Ogród Jane Austen

Chyba sobie kalendarzyk emisji stworze oczywiscie filmow z Colinem

hehe, tym bardziej muszę to zobaczyć! Obejrzałam wczoraj po raz kolejny Valmonta (nabyłam Galę w tym celu). Jaki Colin tam był młody i jak często się śmiał! Może ta wersja jest mało kanoniczna w porównaniu z Niebezpiecznymi związkami, ale ja ja uwielbiam za lekkość i wdzięk. Scena pisania listu jest warta wszystkich pieniędzy

Scena z listem jest świetnie zagrana, ale nie jest moją ulubioną. Może jestem dziwna, ale mam jakiś szczególny sentyment do sceny kiedy po wspólnie spędzonej nocy, Meg Tilly robi zakupy na bazarze. Tyle jest w niej miłości i troski o ukochanego, oglądałam ją kilka razy. Bardzo smaczna jest ta scena, w przenośni i w rzeczywistości ;-) i ładnie jest nakręcona...

Bardzo tez lubie scene tanca, te spojrzenia zarowno jej jak i jego, widac, ze to cos glebszego miedzy nimi.

No a ja jakoś nie bardzo. Ona rzeczywiście omdlewajaca, ale tańczy z tak dziwnie rozczapierzonymi palcami, nie wiem czy to zamierzone i co miało oznaczać, ale wygląda bardzo niezgrabnie i tak mało tanecznie...

Czy my te sama scene ogladalysmy?

To obejrzyj jeszcze raz. W momencie jak się do siebie zbliżają ona ma takie okropnie rozczapierzone łapy. :?

Bo to ma wyrazac takie pelne oddanie i dlatego
No Love silną i gleboką.

No chyba, Ĺźe tak... ale nie zachwycam siem...

Przeciez otwarte dlonie maja znamionowac (oprocz braku zlych zamiarow) pelna otwartosc i zaufanie.
Ale ja bardziej sie skupilam w tej scenie na spojrzeniach.

Oj Trzykrotko tak.
Mnie tez serce sie krajalo ....
Oj draniutek z tego Valmonta

Draniutek.... Boże, zeby mnie tak ktoś kochał i za takie draństwa jeszcze tak pieszczotliwie nazywał ....
Miłość Gosiowa nie zna granic....

Oj nie zna.
A przeciez i granice nas dziela i morza nawet
To znaczy mnie od niego, bo on to nawet nie wie, ze ja w ogole istnieje :cry: :cry:

Nie płacz, na pewno jakoś to czuje. Przecież my jedna gwardia jesteśmy, młodość w okresie "wczesny Gierek", nie pomnę kto tam u niego na wyspach rządem zawiadował, ale pod tym samym słońcem jeszcze bez dziury ozonowej żeśmy dojrzewali. To musi łączyć.

Z premierow WB to ja dopiero Zelazna dame pamietam, ale to troche pozniejszy okres. Z kolei o Gierku to on pewnie nie slyszal i dobrze.
Co do dziury ozonowej (a raczej jej braku wtedy), to faktycznie ona jedna moze nas laczyc.
ale to tak malo :cry: :cry: :cry: :cry: :cry:

Miasto Nadziei, to nie jest żaden hicior (...) A najfajniejszą ma scenkę w kościele.

Zgadzam się, to nie jest wybitny film, ale w powodzi różnych mniej lub bardziej udanych wyróżnia się na plus - w miarę oryginalny scenariusz, dobre dialogi i sama historia - biedny Anglik wrzucony (dobrowolnie) w świat amerykańskiej prowincji, na której już po kilku dniach wszyscy wiedzą, co mu się przydarzyło ;-) No i kilka świetnych scen - ta w kościele (ona mówi chyba dosłownie, że to jedyne miejsce, gdzie ich spotkanie nie skończy się w łóżku, na co on robi taką minę, że koniecznie to trzeba zobaczyć ;-)) Scena końcowa mi się bardzo podoba, a wcześniej, kiedy tańczą na jakiejś potańcówce i nagle odczuwają nieprzepartą chęć powrotu do domu ;-) I jeszcze parę innych - ogólnie bardzo sympatyczny film, wart polecenia.

Dziewczynki przypominam za niebawem "Miasto nadzieji" na Polsacie!