Ogród Jane Austen

Ale swoją drogą, że pamiętasz jeszcze kobietę prze lustem w czepku, jestem pod wrażeniem...

Jasne, że pamietam, bo ten avatarek tak jakoś zintegrował mi się z twoją postacią. Tak samo jak avatar Gosi. Nie znam jej osobiście, ale jak się nie okaże śliczną brunetką z warkoczem, to... się mocno zdziwię ;-)

GosiuJ, witaj w gronie oszalałych fanek JT
Ja również jestem zafascynowana postacią Nicholasa, już od pierwszej sceny, gdy pomógł Margaret bardzo mi się spodobał. Taki odważny i pełen dumy. I ten uśmiech, wręcz uśmieszek, jaki rzucił w stronę odjeżdżającego powozu, świetny

Och z uśmieszków jego, to ja najbardziej lubię ten kiedy wypuszcza Thorntona ze swojego domu pytając, czy ten byłby grzeczniejszy wiedząc, że to Margaret zmobilizowała go do wizyty w kantorku u Johna.
I jeszcze ten kiedy udaje mu się uświadomić Johna w sprawie pokrewieństwa Margaret z tajemniczym nieznajomym z dworca.
Jest wtedy taki fajny, dumny z siebie, bo jest w tych sytuacjach górą, a jednocześnie tyle w nim sympatii dla Johna, bo on już dobrze wie, co tam miedzy nim a Margaret w trawie piszczy. Jest takim dobrym duchem tego związku. I kocham go tez za tę wściekłość na Bouchera, za to że śmiał uderzyć kobietę. No sama szlachetność. Higgins na topik!!

Moniczko pomóż mi szukam jakies fajnego zdjęcia Brendana Coyle, ale na razie nic nie mam.
A pamiętacie jak Margaret na pożegnanie pocałowała go w policzek, to było urocze...

Alison dla mnie jesteś: mała, eteryczna chichotka i już

Giteczko droga już się zabieram za poszukiwanie
Ależ dobrze mi się dziś zaczął dzień, wygrałam na aukcji film produkcji BBC "Middlemarch"

wkleiłam wczoraj wiadomość i rozwaliłam znowu system
Teraz jestem w pracy i nie mogę z Wami zostać- szkoda

Ewciu jesteśmy z Tobą myślami... trochę będziesz miała do nadrobienia przez tę swoją absencję.....
trzymam kciuki za kompka, aby w końcu nie świrował....

Ewo, jak najszybciej wracaj do nas

A to specjalnie dla GosiJ, której jak przeczytałam bardzo spodobał się sposób w jaki Thornton obnażał swą szyję






I to tyle, muszę już lecieć, pa

No, miłe panie, wreszcie i ja obejrzałam serial, dzięki Gitce. Gitko, z wdzięczności chyba też coś przetłumaczę . Mam taką miłą symultankę: czytam sobie książkę, powoli oczywiście (rozdział dwudziesty któryś, Margaret wysyła Thorntona na pożarcie jego robotnikom i podąża za nim żeby - na jego prośbę - zamknąć za nim drzwi), a film obejrzałam w sobotę.
Podpisuję się pod wspaniałą recenzją GosiJ
Serial jest kawałem dobrej, angielskiej roboty w najlepszym stylu. Podobała mi się świetna, inteligentna adaptacja. To dzięki niej serce moje biedne drżało z emocji i współ=odczuwania z panem Thorntonem, kiedy żalił się matce "nikt mnie nie kocha". Powiem też od razu - nie dopisuję się do ligi wielbicielek pana Armitage. Mam z nim jak Aine z Colinem: uważam, że zagrał świetnie i był wymarzonym Johnem Thorntonem, ale nie porusza mnie do trzewi, nie mam przy nim tych ulubionych motylków w brzuchu .
Serial jednak zapewne będę oglądać tak często, aż zetrę wszystkie rowki w mojej płytce.
Gdybyśmy wzorem wielbicielek z UK formowały jakąś grupę nacisku na wydawców gwoli tłumaczenia - to tylko mi dajcie znać, dołączę!

Powiem też od razu - nie dopisuję się do ligi wielbicielek pana Armitage. Mam z nim jak Aine z Colinem: uważam, że zagrał świetnie i był wymarzonym Johnem Thorntonem, ale nie porusza mnie do trzewi, nie mam przy nim tych ulubionych motylków w brzuchu .

Dokładnie - ja mam te same odczucia. Dla mnie R. Armitage to Mr. Thornton i tylko (aż?!?!) ON
W innych filmach juĹź dla mnie nie istnieje.
Ale motylki przy panu Thorntonie to ja mam.. oj mam... :oops:

Gdybyśmy wzorem wielbicielek z UK formowały jakąś grupę nacisku na wydawców gwoli tłumaczenia - to tylko mi dajcie znać, dołączę!

Ja teĹź!! Ja teĹź!!

Moniczko wielkie dzięki za te fotki Brenda Coyle, mnie się ta podoba


No a zdjęcia Thortona obnażającego szyję niczym Rita Hayworth
zdejmująca rękawiczki w filmie "Gilda" normalnie extra

Serial jednak zapewne będę oglądać tak często, aż zetrę wszystkie rowki w mojej płytce.

ja zrobiłam sobie dodatkową kopię filmu... tak na wszelaki wypadek
a co?

Słusznie. Lepiej się strzec Ja nawet zgrałam na kompik. W końcu drugą płytkę też może spotkać nieszczęśliwy wypadek... A tak mogę zawsze wyprodukować sobie nową Tylko Boże chroń przed wirusami i temu podobnymi problemami Hmmmm...chyba jednak nagram drugą płytkę i schowam gdzieś bezpiecznie
Just in case

Tylko kto uformuje tą grupę nacisku wielbiciel N&S na wydawców?

chyba trzeba na początek stworzyć sensowną petycję... i znaleźć namiary na wydawców... Problem może być z zebraniem podpisów pod petycją...

Jest XXI wiek! Jak ich zawalimy e-mailami, to na jedno wyjdzie :-)

Narazie przeleciałam całą książkę i pozaznaczałam momenty, w których opisywane są relacje Thornton-Margaret, nawet z punktu widzenia osób postronnych, i mam zamiar tak po scence to tłumaczyć. .

Alison, kochana. Boze, ja bede czekac z niecierpliwoscia na wszystkie skraweczki Twojego tlumaczenia
Nawet nie wiesz jak bardzo..

Co do mojego wygladu, to musze Cie niestety rozczarowac, mam co prawda ciemne wlosy, ale brak mi warkocza
Czy mam go sobie na spotkanie doczepic?

Co prawda Ali przyslala mi jakies swoje zdjecie z psem , ale jej na nim prawie wcale nie widac
Wiec nie moge skorygowac tej malej chichotki

Ja Armitage` tez lubie jako Thorntona watpie czy bedzie mi sie podobal w innych rolach. ale jako Thornton zawladnal calkowicie moim sercem.



Juz pisalam z piec razy ze ja go uwielbiam na tym zdjeciu. Po prostu nie moge sie na niego napatrzec.