Ogród Jane Austen

Oj kokieteryjny też nasz Colinek. Coś w stylu "chciałbym, a boję się". Na szczęście się zdecydował i mamy to co mamy czyli wspaniałego darcyego rocznik 1995!
Maleńka (Alison) jesteś wielka!

To tylko świadczy o jego skromności
A te wahania wewnętrzne dobrze o nim mowia. Inny by powiedzial: a co to dla mnie zagrac ta role? Drobiazg! On jednak zdecydowany na nia nie byl. Troche sie obawial i rozumiem ze glownie dlatego, bo Darcy faktycznie nie mowi duzo, jest zwykle milczacy i troche gburowaty.
Colin te postac zdecydowanie ocieplil, moze pomogla w tym Ehle? .
No i faktycznie: jak on mogl nie widziec w lustrze Darcy`ego?
Podoba mi sie fragment, gdy mowi o zaangazowaniu:
"jeśli raz pozwolisz rozwinąć się takiemu zaangażowaniu, to ono zagnieżdża się pod twoją skórą i przestaje być przedmiotem wyboru".
No i ten fragment :
"W końcu wyobraziłem sobie, że zaczynam przywłaszczać sobie tę postać i że teraz jest ona już moją własnością. Od tego momentu myśl, że mógłby to robić ktoś zupełnie inny, zaczęła napawać mnie zazdrością"
Co zreszta mu nie przeszkadzalo niedawno mowic, ze cieszy sie ze Matthew teraz zagra Darcy`ego. No ale to 10 lat pozniej, teraz to juz pewnie jest zmeczony byciem panem Darcy.
Co do wyslawania sie, to po prostu jest to facet na poziomie.
A co do wieku ja juz tez pisalam, ze jest ode mnie na szczescie starszy.
No bo kochac sie w mlodszym ....

skromnośc zawsze ma "coś " w sobie;) a gdyby nie on to kto wtedy na Darcego???

Przyznam, że zbyt mało orientuję się w puli ówczesnej angielskiej sceny akorskiej.

Colin dobrem narodowym, pomnikiem kultury ( :twisted: ), parkiem narodowym świata aktorskiego ( :twisted: :twisted: :twisted: ) i świetnym towarem eksportowym, co widać na tym forum

Wyrobiłam dziś 200% normy, więc będzie i jutro rano odcineczek i pojutrze i popojutrze, i popopojutrze......

Nu prosta stachanowiec :-)

Pamiętacie misia Fuzzy z Muppetów? To ja teraz tak wbiegam na scene i wolam "haya, haya, haya, thank you, thank you, thank you!!!" ;-)
No dobra, a w dzisiejszym odcinku będzie o biedniusieńkim Colinku. Matko jedyna jaki on był biedniutki w tym filmie...nikt go nie kochał, nikt go nie przytulał, nikt z nim nie chciał pogadać.
Porąbane jakieś te Angole, tu Colin siedzi samotny jęcząc cichutko od pragnienia konwersacji, a ci go olewają. Mogłabym zagrać w tym filmie nawet framugę od drzwi na strych byle tylko być na tej próbie czytanej. Tym bardziej, że nie miałabym za wiele tekstu ;-) to mogłabym się Colinkiem biedniusieńkim zająć 8) Ale do rzeczy. Na czym to skończyliśmy?

