Ogród Jane Austen

Ja się wzruszam na Disneyu, filmach familijnych, wymielonych dramatach. W dodatku wkurza mnie, że tak głupio się wzruszam. Dlatego żadnego filmu z tego gatunku nie oglądam

Moja dwuletnia córa, wczoraj zaczęła płakać w głos na "Prosiaczku i przyjaciołach", bo przy 5 emisji zrozumiała, że Królik i Tygrys zgubili Prosiakowi pamiętnik! Myśleliśmy, że coś się stało- ona prawie nie płacze -a nam po prostu dziecko zaczęło dostrzegac szczegóły.
To dopiero powód do płaczu!
A swoją drogą to Królik mnie wkurza, Puchatek też -za to Tygrys to mój faworyt- też lubię brykać
ps podobno w zgodzie z poprawnością polityczną w następnych przygodach Kubusia pojawi się DZIEWCZYNKA- to już chore- tylko nie wiem czy zamiast KRZYsia, czy tylko do towarzystwa

Gosiu, wszystko co się źle kończy

jak mam depreszkę, to puszczam sobie "Instynkt" albo "Czułe słówka" albo "Cienistą dolinę" i zaraz mi lepiej na tym łez padole ;-)

Alison, "Cienistą doline?" Nigdy bym nie sadzila, ze to film na depreche, raczej wrecz przeciwnie, chyba moze bardziej zdolowac, jak mi sie zdaje ...

Jak ja mam deprechę, to żaden film mi nie pomoże; wtedy sięgam po książkę i staram się wniknąć w treść powieści- w ten sposób jakoś szybciej zapominam i po jakimś czasie jest mi lżej. Zazwyczaj.

Jest mniej więcej 10 filmów,które powodują,że rozklejam się natychmiast.
Oto one:
"The shop around the corner","Okruchy dnia","Howards end","Podwójne życie Weroniki","Trzy kolory:Czerwony",""Królewna Śnieżka","Król Lew","Bambi","Piękna i bestia" oraz (co barrrrdzo dziwne) "North and south" - zalewam się łzami podczas śmierci Bessy,reakcji żony Bouchera na jego śmierć,rozmowy Johna z matką- "Don't be afraid John. She (Margaret) admitted it (love) to the world." :cry: i scen końcowych na stacji kolejowej.

Ja po raz pierwszy ropzkleiłam się chyba na Jane Gray.

Alison napisał:

„Chybaśmy” się nie zrozumiały... Jak ja mam deprechę, to potrzebuję bezbrzeżnie się wypłakać,

Aaaaaaaa, to sorki.
Ja tez lubie troche smutniejsze wtedy, ale nie az tak jak "Cienista dolina".
Cos raczej na pograniczu komedii i dramatu, albo komedie romantyczne, z dramatycznymi momentami, ale takie ktore sie dobrze koncza.

Pamietam, ze splakalam sie na "Niedzwiadku" Jean Jacquesa Annoud. Bardzo lubie ten film, a zwlaszcza jest tam taki dramatyczny, ale piekny moment, kiedy niedzwiadek spotyka pume. Ten maluch odwaznie probuje stanac do przegranej z gory walki.
A puma ucieka, bo za nim staje nagle ... duzy niedzwiedż.
Zawsze mam wtedy w oczach lzy...

---

Z Południa na Północ:
http://forum.northandsouth.info/index.php