyt "nieśmiałe".

Np. drugie oświadczyny. Takie nijakie bez namiętności. Szli obok i trudno było doszukac się tam choćby iskierki.

Mnie się ten film bardzo podobał: wieczór w kinie w towarzystwie zachwyconych pań od 16 do 40 wspominam do dziś jako uroczy (jednej pani nie przypadła do gustu uroda pana Darcy, ale de gustibus...). A mimo to przyjmność mieszała mi się z irytacją w każdej scenie. Nie będę się (na razie) czepiać kwestii kostiumowych, obyczajowych, drobiowych oraz świńskich, bo uważam, że mimo wszystko realizatorzy osiągnęli ładny efekt: film jest żywy, świeży i budzący emocje, a o przecież chodzi. No i bardzo współczesny. I chyba tu jest pies pogrzebany. Wygląda mi na to, że scenarzyści nie bardzo docenili inteligencję współczesnego widza i dla jego potrzeba spłycili potwornie materiał.
Chodzi mi o to, jak potraktowano postaci Elżbiety i pana Darcy. To są dwie złożone, wielowarstwowe, bogate osobowości. Historia ich miłości jest prawdziwą drogą przez mękę odrzucenia, niezrozumienia, walki wewnętrznej, cierpienia, odmiany spojrzenia na siebie samego, na świat, na otoczenie i swoją w nim rolę. Na początku powieści oni są innymi osobami niż na końcu. Tymczasem film oferuje nam historię o ludziach, którzy zakochali się w sobie od pierwszego wejrzenia, ale sie nie zrozumieli, jak sobie już wszystko wyjaśnili, to mogli sie kochać bez przeszkód. Jest w tym wszystkim romantyzm, pasja, emocje,wzruszenie, dużo pieknych obrazów, to wszystko, co naprawdę chwyta za serce, ale nie ma ani dumy ani uprzedzenia. Wolałabym, żeby Joe Wright zrobił jak Forman z Niebezpiecznymi związkami: dał tytuł "Lizzy i Darcy", albo "Pierwsze wrażenia", albo "Niesmiały i obrazona" i nie powiedziłabym ani słowa krytyki. A tak szkoda mi trochę niewykorzystanych możliwości.

Ja niestety nie miałam jeszcze okazji ogladać nowej ekranizacji filmu, ale zgodzę sie z dziewczynami,że scena oświadczyn ( 1995r. ) mogłaby wyglądac troszeczkę inaczej tak bardziej romantycznie.

No bo oni tak tam wygladaja, ze ślimaki same sie rzucają w oczy

ale czy ślimaki są w stanie podgryzać korzonki? wydaje mi się że one sięgają tylko do tego co widzą

Np. drugie oświadczyny. Takie nijakie bez namiętności. Szli obok i trudno było doszukac się tam choćby iskierki.

Chocby iskierki??? jak dla mnie ta scena cala iskrzy! Lizzy jest tak oniesmielona, ze nawet nie jest w stanie Darcy'emu powiedziec ze go kocha - mowi tylko o uczuciach, ktore sa teraz zupelnie inne niz byly w marcu, gdy ja pierwszy raz prosil o reke. Poza tym oboje byli tak zszokowani i oszolomieni, ze nawet nie mieli odwagi na siebie spojrzec... ja sie rozplywam na tej scenie (obok mnie sa bardzo podobne pola, a moja wyobraznia jest nieograniczona ). A tak w ogole to w ksiazce pan Darcy przyznaje ze nie potrafi mowic o uczuciach. Gdyby kochal Lizzy mniej, moze by mu przyszlo to latwiej, ale ze kocha ja bardzo, nie jest w stanie jej tego powiedziec (sam cos mowi w tym stylu... nie mam niestety ksiazki przy sobie - mama moja czyta ja obecnie, wiec nie moge zacytowac).
[/code]