Ogród Jane Austen

Myślę, że mimo tego, że się o nas mówi, że jesteśmy zawistne baby, to ja uważam, że większość z nas potrafi autentycznie się zachwycić piękną istotą bez względu na jej płeć. Piękno istnieje obiektywnie i jeśli ktoś jest na nie czuły to je doceni. Inna sprawa, że każdy ma jakiś tam inny punkt odniesienia, stąd różne gusta, o których się nie dyskutuje. Keira ma dla mnie piękną twarz ale sylwetkę niekoniecznie. Wolę piękno o pełniejszych kształtach, i nie myślę tu o Pameli Anderson, ale o proporcjach greckich rzeźb. Tamto piękno wydaje mi się jak najbardziej naturalne i nie przegięte w żadną stronę. Płaskie chudziny, czy chudziny z wielkim biustem to dla mnie wynaturzenia, którymi się nie zachwycam.

Ja nie chce byc wynaturzeniem!!! Bo ja jestem ta ostatnia.

PRZEPRASZAM. Brzydko to nazwałam, miałam na myśli odchylenie od standardu. Tzn. wiesz jest średnia i są odchylenia w jedną i drugą stronę, krzywa Gaussa... O matko, ale zabrnęłam.
Kaziutka, na pewno jesteś śliczności ;-)

Alison, co do tej pieknej twarzy, to bym polemizowala.
Keira jest ladna, przyznaje ale piekna? Chyba przesada.
Jednak ma pewne braki w wygladzie.

A moze przemawia przeze mnie zazdrosc?

I znow kanony piekna... nawet niedawno pisalam prace o tym, coz to za ustalanie norm.
Przez to wiele kobiet czuje sie beznadziejnie.
Kazda kobieta moze byc piekna, wystarczy o siebie zadbac, i nie tylko o wyglad, ale i o sposob mowienia, usmiech itd.

Piekno istnieje w kazdym...

przeciez chuda dziewczyna, czy gruba dziewczyna, czy dziewczyna z wielkim brzuchem, czy wreszcie dziewczyna bez biustu nie pojdzie sie zabic, bo komus sie nie podoba... wiecie jakie to cudowne uczucie, gdy wlasnie taka dziewczyna moze zapozowac, ze moze sie komus spodobac... tak wlasnie do glowy mi przyszlo, jak to cholernie podnosi wartosc.

niewiadomo dlaczego tak jest, ale wlasnie tak jest, ze obok umyslu, wazne jest dla kobiety jej piekno zewnetrzne i to nie tylko, zeby podobac sie mezczyznom, ale zeby czuc sie bosko samej ze soba.

Dziewczyny to o czym piszecie, to jest juz zupełnie inny aspekt sprawy piekna. To jak się czujemy, jak piękniejemy w czyichś zakochanych oczach, choc tak naprawdę daleko nam do ideału czy tego w.w. standardu piękna. To już są zagadnienia psychologiczne a nie estetyczno-artystyczne, ale o tej porze, nie mam juz siły rozwijać tematu... Sorki.

Przepraszam za moje plotkarskie podejscie, ale co powiecie na artykul, ktory sie pojawil na stronie tlenu (o2.pl) na temat owlosionych nog Keiry?

Jestem przerazona tym, ze jak juz sie jakas informacja pojawi w prasie na temat Keiry, to to musi byc taki paparazzowski artykul...Buu..

A ja po twarzy zawsze rozpoznam, czy kogoś mogę darzyć sympatią, czy nie. Taki barometr
Wiem, że Keire bym lubiła

Naprawdę - zawsze. Nigdy się nie pomyliłaś?
Ja wiem czy mogę darzyć kogoś sympatią jakz nim zamienię parę słów. Czasami pozory mylą, ale jeżeli Twoja intuicja nigdy Cię nie zawiodła to zazdroszczę.