Ogród Jane Austen

Masz racje Alison co do tego , ze ponoć John zaznał biedy
Ale......czy bieda człowieka takiego jak John była taka sama jak bieda Buchera???
Przecież ci biedacy żyli w brudzie prawie jak zwierzęta ( nie chcę ich broń boże obrażać)
John był inteligentny i troche wykształcony ( bo nie dokończył szkół)
Pamietasz jego rozmowę z Margaret?- jej chyba chodziło o to , żeby nauczył robotników co robić z pieniędzmi ( tak to zrozumiałam)
John odpowiedział , że nie jest ich ojcem ani bratem i nie chce mieć na to wpływu( czy coś takiego)
John jako ten swiatły człowiek swoje 3 pensy odkładał ,a robotnicy z pewnością przepijali
Kiedyś uczyłam w biednej dzielnicy mojego miasta i sama widziałam jak ludzie prości i głupi (życiowo) gospodarowali swoimi pieniędzmi. Jak mieli pieniądze to wydawali bez opamietania- ale takie były 3 ,4 dni w miesiacu , a potem nie było co do garnka włożyć

1. BARDZO mi się podoba to, w jaki sposób zostały pokazane wzajemne relacje Johna i jego matki. Obydwoje są cały czas tak zacięci, wyglądają jakby byli zrobieni ze stali, a kiedy tylko się do siebie zbliżają miękną jak wosk. Bardzo mnie wzruszają te sceny kiedy ona kładzie mu dłoń na twarzy, a on jak małe dziecko przechyla głowę wtulając się w tą dłoń. )

Pięknie to napisałaś Alison
Oglądam tę scenę kolejny raz i łza się w oku kręci
Muszę Wam powiedzieć że gdy pierwszy raz widziałam ten serial to pomyślałam sobie , że po scenie peronowej biedna Margaret pojedzie do domu a tam juz czeka na nią teściowa.
Teraz zmieniam zdanie - matka Johna to wspaniała kobieta

Może to głupie Alison , że kobieta kobiecie daje kwiaty
Chetnie bym cię wysciskała za te napisy ( ale czy to też wypada?)
Zyczę Ci więc aby jakiś książe na białym koniu przywiózł Ci takie lub naręcze tulipanów które tak kochasz

Moja Droga, dziękuję Ci bardzo, ale książęta, nawet ci na białych koniach to mi już bokiem wyszli. Jak masz taką potrzebę to możesz mnie wyściskać i obsypać czym chcesz, w końcu jestem Twoją, i nie tylko Twoją, Matką Przedłużoną, więc wszystko nam robić wypada

Moja Droga, dziękuję Ci bardzo, ale książęta, nawet ci na białych koniach to mi już bokiem wyszli.

Ech niektóre kobitki to mają szczęście do tych książąt na białych koniach
Czy życie jest sprawiedliwe???

Miłość matki i syna jest na pewno piękna, ale często zamienia się w zazdrość, zawiść, miłość zaborczą i skrajnie stronniczą. Nie mogę w 100% podziwiać tej kobiety, bo takie właśnie rysy fanatyzmu w niej dostrzegam.