Jak było w trakcie pierwszej czytanej próby? Crispin Bonham-Carter, pamięta, że był bardzo zdenerwowany wchodząc prosto między dżentelmenów i zobaczył cię tam jęczącego?Wiedziałem, że ktoś to zauważy! Byłem kompletnie przerażony, miałem stargane nerwy, bo to już nie chodzi o tą przerażająco wielką liczbę ludzi i czytanie z nimi, ale także o tę bardzo wysoko podniesioną poprzeczkę. To ogromny stres. Wszyscy mamy tkwić w tym przez 5 miesięcy i martwisz się, że będziesz wciąż oceniany. Czułem się trochę jak wielki słuchacz wszystkich. Inną rzeczą jakiej dowiedziałem się podczas tych czytanych prób było to, że nie znalazłbym żadnej przyjemności w graniu Darcy’ego w radiu. Fizyczny wymiar tej roli jest absolutnie podstawą. On przede wszystkim jest bardzo małomówną osobą i często to czego nie mówi jest ważniejsze od tego co mógłby powiedzieć. W filmie oczywiście możemy zrobić ujęcie jego twarzy i zobaczyć go, nawet kiedy się nie odzywa. Ale nie możesz tego zrobić w radio czy na czytanej próbie; nie możesz powiedzieć „Hej tam wszyscy, będę teraz to robił, a to coś to jest - nic.” W dodatku byłem otoczony przez te wszystkie fantastyczne postaci, które wszystkich rozśmieszały, a ja myślałem sobie „No dobra, jestem nudziarz, nieprawdaż?”
Żadna dusza do mnie nie podeszła. Znałem może jedną albo dwie osoby i rozmawiałem z nimi, ale było tam około 50 ludzi i bardzo niewielu wyrażało ochotę porozmawiania ze mną. Myślę, że dlatego, że grałem Darcy’ego musiałem wykonać bardzo ciężką pracę żeby przekonać tych ludzi, że będę przyjazny podczas filmowania.
Andrew Davies mówi, że chciał opowiedzieć o Darcy’m więcej niż na początku myśleliśmy. Jak próbowałeś to przekazać?
Nie możesz tak naprawdę wejść do pokoju i zacząć grać, wykonać cały szereg najróżniejszych ambitnych numerów, dlatego, że Darcy by tego nie zrobił. Ale NIE robienie czegokolwiek jest najtrudniejszą rzeczą w aktorstwie. Pamiętam, że jak zaczynałem, to myślałem, że będę musiał zebrać się w sobie na bardzo żywe, dynamiczne i zróżnicowane przedstawienie, a następnie nie zagrać tego wszystkiego. Na przykład w pierwszej balowej scenie, muszę wejść i być urażonym, złym, onieśmielonym, rozbawionym, przerażonym, zatrwożonym i jednocześnie wszystkie te uczucia utrzymać wewnątrz wykorzystując bardzo wąski zakres środków wyrazu, żeby móc pozostać tajemniczym, bo tak naprawdę nikt nie wiedział o czym Darcy myśli. Grałem role daleko bardziej wymagające zaangażowania fizycznego, ale myślę, że po żadnej nie byłem tak fizycznie wyczerpany jak po roli Darcy’ego.
Pamiętam to szczególnie ze sceny, w której prowadzimy z Elizabeth spór w Netherfield: Darcy jest uczuciowy ale nie chce, żeby ona o tym wiedziała, nie cierpi jej ponieważ wzbudziła w nim sympatię, nienawidzi jej ponieważ jest bystrzejsza niż on w tej szczególnej konwersacji, a on za publiczność ma Bingley’ów. Zatem kotłuje się w nim milion uczuć, a do tego wszystkiego musi trzymać się w ryzach i nie pokazać po sobie, że jest w najwyższym stopniu wzburzony; nie wolno mu ujawnić swojego zmieszania. Więc siedzi tam tak spokojnie jak tylko pozwalają mu na to jego emocje. Technicznie, próbujesz zebrać to wszystko razem ale grać wbrew temu.
Co było najtrudniejszym zadaniem w tym filmie?

C. d. oczywiście wkrótce nastąpi :-)

Ten nasz Colinek :!:

I kto by pomyslal?
W tej chwili to raczej sa wyczerpane fanki, po obejrzeniu filmu i jego "fizycznosci"

No właśnie!!! Kto by pomyśłał, że takie dolce far niente i robienie zbolałych min jest takie męczące. Tak cierpiał z tego braku zainteresowania, pewnie mu na myśl nie przyszło, że wyprodukował niechcący miliony zarażonych co by mogły z nim konwersować 24h/dobę ;-)

Oj Alison, piekna uczte nam przygotowalas i co chwila podajesz co smakowitsze kaski

Oj kochana, najlepsze to dopiero będzie, jaki był bidniusi jak go z planu wyrzucali, bo już nie był potrzebny, a on chciał tam z nimi zostać. A propos cytatów, tym razem z "Kingsajzu" to mi się zaraz skojarzyło, "my was tak długo będziemy kochać, aż wy nas też pokochacie" ;-) i tak musiał zrobić biedny nasz Colinuś. A dalej to on rozbiera na czynniki pierwsze scenę pierwszych oświadczyn, ach i w ogóle pięknie jest, miałaś naprawdę nosa z tym wywiadem. Też Ci jestem ogromnie za to wdzięczna.

A nasza wdzięczność będzie Cię ścigać do końca życia

Powiem szczerze, że żartowałam z tą framugą i wcale nie chciałabym się przekonywać jaki jest "na żywo", a nuż bym się rozczarowała....
Taki facet do uwielbiania na odległość jest znacznie wygodniejszy niż taki piękny i kochany, co ględzi, że za głośno gra telewizor, że smażysz rybę a jemu śmierdzi i go rozprasza i nie może się skupić nad pracą, a że za głośno z psem rozmawiasz....to akurat przykłady znane mi z autopsji ;-)

Nawiasem mowiac znalazlam w necie artykulik po angielsku oczywiscie, ktory moze byc ciekawy, ale az sie go boje. [...]
To relacja Meg Tilly, zdaje sie pod tytulem: Darcy złamał mi serce.
Moze byc dramatycznie.

Dawaj, go dawaj, ja uwielbiam takie różne ploty i ploteczki. Niestety nie świadczy to o mnie dobrze, ale co tam.. a kto mnie tu w końcu zna...;-)

Co Ty za herezje opowiadasz Kaziutko? :?
Nasz Colinek mialby byc taki okropny?
Przeciez to sama slodycz i wzor meskosci

Mam nadzieję, że nie jest taki, ale to w końcu tylko facet.