Ogród Jane Austen

Ale? jasne, ladies, okrutnie nas obchodzi, jak biegnie, stoi, patrzy, wychodzi z poci?gu, schodzi po schodach, patrzy, MÓWI, wchodzi do drzwi, patrzy, zdejmuje krawat, MÓWI, siada na ?aweczce, patrzy, MÓWI... ;-)

Ca?uuuje... Mówi.... wnosi torb? do poci?gu, ca?uuuje, u?miecha si?, mo?e te? co? mówi....

A ja najbardziej lubi? gdy Jasiek si? zjawia

No dobra, pora na ciasteczko do herbatki

Zamieszki cz. II
(Rozdzia? XXII „The blow and its consequences” s. 204)

Pan Thornton podszed? i przemówi? otwarcie:
‘Przykro mi, panno Hale, ?e wizyta pani wypad?a w tak niefortunnym momencie, gdy, obawiam si?, b?dzie pani nara?ona na ryzyko, z którym wszyscy tu musimy si? zmierzy?. Mamo! Mo?e posz?aby? na ty?y domu? Nie jestem pewien, czy ju? nie przedostali si? z Pinner’s Lane na dziedziniec stajenny, ale je?li nie, b?dziesz tam bezpieczniejsza ni? tutaj. Id?, Jane!’ ci?gn??, zwracaj?c si? do s?u??cej, która pos?ucha?a go, a za ni? pod??yli inni.
‘Ja zostaj? tutaj’ powiedzia?a jego matka. ‘Gdzie ty jeste?, tam zostan? i ja!’ I rzeczywi?cie, wycofanie si? by?oby daremne, t?um otoczy? zewn?trzne budynki na ty?ach i wysy?a? spoza nich przera?aj?cy ryk. S?u?ba z piskiem i p?aczem uciek?a na poddasze. Pan Thornton u?miechn?? si? pogardliwie s?ysz?c ten d?wi?k. Spojrza? na Margaret stoj?c? samotnie w oknie najbli?ej fabryki. Jej oczy b?yszcza?y, ?ywe kolory na policzkach i ustach pog??bi?y si?. Jakby poczu?a jego wzrok, zwróci?a si? do niego z pytaniem, które zajmowa?o jej my?li od kilku chwil:
‘Gdzie s? ci biedni sprowadzeni ludzie? W fabryce?’
‘Tak! Zostawi?em ich skulonych w ma?ym pomieszczeniu naprzeciw tylnych schodów, nakazuj?c im, by zaryzykowali ucieczk?, je?li us?ysz?, ?e atakowane s? drzwi fabryki. Ale to nie ich – to mnie chc?.’
‘Kiedy ?o?nierze tu b?d??’ spyta?a jego matka, niskim, niespokojnym g?osem. Z tym samym wywa?onym spokojem, z jakim robi? wszystko, wyj?? zegarek. Dokona? jakich? kalkulacji:
‘Zak?adaj?c, ?e Williams poszed? zaraz gdy mu nakaza?em i nie musia? kluczy? – potrwa to jeszcze dwadzie?cia minut.’
‘Dwadzie?cia minut!’ powiedzia?a jego matka po raz pierwszy okazuj?c przera?enie w tonie swego g?osu.
‘Zamknij natychmiast okno, mamo’ wykrzykn??, ‘brama nie wytrzyma nast?pnego takiego uderzenia. Prosz? zamkn?? okno, panno Hale.’
Margaret zamkn??a swoje okno i pospieszy?a z pomoc? dr??cym palcom pani Thornton.
Z jakiego? powodu przez kilka minut na niewidocznej ulicy panowa?a cisza. Pani Thornton spojrza?a z niepokojem w oblicze swego syna licz?c na wyja?nienie tego dziwnego spokoju. Jego twarz zastyg?a surowo we wzgardliwym oporze, nie mo?na by?o z niej wyczyta? ani nadziei ani strachu.
Fanny unios?a si?:
‘Czy ju? poszli?’ spyta?a szeptem
‘Poszli!’ odpowiedzia?, ‘pos?uchaj!’
Nas?uchiwa?a, wszyscy mogli teraz us?ysze? jedno, wielkie, nat??one z wysi?ku westchnienie, skrzypienie powoli ust?puj?cego drewna, zgrzyt wyrywanego ?elaza i pot??ny upadek ci??kich drzwi. Fanny wsta?a chwiejnie, zrobi?a krok lub dwa w stron? matki i opad?a omdlewaj?c wprost w jej ramiona. Pani Thornton unios?a j? z wysi?kiem tyle? woli, co cia?a i wyprowadzi?a.
‘Dzi?ki Bogu!’ powiedzia? pan Thornton patrz?c jak wychodz?. ‘Mo?e lepiej posz?aby pani na gór?, panno Hale?’
Usta Margaret u?o?y?y si? w odpowiedzi „Nie”, ale tupot niezliczonych nóg tu? pod ?cian? domu i w?ciek?y pomruk niskich g?osów, w którym pobrzmiewa? szmer satysfakcji, straszniejszy ni? odgrodzone, oddalone krzyki sprzed kilku minut, spowodowa?y, ?e nie móg? us?ysze? jej g?osu.
‘Niewa?ne!’ powiedzia?, my?l?c, jak doda? jej odwagi. ‘Przykro mi, ?e utkn??a tu pani w tej chwili trwogi, ale to nie mo?e potrwa? d?ugo, jeszcze kilka minut i ?o?nierze tu b?d?.’
‘O Bo?e!’ zawo?a?a Margaret nagle, ‘tam jest Boucher. Poznaj? jego twarz, cho? jest sina z gniewu. Przebija si? naprzód. Prosz? spojrze?!’
‘Kim jest Boucher?’ spyta? pan Thornton ch?odno, podchodz?c do okna by zobaczy? cz?owieka, który wzbudzi? takie zainteresowanie Margaret. Gdy tylko zobaczyli pana Thorntona podnie?li taki wrzask – nazwa? go nieludzkim to ma?o – by? jak demoniczna ??dza jakiej? w?ciek?ej bestii, drapie?nej i wyg?odnia?ej, której odmawia si? po?ywienia.
Wycofa? si? na chwil? os?upia?y intensywno?ci? nienawi?ci, któr? sprowokowa?.
‘Niech wrzeszcz?’ powiedzia?. ‘Jeszcze pi?? minut. Mam tylko nadziej?, ?e strach wywo?any tym diabolicznym d?wi?kiem nie pozbawi? moich biednych Irlandczyków rozumu. Prosz? zachowa? odwag? jeszcze przez pi?? minut, panno Hale.’
‘Prosz? nie obawia? si? o mnie’ powiedzia?a pospiesznie. ‘Ale co b?dzie za pi?? minut? Mo?e pan uspokoi? jako? te biedne istoty? To straszne widzie? ich w takim stanie.’
‘?o?nierze b?d? tu za pi?? minut i przywo?aj? ich do rozs?dku.’
‘Do rozs?dku!’ powiedzia?a Margaret szybko. ‘Jakiego rozs?dku?’
‘Jedynego, który dzia?a na ludzi, którzy zamieniaj? si? w dzikie bestie. Na niebiosa, kieruj? si? do drzwi fabryki!’
‘Panie Thornton’ powiedzia?a Margaret dr??c z pasji, ‘prosz? zej?? tam natychmiast, je?li nie jest pan tchórzem. Prosz? zej?? i stan?? przed nimi jak m??czyzna. Niech pan ocali tych biedaków, których pan tu ?ci?gn??. Prosz? przemówi? do swoich robotników jak do ludzi. Prosz? mówi? ?agodnie. Niech pan nie pozwoli ?o?nierzom wej?? tutaj i zaatakowa? tych nieszcz??ników doprowadzonych do szale?stwa. Znam jednego z nich. Je?li ma pan w sobie cho? troch? odwagi i szlachetno?ci, prosz? zej?? i rozmawia? z nimi jak cz?owiek z cz?owiekiem.’

