Ogród Jane Austen

Heh, dyskutowałyśmy o ten temat w wątku o najmniej sympatycznej bohaterce chyba, oberwało się biednej Katarzynie.

A jak Wam się podobała ekranizacja "Emmy" z Kate Beckinsale? I który z tych dwóch filmów bardziej przypadł Wam do gustu? Z Gwyneth czy z Kate?

No, kochana na ten temat to nawet ankieta była ;-)

Nie zgodzę się z twierdzeniem, że "Opactwo..." jest gorsze od pozostałych powieści Austen. Ta książka nie zawiera opisu tak skomplikowanego związku uczuciowego jak "Duma i uprzedzenie", nie jest tak zabawna jak "Emma" i bogata w szczegóły obyczajowe jak "Mansfield Park",ale ma swoje zalety. Jest w dużej mierze parodystyczna i doceniam złośliwy humor w niej zawarty. :-) W tej akurat powieści moja filologiczna część natury aż skacze z radości na widok gier z czytelnikiem i literackiej ironii. To jest trochę tak, jakby Austen pisała tę powieść nie całkiem na serio, jakby bawiła się konwencją powieściową. Stąd te odwołania do literatury gotyckiej, naiwna bohaterka, zwracanie się do czytelnika
( liczniejsze niż w pozostałych utworach).
Szczerze mówiąc właśnie w "Opactwie..." znajduję najwięcej ulubionych fragmentów na czele z tym: "Doprawdy, jeśli bohaterki rozmaitych powieści nie bedą sie nawzajem wspierać, od kogo mogą się spodziewać opieki i względów?" :-) To prawie postmodernizm ;-D
Poza tym przyjrzyjcie się "przyjażni" panny Thorpe i Katarzyny i opisom Johna Thorpe'a - czysta ironia. :-) Niektore postaci są tu schematyczne bądź przerysowane, po to by autorka mogła wyśmiać pewne zachowania. Cała powieść jest właśnie ironiczna.

"Tajemnice zamku U." rzeczywiście często są tam przywoływane; akurat gdy czytałam "ON", przerabiałam na uczelni przy jakiejś okazji powieść A.Radcliffe i utwór JA idealnie mi się wpasował w ten czas. I rzeczywiście więcej się przy nim śmiałam niż wzruszałam.

Niestety, teraz Udolpho nikogo nie przestraszy, tylko raczej rozbawi

Aga, masz całkowitą rację. Rzeczywiście, te wymienione przez Ciebie sytuacje mają bardzo często swoje przełożenie we współczesności. I ta "najlepsza przyjaciółka" i tańce-wszystko się zgadza! Właśnie ta doza "normalności " i "codzienności" w utworach JA decyduje, moim zdaniem, o tak dobrym ich odbiorze w naszych czasach.

"Opactwo" zdecydowanie nie ma na celu wywoływania romantycznych wzruszeń, sam wątek miłosny jest naszkicowany bardzo powierzchownie, ale książka cudownie pełni funkcję dosmieszacza, naśmiewa się z typowych, idealizujących romansów (z Udolpho na czele - czytał ktoś?) i za to ją bardz cenię

"Tajemnice zamku U." rzeczywiście często są tam przywoływane; akurat gdy czytałam "ON", przerabiałam na uczelni przy jakiejś okazji powieść A.Radcliffe i utwór JA idealnie mi się wpasował w ten czas. I rzeczywiście więcej się przy nim śmiałam niż wzruszałam.

Bo romanse grozy sie strasznie niestety zestarzałay. Powieść gotycka nie przetrwała próby czasu. Ann Radcliffe i tak czyta sie lepiej niz naszą Mostowską. Broni się tylko wciąż Mnich

O, nasi! Jak miło, że ktoś wie, kim jest Ann Radcliffe i czytał "Mnicha" i Mostowską Moja krew
"Opactwo..." jest jedną z moich ulubionych książek, uśmiałam się przy niej jak norka, zwłaszcza z opisanej przez JA złośliwości okolicznych rodzin, które akurat nie miały na zbyciu jakiegoś baroneta.
Obawiam się, że niektórzy, którzy nie mieli do czynienia z gotycyzmem, mogą mieć niewielkie problemy ze zrozumieniem tej książki, w końcu to parodia konkretnego gatunku literatury.

Czytałam, a jakże, ale to moja tematyka jest Kończę właśnie polonistykę, powieści gotyckie kocham, uwielbiam wręcz niebotycznie, sama tekst na ten temat popełniłam i w swym własnym mniemaniu uchodzę za znawcę tematu (przynajmniej częściowo). W każdym razie na zajęciach opcyjnych dotyczących powieści gotyckich pan prowadzący czuł się zagrożony i kilka razy nie chciał w ogóle ze mną dyskutować :twisted:
Wyraziłam tylko ubolewanie, że można nie docenić humoru JA z tego prostego powodu, że nie miało się styczności z panią Radcliffe czy Mostowską, o "Mnichu" nie wspominając.

Pochwalę się albo narażę na krytykę. Zajrzyjcie tu:
http://www.sgi.uni.wroc.pl/sgi/artykul. … amp;nr=185
http://www.sgi.uni.wroc.pl/sgi/artykul. … amp;nr=206
http://www.sgi.uni.wroc.pl/sgi/artykul. … amp;nr=235
http://www.sgi.uni.wroc.pl/sgi/artykul. … amp;nr=301

Ostatnie na pewno Was zainteresuje :twisted:
Już odsłaniam plecy i czekam na pierwszy bat

... bo pod kątem merytorycznym nie bardzo mogę ocenić. Jakbyś napisała coś o białej broni - proszem ciem bardzo :twisted:

baaardzo (tutaj Aine bije gromkie brawo)

Ja przyznam się, że dopiero zaczęłam czytać Opactwo(zresztą nie wiem dlaczego z takim poślizgiem:) ale od samego początku zauważyłam, że ta Powieść JA różni sie od poprzednich. Poczynając od sposobu narrarcji do przedstawionego w książce świata. Każda strona, aż kipi od sarkazmu (no ale to przeciez to co tygryski lubią najbardziej :twisted: ) Jeszcze nie skonczyłam czytać wiec chwilowo wstrzymam się przed oceną końcową, ale czuję, że nie będzie to chyba moja ulubiona powie

Dzieki za przypomnienie tego tematu, bo go wczesniej nie czytalam
Powiesci gotyckich za bardzo nie znam, ale niektore watki (okrutni mnisi i te dziewice mnie zafrapowaly, czy mozna to w ogole traktowac serio?
Artykuly, co to linki tu podane zostaly, interesujace i zabawnie napisane.
Teraz juz sobie Opactwo przypomnialam, bo czytalam dosc dawno.