Ogród Jane Austen

Liczy si? kazdy centymetr (jej, jak to brzmi...), ale g?os jest najwa?niejszy bez dwóch zda?. A i jeszcze to spojrzenie i te jego brwi... O mamo!

Rzek?abym nawet O Mamusie?ko!
Ca?e 185 cm do kochania. Tyle dobra naraz, ?eby si? tylko nie zad?awi? ;-)

A to na dzie? dobry

Gosiu obejrza?am t? poprawion? wersj?, w tej pierwszej u mnie nie by?o napisu - From Gosia... -
Jednak 100 razy lepiej ogl?da? t? drug? wersj?, bez Twojego podpisu i wyrazów mi?o?ci nie by?o takiego wra?enia

Tak, Margaret jest tu troch? traktowana "po macoszemu" dlatego tak maluchno chc? j? zaakcentowa?
Gosiu ja w tamtej wersji naprawd? nie mia?am Twojego napisu :?

Mnie i Alison tu si? podoba

O rany, brakuje mi jakiego? nowego fragmentu ksi??ki N&S, a Margaret ju? przecie? zacz??a dostrzeg?c naszego Thortona w innym ?wietle.
Zaraz chyba poczytam wszystkie tlumaczenia od nowa

Otoz moja kolezanka, ktora obejrzala film, uznala ze Margaret nie jest przekonujaca jako zakochana kobieta, jeden calus w reke nie wystarczy, wedlug niej zeby to pokazac...
On ok, ale ona ... i nie dala sie przekonac, ze Margaret do konca nie uswiadamia sobie swoich uczuc do Thorntona.

Ale jednak powiedziala ojcu, ze drugi raz by zrobila to samo czyli odrzucila Thorntona. To mnie niemile zaskoczylo.
Moze to bylo w gescie desperacji, bo sama uwazala ze zle go potraktowala i myslala, ze juz on jej nie kocha...

I jeszcze w dodatku, kiedy ojciec powiedzial, ze chcialby zeby Thornton czesto przychodzil, bo to jego jedyny przyjaciel, ale w takiej sytuacji moze nie powinien go zachecac, ona nic nie powiedziala, ani sloweczka.
A przeciez kochala ojca i mogla te wizyty znosic dla niego. Mogla powiedziec, ze jej to nie przeszkadza, chocby dla dobra ojca.
Nie rozumialam jej w tym momencie.

Wydaje mi si?, ?e odrzuci?a jego o?wiadczyny, mimo ?e jakie? uczucia si? ju? w niej tli?y, ale nie mog?a post?pi? inaczej, wbrew swoim przekonaniom. Wg niej Thornton ?le traktowa? swoich pracowników, ju? samo to z jakim zaci?ciem powiedzia? jej "Dostali to na co zas?u?yli" - czy mog?aby by? szcz??liwa z nim maj?c w?tpliwo?ci? Wydaje mi si?, ?e jej odmowa nie by?a podyktowana tym, ?e John by? kupcem, to ju? raczej jego dumne i ostre podej?cie do tych biednych robotników tak bardzo j? do niego uprzedzi?o

No w?a?nie, powinien si? bardziej postara?, opanowa? z?o??.
Przecie? wiedzia? jak bardzo Margaret czuje si? zwi?zana z robotnikami, jak bardzo im wspó?czuje. Te s?owa sprawi?y, ?e by? na przegranej pozycji i my?l?, ?e ona nie mog?a post?pi? inaczej. Zupe?nie jak w Dumie, prawda? Pami?tam ostatnie s?owa Darcego: I by?bym nim (dumnym cz?owiekiem) gdyby nie ty, najdro?sza El?bieto - i to chyba tyczy si? równie? relacji mi?dzy Thorntonem a Margaret

Wlasnie nie wiem czy byla to zazdrosc. W pierwszym momencie tak pomyslalam, ale pozniej uznalam, ze ona skupila sie na tym podaniu reki, ze to jednak faktycznie przyjeta forma towarzyska w Milton.
Zazdrosc o ta dziewczyne to byla raczej w tej scenie pod kosciolem, kiedy on stal w tym cylindrze obok panny Latimer.
Ale to wodzenie za nim wzrokiem na przyjeciu, ogladanie sie za nim na ulicy (scena z p. Bellem) i to przyjscie po adres lekarza i patrzenie przez okno jak idzie, no to cos w tym jednak bylo z jej strony..

Thornton i Margaret... oboje byli tak na prawd? samotni, poszukiwali akceptacji...
od pocz?tku byli sob? zafascynowani, tylko zawsze co? sta?o im na drodze... a? do czasu spotkania na peronie... gdzie wszystko si? wyja?ni?o... tak sobie my?l?, ?e Henry to by? z?oty cz?owiek.... móg? przecie? wypa?? z tego przedzia?u i zbu?yc t? ni? porozumienia, która zawi?za?a si? pomi?dzy Margaret i Thorntonem.... siedzia? sobie spokojnie w przedzialiku... i da? jej odej?? z innym m??czyzn?....

Ale Henry naprawd? zachowa? si? ?adnie. Jako jej towarzysz w podró?y móg? "broni?" Margaret przed "napastnikiem" W ko?cu po to z ni? pojecha? - ?eby zapewni? jej bezpiecze?stwo