Pisząc o relacjach Johna z matką zwróćcie uwagę, że napisałam, że są ładnie pokazane, aktorsko. Obydwoje jak posągi, zbliżając się do siebie zaczynają ukazywać ludzką twarz, wykonują liczne, czasem nieznaczne, ale jednak bardzo czułe gesty. I to jak subtelnymi środkami zostało to pokazane, bardzo mi się podobało; scena kiedy ona czule okrywa go szalem śpiącego na biurku w biurze, kiedy go pociesza widząc jak syn się zmaga z odrzuconym uczuciem. Na pewno jest zaborcza, zazdrosna, ale czy jest choć jedna matka, która lekką ręką oddała obcej kobiecie swojego ukochanego jedynaka? Zwróćcie uwagę, że jest też mądrą matką, wie, że on jednak kiedyś odejdzie, nie podoba jej się kobieta (ma do tego prawo), którą wybrał, ale szanuje jego wybór, przekonuje go, że ma o co zawalczyć, nie wie, że źle zinterpretowała zachowanie Margaret, cierpi z bólu ale wypruwa te nieszczęsne obrusy, a nawet zmusza się do tego, żeby ją lubić, żeby nie ranić uczuć ukochanego syna. Zwróćcie uwagę, że kiedy on wraca po oświadczynach i mówi, że miał rację, że Margaret go nie zechce, siedząc tyłem do niego widać jak ona oddycha z ulgą, a mimo to pociesza go, mówiąc, że matczyna miłość jest bezwarunkowa, a dziewczęca jest jak kłąb dymu i zmienia się z każdym powiewem wiatru, próbuje dać mu nadzieję, dopiero kiedy widzi, że jej syn chce odrzucić tę miłość i nie chce tej nadziei, prosi ją żeby nigdy więcej nie wspominała jej imienia, matka mówi, że jej nienawidzi, że jego cierpienie jest jej cierpieniem, że z całego serca obiecuje mu nigdy nie wspomnieć jej ani słowem. Podsumowując jest jego absolutnym wsparciem, bez względu na to na ile jest to zgodne z jej własnymi przekonaniami, początkowo krytykuje Margaret, ale odkąd odkrywa, że John ją kocha, czyni starania żeby ją polubić, choć przecież trudno nam zapanować nad stosunkiem do kogoś kto na wstępie nie zrobił na nas dobrego wrażenia. Zabolała ją wypowiedziana z uśmiechem na ustach uwaga Margaret, że chyba nie wszystkie panny uganiają się za Johnem (w domyśle, ona do nich na pewno nie należy) – Polubiłybyście osobę, która tak jawnie lekceważąco podśmiewa się z dumy Waszego życia? Ja jednak myślę, że była dobrą matką i będzie dobrą teściową jeśli zobaczy jak Margaret kocha jej jedynaka. Ona nie chce go mieć na własność, chce tylko dla niego bezwarunkowego szczęścia, a tego chce każda dobra matka.

Alison jak mam Ci wysłać płytkę?

Przepraszam, że Was zaniepokoiłam, ale alarm odwołany. Już się odetkało, nie wiem co to było, w ogóle nie chciał mi otwierać tego pliku. Ale już jest OK. Boję się tylko, że sie sypnie w jakimś kluczowym momencie, ale jak Scarlett O'Hara, nie martwmy się tym dziś pomartwimy się jutro ;-)

Dziewczyny a myślałyście choćby przez chwilkę, że Margaret może być z Nicholasem. Bo ja muszę się przyznać - tak.
Alison już pisała, że ten aktor po "odchudzeniu" byłby nawet, nawet.
Ja go pamiętam z innego serialu (nie był taki okrąglutki) i muszę przyznać, że zrobił na mnie wrażenie.


I jeszcze tapeta
http://www.dreamvision-entertainment.co … eSouth.jpg

Widziałam, prześliczne te tapetki, co kolejna to cudniejsza :oops:
Nicholas ma w sobie coś, gdyby nie Thornton to kto wie Ale z Margaret tworzą wspaniałą parę przyjaciół, zrobiłam jakiś czas temu tapetkę z Higginsem i Margaret i dopiero teraz spostrzegłam, jak oni się do siebie na pierwszy rzut oka na tym zdjęciu uśmiechają, choć oczywiście wiemy, że żadnego w tym podtekstu nie ma.
http://img468.imageshack.us/img468/3834/north9eb.jpg

Ale masz rację Gitko, kto wie, gdyby nie Thornton, Nicholasa trochę odchudzić - ciekawe co by z tego wyszło

Dziewczyny zobaczcie jakie fotki znalazłam na niemieckiej stronce.
Szok prawda, jaka blondynka...

O mamusiu! Czyżby i "N&S" jak "P&P'05" miał kilka zakończeń?
Chybaże to sceny niewykorzystane...

No tak - na fotomontaż nie wpadłam... Całkiem udany

Boze, Al. Nie wiem nawet co powiedziec, jakich slow uzyc...