Ogród Jane Austen

Więcej -- wada wzroku 'od czytania' potrafi być dziwnie asymetryczna -- staję się krótkowidzem tylko w lewym oku...

To tak jak i ja Prawe mam natomiast dalekowzroczne

A wracając do czytania....
Ja najchętniej czytam w domku (ale nie tu w Olsztynie, tylko w domciu rodzinnym na zielonych Mazurach) w swoim fotelu i z kocurkiem na kolanach. Ostatnio kocurka niestety nie posiadam, ale to tylko kwestiaczasu aż zdecyduję się na kolor jego sierści, więc musi mi wystarczyć szatańsko mocna herbatka. A najczęściej czytam w pociągach. A autobusach się nie da. 8)

Ja najchętniej czytam w domku (...) z kocurkiem na kolanach.

Z moim kocurkiem nie da się czytać. Ma zdecydowanie za duży tyłek. Jest przy tym tak zaborczy, że w zasadzie wyklucza jakiekolwiek inne zajęcie niz zajmowanie się jego osobą. No jedynie telewizje pozwoli ogladnąć. Ale z haftem czy robieniem na drutach mam olbrzymie problemy

Ech, szczęściara... mój luby nie znosi książek (o niebiosa!) i irytuje się, gdy ja za długo czytam. Wtedy albo mnie podskubuje i łaskocze, albo narzeka, że "już mnie wcale nie kochasz", albo wściubia swój nos w książkę i niwinnie się pyta, jak straszna jest książka i "czy ona go kocha, a on umiera dla niej".....

Kiedy próbowałam wyciągnąć go na D&U do kina, stwierdził, że ma do takich filmów UPRZEDZENIE

Ach, niełatwo mieć ścisły umysł za męża....

faceci ogólnie rzecz biorąc uciekają od poezji romantycznej.

A czy wzięłaś pod uwagę, że najpiękniejszą poezję rozmatyczną tworzą mężczyźni? W tym świetle Twoja teoria się nieco wali
Nie, nie uważam, ze mężczyźni uciekają od poezji romantycznej. Oni ją lubią i często bardzo cenia. Tylko oni zachwycają się ciut inaczej.

lemonick, po prostu chciej ich poznać. Ja w czasach licealnych miałam wspaniałych kumpli, którzy czytali poezje, czasem sami pisali, ale jednocześnie moje koleżanki mówiły o nich to, co Ty o swoich kolegach. Nie zadały sobie trudu aby wyjśc poza stereotyp, a oni nie byli przy nich tak otwarci. Chowali się do skorup osłaniając się przed wyśmianiem. Może Twoi koledzy tez się chowają? Może po prostu wystarczy zadać sobie troszkę trudu żeby ich naprawdę poznać?
I nie wierzę, że czasy zmieniły sie aż tak bardzo

P.S. Dzisiaj kobiety piszą pod żeńskimi pseudonimami, a i tak uważam, że poezja romantyczna mężczyzn jest bardziej romantyczna. Bardziej do mnie przemawia i bardziej mi sie podoba.
[/img]

Mój znajomy w księgarni:
-- Zapakować panu?
-- Nie, dziękuję! Przeczytam na miejscu!

I właśnie dlatego uważam, że jeżeli się idzie do księgarni to tylko w dużym mieście. Kiedy wchodzę do księgarni u siebie i przebieram w książkach i pozwalam sobie nawet niektóre otworzyć 8O sprzedawczyni patrzy na mnie takim wzrokiem jakby chciała mnie zabić :?

A ja wrocławskich...
Aine, ja też wolę poezję romantyczną facetów, a nawet mogę powiedzieć, że jako badacze literatury też tak w 70% się lepiej sprawdzają niż kobiety niestety :evil:

Ja tak myslałam i zastanawiałam się dlaczego własnie meska poezję cenię sobie bardziej. I przychodzi mi na myśl tylko to, że nie jest przegadana. Zwykle trafia w sedno i nawet jak nie jest dosłowna, zwykle jest konkretna.
Kobiety się rozpisują i często schodzą z tematu (ze znanych mi potek, jedynie Pawlikowską - Jasnorzewską inaczej pisała )

Hm... przy kawie nie czytam, z bardzo prostego zreszta powodu -- kawy niemal nie pijam. A przy jedzeniu i owszem, byle tylko nikt nie widział. Tyle, że nigdy powieści. No, niemal nigdy W każdym razie do pociągu, czy jedzenia wolę czytać jakieś krótkie eseje, albo książki historyczne, czy popularnonaukowe. Czyli albo takie, gdzie rozdziały są tak krótkie, że nie zapomnę wysiąść na właściwej stacji próbując doczytać do końca rozdziału; albo takie, gdzie z łatwością przerywam lekturę w dowolnym momencie. No i książki do jedzenia... już kupując książkę myślę, czy nie jest ona zbyt ładnie wydana, by wystawiać ją na zaplamienie W każdym razie tych najładniej wydanych na pewno przy jedzeniu nie czytam.

PS.
Kiedyś czytałem pianistyczne opowieści Charlesa Rosena. Opowiada on, że do ćwiczenia na fortepianie czyta kryminały i gazety. Nigdy poezji, czy dobrej artystycznie prozy, gdyż ma ona swój rytm, i mogłaby go podczas gry mylić. Z całą poprawką na proporcje -- jak dla mnie jedzenie też ma swój rytm, to jeden z powodów unikania powieści.

lemonick moje wyrazy współczucia. Jakaś dziwna ta szkoła ...

Jak nie?
Skoro wybierali chłopcy to poszli po najmniejszej lini oporu czyli to co najcieńsze