Ogród Jane Austen

To rewelacjyna książka. Nie szkodzi, ze jest tak gorzka i złośliwa. W końcu na to wskazuje jej tytuł - świat ludzi to zawsze takie targowisko próżności, dumy, pożądania i wielu niezbyt chlubnych rzeczy. W jakimś stopniu zawsze żal mi było Becky Sharp - w tak ściśle rządzonym przez status społeczeństwie trudno było wybić się inaczej niż przebiegłością i sprytem. Zwłaszcza jeśli się było kobietą, której niby to "z natury" narzucano pewne ograniczenia.

Słyszałam raczej niepochlebne opinie o filmie, podobno Reese nie udało się oddać osobowości Becky (której nie polubiłam jakoś ... ), postaćwypadła płasko Też nie wiem, czemu taki nacisk położono na te wszystkie pląsy w stylu orientalnym, przecież Becky grała w przedstawieniach parę razy.

Aha, uwielbiam postać Williama Dobbina, może dlatego że podobny do Brandonka

Zdaje się, że reżyserka pochodzi z Indii - Mira Nair.

Nie przepadam za książkami, których autorzy zdają się nienawidzić swoich bohaterów, a Thackerey jest tak złośliwy i podły, brrr. Taki styl.

Amelia jest mdła, a wartość powieści Thackerey'a polega na niezwykle trafnych obserwacjch obyczajowych i przedstawianiu ludzkich słabostek w satyryczny sposób. Myślę, ze Jane Austen, by się ta powieśc podbała ;-)

Coz, nie wiem jak z ksiazka (Przyznaje, nie czytalam, ale zaleglosci nadrobie szybko), ale jesli o film chodzi uderzyla mnie mocno jedna kwestia. Mianowicie chodzi mi o panne Sharp. W filmie wielokrotnie powtarzaja, ze to podla intrygantka, czego w sumie... Nie widac. Oczywiscie stara sie dostac do towarszystwa, ale jesli chodzi o wieksze intrygi to widac co najwyzej ich skutki, nie jakis tok intrygowy (ze tak to nazwe).
Och, chyba zamotalam. :oops:

No niestety w filmie tego nie widac, mozna nawet uznac, ze dziwne, iz uznaja ja za intrygantke. Raczej na ofiare tam wyglada...

"Targowisko próżności" jest świetną książką. Becky jest fantastycznie przedstawiona. Moją ulubioną postacią jest oczywiście Dobbin i brat Amelii Filmu niestety nie widziałam.

A tak! Magiczni Wojownicy. Dokładniej: Lina Inverse

Gourry był słodki Ja w sumie najbardziej lubiłam Zelgadisa.

Masz rację. Ale ja tak mam: zawsze stanę za pokrzywdzonym, tajemniczym, takim który raczej trzyma się z tyłu. Taka moja natura...

Miło mi to czytać; to chyba oznacza, że jesteś wrażliwa...

Tak, chyba tak... Przynajmniej mam taką nadzieję.

Och, jak mi się przyjemnie czyta tę książkę! Autor nie moralizuje i się nie roztkliwia. Dobbin to świetna postać, ale tu wiele jest takich np. "kochana" panna Crawley, cioteczka, która przy każdej okazji gotowa jest wydziedziczyć któregoś z członków rodziny czy nieco obleśny :oops: sir Pitt Crawley. Becky - cóż, zaczynam ją nieco rozumieć. To ciekawa postać.