To ja lec? po herbatk? Oczywi?cie do TAKIEGO ciasteczka herbatka mo?e by? tylko w fili?ance
Dzi?ki Caroline :*

Wniosek jest jeden
Filmowcy zupe?nie inaczej przedstawili nam Thortona ( co mi zreszta nie przeszkadza)
Ten filmowy jest pozbawiony tej pogardy i pewno?ci siebie........

Gitko, to mi?dzy innymi Twoje s?owa sprzed kilku stron da?y mi kopa do tej pracy

Warto bylo zajrzec na forum. Dzieki Caroline

Dlaczego te fragmenty sa zawsze takie krotkie?
i tak szybko sie koncza ....
Moglabym czytac bez konca!

Wniosek jest jeden
Filmowcy zupe?nie inaczej przedstawili nam Thortona ( co mi zreszta nie przeszkadza)
Ten filmowy jest pozbawiony tej pogardy i pewno?ci siebie........

Och, nie s?dz?, ?e filmowy Thornton jest ca?kiem inny w filmie ni? w powie?ci. Po pierwsze - nie znamy ca?o?ci powie?ci, na razie wnioskujemy na podstawie fragmentów :-) Sam Armitage mówi? przecie?, ?e zaczytywa? si? powie?ci? i bardzo chcia? dosta? t? rol?, pewnie chcia? oddac t? posta? jak najbardziej prawdziwie. Czytaj?c ostatnio jeszcze kilka innych fragmentów, dosz?am do wniosku, ?e posta? filmowa jest bardzo bliska literackiej (tak jak mówi? - nadal na podstawie kawa?ków ;-))
Po drugie - nigdy nie powiedzia?abym, ?e nie jest pewny siebie. Przypominam sobie chocia?by sceny rozmów z innymi fabrykantami.
A w scenie zamieszek i potem w scenie o?wiadczyn nie brakuje mu pogardy dla robotników... Margaret pokazuje mu inny punkt widzenia.

Jako? nie mog?am si? przekona? do jego nowej roli, ta fryzura :?
Ale zdj?cie, które wklei?a? Gosiu mo?e zmieni? mój punkt widzenia ... szczególnie gdy widz? t? przepastn? g??bi? jego spojrzenia (przypomina mi troch? Thorntona) i jakie intensywnie niebieskie te jego oczy 8O

Nie chce mi si? otworzy? ten trailer

Migotko: mowisz - masz!

Caitriono, Ty masz chyba fabryke tapet
Bardzo ?adna

Evo7, masz Real Playera? Lub Media Classic Playera? To plik rm.

Caitriono, Ty masz chyba fabryke tapet
Bardzo ?adna

Eee tam, od razu fabryk?. Ot, ma?a manufakturka i tyle... Dzi?ki.

W tym wywiadzie dla Radia Five, Armitage mowi, ze troche maluje
Ale nie tak jak Monet

A mi sie podoba w tym trailerze, jak rozmawia z dziewczyna i cos tam mowi: "....stay with you ....My father..." i jeszcze usmiech w tej pracowni .. "no yes" (cos takiego mowi)

[URL=http://img86.imageshack.us/my.php?image=sunriseavatar7jm.jpg][/URL]