Ogród Jane Austen

Być może Jane była zdania, że w życiu które następuje po małżeństwie nie ma nic ciekawego i wartego poświęcenia uwagi. A może wręcz przeciwnie, może temat był zbyt trudny...Jednak rzeczywiście wszystkie główne wątki kończą się happy endem i czyltelnik może się tylko domyslać, że potem żyli długo i szczęśliwie. Jednak pary małżeńskie pokazane w jej książkach to chodzące katastrofy jak Mr. Collins i biedna Charlotta, Państwo Bennet, albo Luisa Bingley i Mr. Hurst, czy w końcu Pan i Pani Elton.... i mozna tak jeszcze długo...
reasumując chyba Jane nie byłaby dobrą zoną

Ja uważam, że Jane byłaby dla przeciętnego, nie odznaczającego się specjalnie rozumem człowieka złą żoną.Była inteligentna i miała swoje zdanie, a takie kobiety nie są dobrymi kandydatkami na żony mężczyzn o ciasnych horyzontach. Dlatego Jane byłaby dobrą żoną jedynie dla mężczyzny, którego by szanowała i podziwiała, a ją pewnie nie łatwo było zadowolić (inna sprawa,że miała na takiego niewielkie szanse z powodu swojej sytuacji majątkowej-chociaż zakochanego, szlachetnego i inteligentnego nie powinno to odstraszyć).Sądzę ,że Austen potrzebowała męża który by ją w pełni rozumiał i nie traktował przedmiotowo, który chciałby, aby jego żona-jak pisze E.M.Forster w "Pokoju z widokiem":" miała własne myśli, nawet kiedy trzyma ją w ramionach".Po prostu potrzebna byłaby zgodność charakterów, jak w każdym dobrym małżeństwie...no i oczywiście wielka miłość. No cóż, DOBRA ŻONA, TO TAKA, KTÓRA MA DOBREGO MĘŻA.

Sądzę, że Jane nie byłaby dobrą żoną i ona sama zdawała sobie z tego sprawę. W dodatku kreowała to, co chciała, co chcieli inni posiąść - w swoich powieściach. Można także założyć, iż według wszelkiego prawdopodobieństwa mogła przejąć, bądź uosabiać wiele cech swoich bohaterek. To byłby już nie lada problem. Poza tym jako mężatka nie miałaby czasu na pisanie - albo byłaby tak biedna, iż ciągle musiała pracować lub tak bogata, że poświęciłaby się życiu towarzyskiemu i wydaniu dzieci...
Była marzycielką, ktora chciała wyjść za mąż z miłości i tą także poniekąd szczęśliwą miłośc opisywała w książkach. Niestety realia były bardziej brutalne....

Gdyby znalazla szanujacego ja i jej potrzeby meza, mysle, ze ich malzenstwo mogloby byc udane.
Chociaz, gdyby zaslepila ja milosc, moglaby byc slepa zona glupiego meza
Wiec moze lepiej, iz Austen nie wyszla za maz, bo dzieki temu zyskala niezaleznosc, moze troche obiektywizmu, aby napisac swoje dziela... Byc moze tez, nie zajmowala sie juz kwestia - coby bylo po slubie niektorych bohaterow?
Austen, jak nic byla kobieta wyzwolona jak na tamte czasy... Kto wie. Trzebaby dobrze postudiowac jej biografie i rozpatrzyc profil psychologiczny

moim skromnym zdaniem jeśliby kochała męża i miała do niego szacunek to byłaby dobra żona, ale życie z jakimś przeciętniakiem, który chciałby zrobic z niej potulna żonkę byłoby męką