Ogród Jane Austen

To prawda film jest do ,, oglądania,,
Reżyser filmu - Peter Webber studiował historię sztuki. Specjalizuje się w malarstwie holenderskim i flamandzkim. Postanowił, że swój film będzie stylizował według obrazów przedstawicieli holenderskich złotego wieku. Pewnie dlatego wnętrza i plenery przypominają nie tylko obrazy Vermeera, ale także Hobbema i Pietera de Hoocha.
I te jego długie ujęcie w końcówce filmu. Możemy dokładnie obejrzeć ten wspaniały obraz i długo zosaje nam w pamięci...

A co pan Kałużyński miał do Indiany Jonesa? ;-) Uwielbiam Poszukiwaczy Zaginionej Arki. Czasami śmieszy mnie odsądzanie od czci i wiary wszystkich produkcji rozrywkowych. Przygody Indiany Jonesa to klasyka Kina Nowej Przygody
A co do Dziewczyny z perłą, to jest przede wszystkim ten film zachwyca sposobem filmowania, zdjęciami - chwilami ma się wrażenie, że to ruchome obrazy niderlandzkich mistrzów. Książka na podstawie, której film nakręcono też jest dobra.

Hola!hola!

A co powiecie o napięciu emocjonalnym..... Ja czułam że od ekranu biją po prostu pioruny. Niewidoczne ale jakże wyczuwalne. :oops:

Trochę trudno porównywac oba filmy, zupełnie inne gatunkowo. Z mojego punktu widzenia to zupełnie niemożliwe i niepotrzebne. Zawsze świetnie się bawię podczas ogladania przygód Indiany - akurat w tego typu filmach dobrze jest zawiesić niewiarę na kołku i cieszyć się jak dziecko :-) W swojej kategorii jest to film znaczący, ponieważ wyznaczył poniekąd kryteria "kina nowej przygody" na początku lat 80.
Natomiast co do "Dziewczyny z perłą", to rzeczywiście twórcom udało się uchwycić rodzaj emocjonalnego napęcia między bohaterami. Podziwiam też świetną charakteryzację i kostiumy. Niektóre postacie są jak żywcem przeniesione z obrazów tamtej epoki - wystarczy przypomnieć sobie Marię Thins ( w tej roli doskonała Judy Parfitt ).

Wreszcie mogłam kupić z "Vivą" film "Dziewczyna z perłą" , a teraz
w wydawnictwie KKKK również książkę /za 19,90 zł/. Uwielbiam mieć
komplety filmów i książek, wg których te filmy nakręcono. Można bez
końca porównywać! Także kupuję kryminały Christie i filmy z ich
ekranizacjami z aktorem Davidem Suchetem jako Poirotem.

Nawet w dlugich wlosach jest cudny

Pozornie nie ma wiele do grania i gra glownie twarza i sylwetka, ale naprawde czuc to napiecie w powietrzu.
Zona to sfera zycia codziennego, a dziewczyna obdarzona estetyczna intuicja to sfera sztuki i milosci.
Miedzy Vermeerem a dziewczyna jest zrozumienie i wiez emocjonalna. I ten niby delikatny ale silny pociag fizyczny, ktory nie moze zakonczyc sie spelnieniem, zasygnalizowany dotykiem. Scena z przekluwaniem uszu jest jak poezja i jak akt fizyczny. Wspaniala, choc nie ona jedna.
Wlasciwie wszystkie sceny z udzialem Vermeera i dziewczyny to majstersztyk.
Fabula jest prosta, a jednak niesie z soba tyle tresci. I emocji.
Wiekszosc scen to zywe obrazy, zreszta czasami sa celowo zatrzymane, jakby filmowcy zachwycili sie swoimi ujeciami.
I ta muzyka, choc ktos z moich bliskich okreslil ja jako muzyke fantasy .. dla mnie tworzy klimat filmu.

Lubie filmy o niespelnionej milosci, "Dziewczyna z perla" przypomina mi zreszta inny film ze Scarlet Johannsson: "Między slowami". Tam z kolei niesamowity jest Bill Murray, w nim tez mozna sie zakochac.
No coz widac pociagaja mnie dojrzali mezczyzni. Jak wino, im starsze tym lepsze

Piękny, spokojny, wyciszony film. Fenomenalne zdjęcia - kolorystyka, cienie, światło - zupełnie jak obrazy. Świetny duet Colina i Scarlett. Jak dla mnie jeden z lepszych filmów jakie widziałam.

Masz racje, Aine.
Tam cisza mowi.

choc jednak jest smutny...

choc jednak jest smutny...

Nie odbieram go tak. Oczywiście wolałabym, żeby ona została w jego domu, ale ten ich kosmiczny związek dusz tak bardzo nie miał szans na spełnienie, że w sumie te finałowe perełki na szmatce są dla mnie jedynym możliwym optymistycznym zakończeniem. Natomiast scena pożegnania (z drzwiami pracowni) jest niesamowicie wzruszająca. Ryczę za każdym razem :-(

Czy w ksiazce nie bylo tak, ze ona te perly dostala juz po jego smierci?

Z drugiej strony zona juz nie chciala po niej ich nosic.

Jednak ja tez odbieram to romantycznie, ze on te perly sam jej ofiarowal.

Byla strasznie wymoczkowa i faktycznie swietna w swojej niecheci.
Znaczaca byla ta scena w salonie, jak Griet sie krzatala przy stole, a Vermeer sie jej przygladal i reakcja zony. I ta faktycznie bezsilna wscieklosc na koncu.

No ale w koncu co jej sie dziwic, tyle dzieci na utrzymaniu, a on kreci ze sluzaca, zamiast pracowac
Tyle ze z jego obrazow wlasnie zyli...