Ogród Jane Austen

Niech ci obrażeni na uczniów sie wyniosą

Święte słowa! To, że uczniom dokładnie nic się nie chce, to w ogromnej mierze wina nauczycieli bez powołania. Mało który łepek ma pomysł na siebie i skrystalizowane zainteresowania. To dobry nauczyciel powinien wyłapać w każdym uczniu to "coś", bo przecież każdy ma jakiegoś "cosia", tyle, że każdy trochę innego, mniejszego i wiekszego.
Ewcia, a Ty uczysz w szkole muzycznej?

Święte słowa! To, że uczniom dokładnie nic się nie chce, to w ogromnej mierze wina nauczycieli bez powołania. Mało który łepek ma pomysł na siebie i skrystalizowane zainteresowania. To dobry nauczyciel powinien wyłapać w każdym uczniu to "coś", bo przecież każdy ma jakiegoś "cosia", tyle, że każdy trochę innego, mniejszego i wiekszego.

święte słowa... ale bardzo mało jest takich nauczycieli z powołania... sama mam kilka znajomych osób w tym światku ... to wiem... poza tym uczniowie teraz są tak rozwydrzeni (przykład idzie z domu), że trzeba mieć nie lada charyzmę, aby nad nimi zapanować....

także chylę czoła przed wami.... nauczycielkami

Nauczyciele się wypalają - to prawda stara jak szkoła. .

A ja się z tym nie zgadzam. Nauczyciele kapcanieją na stare lata ,gdy idą na emeryturę Wiem coś o tym , bo moja mamusia też jest nauczycielka ( jest niemozliwa na emeryturze)
To my z dzieci wyssysamy dobra energię ( dzieci tylko taka posiadają ) a gdy juz przestajemy pracować to brak nam tej energii
Takie z nas wampiry
A co do awansu to ja mam pustą teczkę ( może nie do końca )bo ciągle mi szkoda czasu na własna osobę- mam tyle do zrobienia w szkole!! Więc zamiast się chwalic na papierze to ...........
Mowy nie ma żebym zdołała zebrać własną dokumentację
Już jeden staż mi przeleciał

Niech ci obrażeni na uczniów sie wyniosą i zostawia miejsca tym którzy maja pomysł i cos im się chce zrobić
Mnie już na studiach przygotowywano , ze ta praca nie jest łatwa. lekka i przyjemna
Staram się więc wyssać z tego jak najwięcej przyjemności
Mimo wielu lat pracy uwielbiam patrzeć na te skupione buzie
Zreszta sama szkoła jest barwna
Z wielką chęcią uczę, ale nienawidze dokumentacji

Mogę się podpisać pod tym, co mówisz - nie lubię papierków, w większości to tylko sztuka dla sztuki, ale też uwielbiam rozmawiać z uczniami, pokazywać im nowe rzeczy, poznawać ich pasje. Ta praca jest wielkim wyzwaniem, ale także wielkim zaszczytem w moim mniemaniu - móc pomagać młodym ludziom w rozwoju, nawet jeśli to tylko jakiś procent uczniów. No tak, górnolotna się zrobiłam, ale co tam ;-)

Numer mojej komórki jest zastrzeżony - nie mają jej ani uczniowie, ani dyrekcja ;-) Nie ma mowy, wcale nie chę być osiągalna cały czas. Praca ma byc oddzielona od życia osobistego.
I ja mam jednak inne doświadczenia, uważam, że to uczniowie wysysaja z nas energię. Wysysaja, przeżuwają...Też pochodzę z nauczycielskiej rodziny, mam dookoła siebie samych nauczycieli , rodzine, przyjaciół - różnorodny materiał do obserwacji. Kłócić się jednak nie będę :-) Cieszę się, że taka z Ciebie optymistka. :-) Ja zawsze miałam skłonności do postrzegania świata w ponurych barwach.
Teraz przeczytałam pozostałe wiadomości i chyba stwierdzam, że cyniczka ze mnie...a wy idealistki. Nie udowodnię wam, że pracuję dobrze, bo niby jak? Mam zawsze uczniów, którzy doceniają moją pracę. Mam nawet taką uczennicę, która uważa, że zmieniałm jej życie w pozytywnym sensie, mam takie z którymi utrzymuje kontakt, mimo że sa w szkołach średnich. Pożyczam ksiązki, dyskutuję o filmach, zyciu. A jednak...uważam, że nie należy się za bardzo angażować. To na dłuższą metę szkodliwe. Stasia Bozowska nie jest moim wzorem bynajmniej. ;-)

Mój syn chodził do szkoły gdzie dyrektorką była polonistka, która uczyła jeszcze mojego brata i mnie. Na wywiadówkach grzmiała na wszystkich rodziców po imieniu, bo sie okazało, że prawie wszystkich kiedyś uczyła i dziwnym trafem niemal wszystkich pamiętała! I tym sposobem rodzice trzęśli się przed nią jak dawniej i jak teraz trzęsły się ich dzieci, ale muszę przyznać, że bez najmniejszych obaw posyłałam swoje dziecko do tej szkoły, bo wiedziałam, że "Siwa" nad wszystkim ma pieczę. Niesamowita kobieta!
Niestety teraz w jego gimnazjum nie ma juz nikogo z taką charyzmą ;-)

taaaak , Ĺźeby im sie tak chcialo jak sie nie chce

Zeby problem był tylko w tym, ze im sie nie chce, to myślę, że byłoby to tylko część biedy - może spora, ale część Migotko. Dzisiejsi uczniowie, mimo często najszczerszych chęci nie potrafią przebrnąć sensownie przez gąszcz reguł, znaczeń, stylów, planów wypowiedzi itp. Oni nie potrafią tego połapać. Jeśli nie ma wzorca porozumiewania sie po polsku w domu, jeśli nie czytają ksiązek, nie oglądają dobrych filmów, programów, to nauczą się pisać po polsku tylko na tych kilku godzinach w szkole. A wyobraźnia? Skąd? Z gierki komputerowej, durnej kreskówki czy z CD Action?